ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1289
ทันทีที่ถังซื่อไห่พูดจบ จู่ๆมือถือที่อยู่บนโต๊ะของเขาก็สั่น เย่เฉินเป็นคนโทรมา
เขารีบเช็ดน้ำตา แสร้งทำเป็นคุยปกติ และพูดด้วยความเคารพว่า:"คุณชาย!"
ตอนนี้เย่เฉินเข็นรถออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และข้างถนนตรงทางเข้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ถือโทรศัพท์ไว้ เขาพูดว่า:"พ่อบ้านถัง ขอบคุณสำหรับหลายๆปีมานี้ครับ"
ถังซื่อไห่รีบพูดว่า:"คุณชาย คุณกำลังพูดอะไรครับ? ทำไมผมไม่เข้าใจเลย?"
เย่เฉินพูดว่า:"ผมเพิ่งออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง"
ถังซื่อไห่ยิ้มพูดว่า:"ที่แท้คุณชายก็กลับไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เพราะยังไงที่นั่นก็เป็นสถานที่ที่คุณอาศัยอยู่ตั้งแต่เด็ก ต้องผูกพันมากแน่นอน"
เย่เฉินพูดอย่างใจเย็น:"พอแล้ว คุณเลิกแกล้งได้แล้ว ป้าหลี่บอกผมแล้วว่า ตอนนั้นคุณขอให้ป้าหลี่ช่วยผม และคุณจัดการให้ทั้งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิงมาปกป้องความปลอดภัยของผม บุญคุณนี้ ผมจะจำมันไว้ตลอด"
ถังซื่อไห่ถอนหายใจเบาๆ: "คุณชาย คุณรู้ทุกอย่างเหรอ?"
"อื้ม ผมรู้แล้ว ถึงได้โทรมาขอบคุณ"
เย่เฉินไม่รู้ ว่ายังมีความลับอยู่ในนั้น
แต่ในตอนนี้ เขาขอบคุณถังซื่อไห่มากจริงๆ
ถังซื่อไห่พูดว่า"เอ่อ......ผมคิดว่ามีความเป็นไปได้ 50% ที่คนจากตระกูลเป็นคนทำ"
"หืม?"เย่เฉินถามเสียงเย็นชา:"ทำไมถึงพูดแบบนั้น?"
ถังซื่อไห่พูดว่า:"ตอนนั้นพ่อของคุณ มีความสามารถไม่ธรรมดา และกล้าหาญมากในเย่นจิง เป็นดาวรุ่งพุ่งแรงของตระกูลเย่ เขาพาตระกูลเย่ไปเปิดพรมแดนและขยายดินแดน และใช้ความแข็งแกร่งของตระกูลเย่ขึ้นสู่จุดสูงสุดทันที แต่ด้วยเหตุนี้ จึงถูกผู้อื่นเกลียดชัง ต่อมา มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับตระกูลชาวตะวันตกชั้นยอด แล้วพวกเขาก็ถูกคนอื่นล้อมกรอบ จากนั้นก็มีความขัดแย้งกับคุณท่าน จึงออกไปจากตระกูลเย่ด้วยความโกรธ….."
"ตอนแรกคุณชายคิดว่าพ่อของคุณแค่มีอารมณ์ชั่ววูบ ดังนั้นเลยอยากใช้โอกาสนี้ให้เขาสงบสติอารมณ์ แต่ไม่คิดเลยว่า พ่อและแม่ของคุณ จะเสียชีวิตโดยไม่คาดคิดในจินหลิง……"
"ตั้งแต่นั้นมา คุณท่านก็เสียใจอย่างมาก และเขาอยากหาที่อยู่ของคุณอย่างเดียว จะพาคุณกลับมาเลี้ยง และแม้กระทั่งหวังว่าจะฝึกคุณให้เป็นคนรุ่นต่อไปเพราะความรู้สึกผิดที่มีต่อพ่อคุณ"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...