ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 131
บทที่131คุณล้มละลายแล้ว(1)
เย่เฉินไม่อยากพูดอะไร เห็นเซียวชูหรันโกรธแล้ว ก็เลยทำหน้าเคร่งขรึม แล้วหันหลังเดินออกไปจากร้านอาหาร
เป็นแค่เจ้าของบริษัทเล็ก ๆ กล้าบ้าบิ่นต่อหน้าตัวเองได้ยังไง? ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปใช่ไหม?
เซียวชูหรันหวาดกลัวแทนเขา เพราะเธอไม่รู้ว่าสามีของตนเองเป็นผู้ที่มีอำนาจสูงสุด?
ในตอนนี้ เย่เฉินอยากจะบอกฐานะที่แท้จริงของตนเองให้เซียวชูหรันรู้ เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอนาคตอีกต่อไป และไม่ถูกเจ้าของบริษัท เล็ก ๆ เช่นนี้รังแกอีกต่อไป
คำพูดอยู่ที่ริมฝีปากแล้ว แต่เขาก็อดกลั้นไว้ไม่พูดออกมา
หากเปิดเผยตัวตน นั่นหมายความว่าเขาได้ยอมรับและกลับสู่ตระกูลเย่อย่างเป็นทางการ
เย่เฉินไม่อยากกลับไป
เมื่อเดินออกมาจากโรงแรม เย่เฉินเงยหน้าขึ้นไปมองชั้นบน แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาพ่อบ้านใหญ่ตระกูลเย่ ถังซื่อไห่
“ช่วยตรวจสอบรายละเอียดของบริษัทเฉียนเฉิง ว่าช่วงนี้มีบริษัทไหนบ้างที่ลูกค้าเป็น และตอนนี้ในมือมีโครงการอะไรบ้าง”
ปลายสายมีเสียงที่แสดงถึงความเคารพของถังซื่อไห่ คุณชาย “ลูกค้าสำคัญของบริษัทเฉียนเฉิง ส่วนใหญ่จะเป็นบริษัทเล็ก ๆในเครือของตระกูลเย่ ปีนี้พวกเขาได้โครงการอสังหาริมทรัพย์บางส่วนของตี้เหากรุ๊ปด้วย”
“งั้นเหรอ” เย่เฉินยิ้มเยือกเย็น ที่แท้ไอ้เหมยผิง เป็นได้แค่อันธพาลเล็ก ๆ ที่ตามอยู่หลังก้นเขา
ทันใดนั้นเย่เฉินก็หัวเราะออกมา
ถ้าหากเหมยผิงรู้ว่า คนที่เขาล่วงเกิน คือคนที่เปรียบเสมือนพ่อในธุรกิจของเขา ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร?
เมื่อคิดถึงจุดนี้ เขาพูดกับถังซื่อไห่ว่า “ช่วยผมสั่งสอนบริษัทเฉียนเฉิงหน่อย”
ถังซื่อไห่ถามด้วยความเคารพ “คุณชาย คุณมีคำสั่งอะไร? ”
“อืม คุณยกเลิกโครงการทั้งหมดกับบริษัทเฉียนเฉิง ผมไม่พอใจไอ้บริษัทโง่ ๆ นี้”
“บริษัทเฉียนเฉิงล่วงเกินคุณเหรอครับ? จะให้ผมหาคนไปจัดการเจ้าของมันไหม? ให้มันหายไปจากโลกนี้! ”
สีหน้าเขาดูเหมือนไม่มีอะไรแล้ว เพียงเพราะเขาแค่อยากเอาใจเซียวชูหรันเท่านั้น แต่ภายในใจของเขาตอนนี้โกรธเหมือนถูกไฟเผา
หากไม่ใช่ว่าเซียวชูหรันขอโทษ เขาจะให้คนมาจัดการเย่เฉินทันทีเลย!
อย่างไรก็ตาม เหมยผิงไม่ได้ปล่อยเย่เฉินไปง่าย ๆ เช่นนี้ เขาแค่ปล่อยเขาไปชั่วคราวเท่านั้น รอพรุ่งนี้เมื่อเขาได้เซียวชูหรันก่อน เขาจะหาคนจัดการเย่เฉินทันที!
เย่เฉินเดินเข้ามา กล่าวกับเซียวชูหรันว่า “คุณ(ภรรยา) เรากลับบ้านกันเถอะ ไอ้เชี้ยที่กำลังจะล้มละลายไม่มีอะไรน่าคุย แล้วก็ไม่มีความร่วมมืออะไรด้วย”
หน้าของเหมยผิงเปลี่ยนสีทันที กล่าวอย่างเยือกเย็น “ไอ้น้อง แม่งฉิบหาย อยากตายใช่ไหม มาพูดว่ากูจะล้มละลาย? เชื่อหรือไม่ว่ากูสามารถทำให้แกตายได้ทันที? ตอนนี้ที่แกยังไม่เป็นไรปลอดภัยอยู่ ก็เพราะว่ากูเห็นแก่หน้าชูหรัน!”
เย่เฉินหัวเราะเยือกเย็น ยื่นมือฟาดออกไปเต็มแรง
“เพียะ”
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...