บทที่132คุณล้มละลายแล้ว(2)
เหมยผิงจับที่ใบหน้าพร้อมกับตกตะลึง จากนั้นเขาก็ตะโกนด้วยความโกรธ
“ไอ้ขยะ แกกล้าตบกูได้ยังไง?”
เย่เฉินยิ้มเยือกเย็นแล้วกล่าวว่า “ตบแกแล้วยังไง ตบแก แกก็ต้องทนสิ! ”
พูดจบ ก็ฟาดไปอีกครั้ง ทำให้ใบหน้าของเหมยผิงบวมเฉ่งขึ้นมา
แม้ว่าเซียวชูหรันจะรู้สึกรังเกียจเหมยผิง แต่เมื่อเห็นเย่เฉินตบเขาสองครั้งติดต่อกัน ในใจก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย และรีบพูดว่า “เย่เฉิน คุณกำลังทำอะไรนี่..... ฉันเคยบอกคุณแล้วว่า อย่าลงมือทำร้ายคนอื่นโดยพลการ?”
สิ่งที่เธอกังวลไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องการร่วมลงทุน แต่เป็นเรื่องที่เย่เฉินจะถูกเหมยผิงแก้แค้น เพราะถึงยังไงเหมยผิงก็เป็นเจ้าของธุรกิจที่มีชื่อเสียง ความแค้นที่โดนตบคงจะไม่ยอมกล้ำกลืนฝืนทนแน่นอน?
เป็นดั่งที่ว่า เหมยผิงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เปิดเผยธาตุแท้ ชี้ไปที่เซียวชูหรันแล้วกล่าวว่า “คนแซ่เซียว ความแค้นของสามีคุณในวันนี้ ถ้าหากคุณไม่ชดใช้ด้วยร่างกายของคุณล่ะก็ ผมจะฆ่ามันให้ตาย ให้มันหายไปจากโลกนี้เลย!”
เมื่อเซียวชูหรันได้ยินคำว่า ชดใช้ด้วยร่างกาย ทันใดนั้นเธอก็กล่าวด้วยความโกรธ “คุณมันไร้ยางอาย! ”
“ไร้ยางอาย?” เหมยผิงกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น “อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่า คุณถูกตระกูลเซียวไล่ออกจากตระกูลนานแล้ว คุณยังนึกว่าตนเองยังเป็นคนหนูใหญ่ตระกูลเซียวอยู่อีกเหรอ? ผมจะพูดกับคุณตรง ๆ ผมเหมยผิงเป็นคนมีอำนาจในเมืองจินหลิง แค่ผมใช้เท้าเหยียบ พวกคุณทั้งครอบครัวก็ตายกันหมด ถ้าหากคุณไม่อยากให้คนในครอบครัวเกิดเรื่อง ทางที่ดีที่สุดคือปืนขึ้นเตียงผมด้วยตนเอง ถ้าหากทำให้ผมพอใจ ก็จะให้อภัยคุณ!”
เซียวชูหรันโกรธจนตัวสั่น กล่าวย่างเจ็บแสบว่า “เหมยผิง คุณมันสารเลว!”
“ผมมีอำนาจมีอิทธิพล ไร้ยางอายแล้วยังไงล่ะ?” เหมยผิงกล่าวอย่างไม่อาย
เย่เฉินยืนขึ้นมา แล้วพูดกับเหมยผิงว่า “คนแซ่เหมย คุณล้มละลายแล้ว อำนาจกับอิทธิพลที่คุณมีอยู่ คุณใช้อย่างประหยัดหน่อยน่ะ”
“แกพูดว่าอะไรน่ะ”
เหมยผิงตะลึง ยังอยู่ในภวังค์
เขากำลังจะตะโกน ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เหมยผิงไม่อยากจะรับโทรศัพท์ แต่เสียงโทรศัพท์ดังถี่เหมือนจะเกิดเรื่องอะไรร้ายแรงขึ้น
เหมยผิงเหงื่อแตกพลั่ก ใบหน้าขาวซีดเผือด เหงื่อออกชุ่มตัวจนเสื้อเปียกไปทั้งตัว
โลกมันบ้าไปแล้วใช่ไหม?
เขากำลังฝันร้ายอยู่ใช่ไหม?
ทำไมจู่ ๆ เรื่องซวยทุกอย่างประดังประเดเข้ามาพร้อมกัน?
ทุกบริษัทเหมือนถูกนัดหมายไว้!
มันเกิดอะไรขึ้น?
นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
……

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...