ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1325
ตอนที่เฉินจื๋อข่ายรีบร้อนไปช่วยเย่เฉินซื้อเครื่องสำอาง เย่เฉินเร่งไปถึงสนามยิมเนเซียมจินหลิงแล้ว
วันนี้ การแข่งขันเข้าสู่รอบรองชนะเลิศแล้ว
การแข่งขันครั้งก่อน ฉินเอ้าเสวี่ยนที่แสดงให้เห็นว่าท่าเดียว เอาชนะเฉียนอานน่า ก่อให้เกิดความสนใจขนาดใหญ่อยู่บนอินเทอร์เน็ต ช่วงเวลาสั้นๆก็ผลักดันระดับความสนใจในการแข่งขันรอบนี้ถึงจุดสุดยอด
ดังนั้น รอบรองชนะเลิศในวันนี้ดึงดูดสายตาของผู้ชมทั้งประเทศ ทำให้นอกสนามยิมเนเซียมจินหลิง มีผู้ชมมากมายซื้อตั๋วในราคาสูง เพียงเพื่อที่จะมาเป็นประจักษ์พยานว่าฉินเอ้าเสวี่ยน บุกเข้ารอบชิงชนะเลิศได้กับตา
และนอกสนามยิมเนเซียม โฆษณาของยากระเพาะเสี่ยวหลินอวดโก้ฉายออกมาแล้ว เนื่องด้วยเป็นสปอนเซอร์ดังนั้นการโฆษณาของพวกเขาอยู่ทั่วทุกที่ ใช้กล้องสะเปะสะปะถ่ายภาพสักแผ่น ในภาพนี้ล้วนจะมีโฆษณาของยากระเพาะเสี่ยวหลินอย่างแน่นอน
อีกทั้ง สถานีโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดการแข่งขันของรอบนี้ ก็แสดงLogoของยากระเพาะเสี่ยวหลินอยู่ใต้มุมขวาของหน้าจอทีวีทุกเวลาเช่นกัน
ยิ่งร้ายกาจกว่านี้คือ ผู้ประกาศหลักบนอินเทอร์เน็ตมากมายที่อยู่ในสนามแข่ง ใช้มือถืออยู่แพลตฟอร์มถ่ายทอดสดทำการถ่ายทอดสดให้กับเพื่อนบนเน็ต กระบวนการนี้ก็ทำให้แรงกระทบของยากระเพาะเสี่ยวหลินยิ่งกว้างใหญ่ต่อไป
พูดได้ว่า ช่วงเวลาสั้นๆยากระเพาะเสี่ยวหลินก็ได้เงินมากมายเต็มตา
โคบายา ชิจิโร่ เนื่องเพราะเหตุนี้ดีใจจนหุบปากไม่ได้
เริ่มแรกเพียงแค่รู้สึกว่าการแข่งขันรอบนี้จะไม่ค่อยมีคนให้ความสนใจ แต่โชคดีว่าสิทธิ์ในการใส่ชื่อซื้อมาถูกมาก แต่นึกไม่ถึง ฉินเอ้าเสวี่ยนคนหนึ่ง ก็ทำให้การแข่งขันรอบนี้ระเบิดเถิดเทิงขึ้นมาโดยสิ้นเชิง คราวนี้ตนเองได้เงินจนรวยแล้วจริงๆ
หลังจากเย่เฉินมาถึงสนามยิมเนเซียม ก็เลยไปถึงห้องพักผ่อนนักแข่งที่อยู่ข้างหลัง พอเข้าไปในห้องฉินเอ้าเสวี่ยนกำลังกระโดดโลดเต้นวอมร่างกายอยู่กับที่ ฉินกางกับฉินเอ้าตงก็ล้วนอยู่ด้วยเช่นกัน
เห็นเย่เฉินเข้ามา ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบเข้าไป พูดอย่างสนิทกันมากว่า “อาจารย์เย่ท่านมาแล้วหรือ!”
เย่เฉินพยักหน้าต่อๆกัน ยิ้มถามว่า “เอ้าเสวี่ยน รู้สึกว่าสภาพวันนี้เป็นเช่นไรล่ะ?”
ในใจฉินเอ้าเสวี่ยนมากน้อยไม่มีความมั่นใจเล็กน้อย แต่เห็นเย่เฉินเชื่อมั่นตนเองขนาดนี้ ทันใดนั้นก็เลยพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก พูดหัวชนฝาว่า “ครูฝึกวางใจเถอะ ฉันย่อมทุ่มพลังทั้งหมดอย่างแน่นอน!”
ในเวลานี้ยามนี้ อยู่ห้องพักผ่อนอีกห้องหนึ่ง
อิโตะนานาโกะกำลังห่มผ้าขนหนูผืนหนึ่งไว้หลับตาพักผ่อนอยู่
ทานากะโคอิจิกับโคบายา ชิจิโร่ล้วนยืนอยู่ข้างๆ อยู่ในมือของทานากะโคอิจิยังถือมือถือเครื่องหนึ่งไว้ มือถือกำลังวิดีโอคอลกับยามาโมโตะ คาซึกิที่กำลังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย
แต่ว่ายามาโมโตะ คาซึกิที่อยู่ในโทรศัพท์ฝั่งโน้น ไม่ได้เปล่งเสียงอะไรเลย เขาแค่อ่านหน้าจอของทานากะโคอิจิ จ้องมองลูกศิษย์ที่รักของตนเองอย่างเงียบๆ
ยามาโมโตะ คาซึกิ เป็นห่วงมากกับสภาวะจิตของอิโตะนานาโกะว่าจะพังทลาย
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...