ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1326
ถึงยังไง การปรากฏตัวของเย่เฉิน ล้มล้างความรู้ของอาจารย์ลูกศิษย์พวกเขาทั้งสองคน ต่อความกระตือรือร้นของพวกเขาทั้งสอง ล้วนนำมาถึงการกระทบที่หนักอึ้ง
แต่ว่า ยามาโมโตะ คาซึกิยังคงหวังว่าอิโตะนานาโกะจะสามารถแสดงความสามารถออกมาให้ดีๆ
ถึงแม้ว่าการแข่งขันในครั้งนี้คว้ารางวัลชนะเลิศไม่ได้ ด้วยพลังความสามารถของเธอ คว้ารางวัลรองชนะเลิศยังไม่เป็นปัญหาอะไร
แต่ว่า ถ้าหากเธอแสดงความสามารถออกมาไม่ดีล่ะก็ ไม่แน่ที่จะคว้ารางวัลรองชนะเลิศได้เช่นกัน
โชคดีที่เขาพบเห็นผ่านวิดีโอคอล อิโตะนานาโกะไม่มีตรงไหนที่ไม่เหมือนเดิมในยามปกติเลย
ตัวอิโตะนานาโกะเองก็ไม่ใช่นักแข่งที่ตื่นเต้นดีอกดีใจง่ายเป็นพิเศษอย่างนั้น ดังนั้นก่อนที่เธอจะเข้าการแข่งขันใหญ่ โดยทั่วไปล้วนเงียบสงบมาก เหมือนดั่งตอนนี้ชอบหลับตาพักผ่อนอย่างนี้
เห็นว่าเวลาใกล้ถึงแล้ว ทานากะโคอิจิจึงเอ่ยปากพูดว่า “คุณหนูใหญ่ ยังเหลืออีกห้านาทีก็จะลงแข่งแล้ว”
อิโตะนานาโกะนี่จึงลืมตาขึ้น พยักหน้าแล้วพยักหน้าอีกเบาๆ “ฉันรู้แล้ว”
ทานากะโคอิจิพูดอีกว่า “คุณหนูใหญ่ ผมกำลังวิดีโอคอลกับครูฝึกยามาโมโตะอยู่ ท่านยังมีอะไรที่จะถามเขาไหม?”
พูดอยู่ เขาสลับหน้ากล้องทันที ทั้งย้ายหน้าจอมือถือไปยังอิโตะนานาโกะ
ในเวลานี้ อิโตะนานาโกะมองเห็นยามาโมโตะ คาซึกิที่มีความอ่อนแอเล็กน้อย อยู่บนเตียงผู้ป่วย พูดอย่างเคารพนบนอบว่า “อาจารย์ ตอนนี้ท่านรู้สึกยังไงล่ะ?”
ยามาโมโตะ คาซึกิเยาะเย้ยตนเองยิ้มพูดว่า “ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของผมก็คือ ทุกจุดล้วนไม่รู้สึกอะไร”
อิโตะนานาโกะรีบกล่าวขอโทษว่า “ขอโทษอาจารย์ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
อิโตะนานาโกะยิ้มขมพูดว่า “อาจารย์ เย่เฉินเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรับฉันเป็นลูกศิษย์”
ยามาโมโตะ คาซึกิไม่เข้าใจพูดว่า “ลูกศิษย์ที่มีพรสวรรค์เหมือนอย่างคุณขนาดนี้ จากที่ผมดูแล้วใครๆล้วนไม่ปฏิเสธ คิดว่าเย่เฉินต้องเป็นเช่นนี้ด้วย เขามีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธคุณล่ะ?”
อิโตะนานาโกะส่ายหัวพูดว่า “ก็เพราะว่าฉันเป็นคนญี่ปุ่นคนหนึ่ง”
“อะไรนะ?” ยามาโมโตะ คาซึกิขมวดคิ้วถาม “เย่เฉินดูถูกพวกเราคนญี่ปุ่นหรือ?”
อิโตะนานาโกะพูดว่า “ไม่ได้ดูถูกเลย เพียงแค่เขาบอกว่า คนจีนสอนคนญี่ปุ่นไปมากมาย แต่อยู่ในสองสามร้อยปีนี้คนญี่ปุ่น เนรคุณอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น......”
ยามาโมโตะ คาซึกิได้ยินถึงตรงนี้ อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจยาวๆหนึ่งที พูดว่า “เย่เฉินยึดกุมศิลปะการต่อสู้ระดับไฮเอนด์ที่แท้จริงไว้ ก่อนหน้านั้นที่ยังไม่ได้พบเห็นรู้จักพลังความสามารถของเขามาก่อน พวกเราก็คือกบในกะลา แต่หลังจากได้พบเห็นรู้จักพลังความสามารถของเขา ถ้าหากไม่มีโอกาสฝึกฝนถึงศิลปะการต่อสู้ระดับไฮเอนด์แบบนั้นของเขา เป็นสิ่งที่รู้สึกว่าหลายปีที่ผ่านมาขนาดนี้ล้วนฝึกฝนเปล่าแล้วจริงๆ.....”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...