ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1327

ในใจอิโตะนานาโกะก็เสียดายอย่างยิ่งเช่นกัน

หลังจากรู้ว่าตนเองเป็นกบในกะลา สิ่งที่เธอหวังที่สุดก็คือกระโดดออกจากบ่อน้ำนี้ แต่เย่เฉินกลับไม่ให้โอกาสนี้กับตนเอง

ยามาโมโตะ คาซึกิเห็นสายตาเธอหดหู่ รีบปลอบโยนพูดว่า “นานาโกะตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะพิจารณาปัญหานี้ คุณสู้ชนะการแข่งขันรอบนี้ให้ดีๆก่อน สิ่งที่เหลือพวกเราค่อยๆวางแผนกัน!”

อิโตะนานาโกะพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีกอย่างหนัก หลังจากนั้นไม่นาน พูดกับยามาโมโตะ คาซึกิว่า “อาจารย์ งั้นฉันลงแข่งแล้ว”

“ไปเถอะ!” ยามาโมโตะ คาซึกิให้กำลังใจพูดว่า “การแข่งขันรอบนี้จะต้องทุ่มพลังทั้งหมดอย่างแน่นอน ไม่ว่าเย่เฉินยินยอมที่จะรับคุณเป็นลูกศิษย์หรือไม่ คุณล้วนต้องทำให้เขาเห็นพลังความสามารถของคุณ ดังนั้นการแข่งขันรอบนี้ คุณต้องพยายามจบให้สวยหน่อย!”

“สวยหน่อยหรือ?”

“ใช่!” ยามาโมโตะ คาซึกิพูดอย่างมั่นคงยืนหยัดว่า “นานาโกะ ครั้งก่อนฉินเอ้าเสวี่ยนคนนั้นใช้ท่าเดียวเอาชนะเฉียนอานน่า ดังบนอินเทอร์เน็ตอย่างมาก ผมหวังว่าอีกสักครู่คุณลงสนาม ก็สามารถทุ่มพลังทั้งหมด ท่าเดียวเอาชนะคู่ต่อสู้ของคุณ!”

อิโตะนานาโกะทอดถอนใจพูดว่า “อาจารย์ Michael เป็นseeded player นะ ก่อนหน้านี้พวกเราก็ประมือกันมาก่อน แม้ว่าทุกครั้งฉันล้วนชนะเธอ แต่ทุกครั้งล้วนหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะสู้กันอย่างสุดชีวิต ยากมากที่จะท่าเดียวเอาชนะเธอได้......”

ยามาโมโตะ คาซึกิพูดว่า “ถึงไม่ได้ท่าเดียวเอาไม่ชนะ ก็ต้องทุ่มสุดพลังทั้งหมดให้เธอพ่ายแพ้ในรอบแรก คุณต้องทำให้เย่เฉินเห็นพลังความสามารถของคุณ ต้องทำให้เขามองด้วยสายตาที่ทึ่งกับคุณ!”

“ถึงแม้ชาตินี้ล้วนเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรับคุณเป็นลูกศิษย์ คุณก็ต้องทำให้เขารู้ พรสวรรค์ของคุณเหนือไกลกว่าฉินเอ้าเสวี่ยน! ไม่รับคุณเป็นลูกศิษย์ เป็นการสูญเสียของเขาเอง!”

อิโตะนานาโกะ พูดอย่างใจเด็ดอย่างยิ่งทันทีว่า “ฉันรู้แล้วอาจารย์!”

หลังจากนั้นหนึ่งนาที

นักแข่งทั้งสี่คนที่เข้าร่วมรอบรองชนะเลิศ ต่างคนต่างล้วนอยู่ในทางออกของตนเองรอลงสนามแล้ว