ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1328

ในเวลานี้ นักแข่งทั้งสี่ แยกกันขึ้นเวทีประลองทั้งสอง

เวทีประลองสองที่ ซ้ายหนึ่ง ขวาหนึ่ง บริเวณของเวทีประลองทุกที่ล้วนถูกที่นั่งผู้ชมล้อมรอบไว้

ที่นั่งของสนามในวันนี้เต็มหมดทุกที่ การแข่งขันยังไม่ทันเริ่มเสียงปรบมือเสียงผิวปาก และเสียงร้องว่า ดี อยู่ใต้เวที ก็ดังก้องอยู่ในหูไม่ขาดสายเลย

เย่เฉินก็ยืนอยู่ข้างใต้เวทีประลองข้างหลังฉินเอ้าเสวี่ยน นี่ก็เป็นตำแหน่งที่อยู่ของครูฝึกในการแข่งขันการต่อสู้แบบฟรีสไตล์

ในเวลานี้ครูฝึกของฝ่ายตรงข้ามตื่นเต้นเต็มใบหน้าจ้องมองเขา ทั้งจ้องมองฉินเอ้าเสวี่ยนที่อยู่บนเวทีประลองอยู่บ่อยๆ ผ้าเช็ดหน้าในมือเตรียมพร้อมไว้ทุกเวลาแล้ว ทันทีที่ลูกศิษย์ของตนเองอยู่บนเวทีค้ำจนไม่ไหว ก็อยู่ในเวลาตนเองโยนผ้าเช็ดหน้ายอมแพ้เร็วที่สุด

และบนเวทีประลอง สีหน้าฉินเอ้าเสวี่ยนเย็นชากวดขันจ้องมอง Victoriaคู่แข่งของตนเอง

ก่อนที่เย่เฉินยังไม่ได้ช่วยปรับสมรรถภาพทางกายให้เธอ เธอไม่ใช่คู่แข่งของVictoriaเลย ถึงยังไงผู้หญิงที่มาจากออสเตรเลียคนนี้ รูปร่างสูงใหญ่ การทำงานของร่างกายแข็งแกร่งกว่าฉินเอ้าเสวี่ยนเหนือกว่าแต่ก่อนขั้นหนึ่ง

แต่ตอนนี้ เธอต่อการทำให้Victoriaพ่ายแพ้ มีความมั่นใจเต็มเปี่ยม

เธอเพียงแค่พิจารณาอยู่ว่า ตนเองควรจะใช้วิธีอะไร จะบรรลุหนึ่งท่าเอาชนะVictoriaให้เป็นจริง

ในเวลาเดียวกัน อยู่บนเวทีประลองอีกที่หนึ่ง อิโตะนานาโกะก็พิจารณาปัญหาเดียวกันอยู่เช่นกัน

สายตาของเธอไม่อยู่บนกายของMichaelคู่แข่ง แต่อยู่บนกายของเย่เฉินที่อยู่ข้างเวทีประลองอีกที่หนึ่ง

แม้ว่าในเวลานี้เย่เฉินไม่ได้มองเธอเลย แต่ว่าเธอเชื่อมั่นว่า ถ้าหากตนเองแสดงให้เห็นว่ายอดเยี่ยมพอ เย่เฉินจะมองเห็นตนเองอย่างแน่นอน!

ยังไงจึงถือว่ายอดเยี่ยมพอล่ะ?