ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1337
ที่เซียวชูหรันพูดกับแม่ เดิมเธอเองก็ไม่เชื่อ
เธอรู้สึกว่า เย่เฉินจริงใจกับเธอ จะนอกใจได้ยังไง?
ดังนั้นเธอเลยพูดกับหม่าหลันอย่างจริงจังว่า “แม่คะ แม่คิดมากไปแล้ว! เย่เฉินไม่มีทางนอกใจหนูหรอกค่ะ!”
“ไม่มีทาง?” หม่าหลันคิ้วเรียบตึงย้อนถามว่า “งั้นลูกบอกแม่สิ ว่าทำไมเย่เฉินต้องซื้อชุดสกินแคร์มาสามชุดด้วย? แถมยังเอากลับมาแค่สองชุด แล้วอีกชุดที่เหลือล่ะ? ไปไหน?”
เซียวชูหรันบอก “บางทีอาจจะซื้อให้เพื่อนก็ได้นี่คะ หรือช่วยเพื่อนซื้อมันก็ไม่แน่นะคะ”
“เพื่อน?” หม่าหลันพูดอย่างไม่ลังเลว่า “มีแต่คนไม่มีสมองอย่างลูกเท่านั้นแหละถึงจะเชื่อ! ของแบบนี้เห็นได้ชัดว่าซื้อให้ผู้หญิงนี่แหละ ลูกว่า คนกำพร้าอย่างเขา ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน นอกจากจะซื้อไปให้ผู้หญิงแล้ว ยังจะซื้อให้ใครได้อีก?”
สีหน้าเซียวชูหรันเริ่มกระดาก
เธอรู้ว่าแม่เธอพูดมีเหตุผลอยู่บ้าง
ที่นี่เย่เฉินไม่มีญาติที่ไหนจริงๆ และไม่มีเพื่อนผู้หญิงอะไร งั้นชุดสกินแคร์ที่เพิ่มมานั่นเขาซื้อไปให้ใครกันแน่ล่ะ?
หรือว่าจะเป็นคุณหนูซ่งหวั่นถิงของตระกูลซ่ง?
เท่าที่จำได้ ผู้หญิงคนนั้นดูจะสนใจสามีเธอไม่น้อยเลย
แต่เซียวชูหรันเองก็ไม่กล้าเชื่อว่า ซ่งหวั่นถิงเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลซ่ง แถมพึ่งขึ้นเป็นเจ้าตระกูลตระกูลซ่งได้ไม่นาน ฐานะสูงส่งขนาดนั้น ที่จินหลิง หรือแม้แต่เจียงหนาน ดูท่าจะหาผู้หญิงที่เก่งกว่าเธอไม่ได้แล้ว
เซียวชูหรันก้มหน้านิ่ง ตอบอย่างเขินอายว่า “หนู...หนูก็ไม่รู้ค่ะ...ก็แค่รู้สึกว่าเรื่องของเรามันไม่เหมือนใคร ตอนแรกก็แต่งงานเพราะคุณปู่ขอร้อง เลยไม่ได้คิดเรื่องนี้เลยค่ะ...”
หม่าหลันรีบพูดอย่างจริงจังทันที “ลูกแม่! หนูโง่หรอ! ผู้ชายน่ะเขามีความต้องการนะ ลูกกลับไม่ยอมให้เขาแบบนี้ งั้นเขาหันไปหาคนอื่นแทนจะทำยังไงล่ะ? ตอนนี้เย่เฉินน่ะมีทรัพย์สินเกินร้อยล้านนะ ด้านนอกไม่รู้มียัยจิ้งจอกหน้าไม่อายกี่คนต่อกี่คนต่อแถวจ้องตะครุบเขาอยู่น่ะ!”
พอพูดถึงตรงนี้ หม่าหลันรีบบอกต่อ “ฟังแม่สักคำนะ รีบหาโอกาสจับเย่เฉินไว้ ทางที่ดีรีบมีลูกเลย ไม่งั้นวันไหนเย่เฉินโดนยัยจิ้งจอกตัวไหนคว้าไป บ้านเราจบกันแน่!”
“อีกอย่างนะ ลูกอย่าลืมล่ะว่า คฤหาสน์นี่เป็นชื่อของเย่เฉิน! เกิดวันไหนเขาเปลี่ยนใจจะขอหย่ากับลูก แล้วไล่พวกเราออกไปจะทำยังไง? แม่บอกลูกเลยนะ หัวเด็ดตีนขาดยังไงแม่ก็ไม่ยอมกลับไปอยู่บ้านหลังเก่านั่นแล้ว คฤหาสน์ Tomson Rivieraนี้ ต่อให้ตายแม่ก็ไม่ยอมออกไปหรอก!”
เซียวชูหรันยิ่งเขินอายหนักขึ้น...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...