ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 135

บทที่135 รักษาช่วยชีวิตคน(1)

ในขณะนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของเซียวชูหรัน แม่ยายหม่าหรันก็พูดอย่างโกรธ ๆ “ไม่ว่าจะยังไง เลือดที่ไหลอยู่ในตัวลูกก็เป็นของตระกูลเซียว! นอกจากนี้ คุณย่าของลูกได้ขอโทษแม่แล้ว และเธอบอกว่าเลอะเลือนไปชั่วขณะ เพราะถูกเซียวไห่หลงยุยงจนทำให้เธอโกรธ และตอนนี้ก็ลงโทษเซียวไห่หลงอย่างหนักแล้ว ลูกยังไม่พอใจอะไรอีก? ”

เซียวชูหรันพูดด้วยความโกรธว่า “ถึงแม้ว่าจะขอโทษแล้วยังไงล่ะ คนอย่างคุณย่า ฉันเข้าใจเธอที่สุดแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะขอโทษ ก็ไม่จริงใจแน่นอน! เธอเพียงแค่หวังจะให้ฉันกลับไป เพื่อช่วยเธอทำโครงการร่วมธุรกิจกับตี้เหากรุ๊ปเท่านั้น”

หม่าหลันรีบเกลี้ยกล่อม “ลูกอย่าคิดว่าคุณย่าจะร้ายขนาดนั้น เราทั้งหมดก็คือครอบครัวเดียวกัน จะมีความบาดหมางยาวนานไปทำไม? ”

“ฉันกับตระกูลเซียวไม่ใช่ครอบครัวเดียวกัน เซียวชูหรันพูดด้วยความโกรธ และฉันก็ไม่สามารถกลับไปทำงานที่บริษัทเซียวชื่อได้อีก”

“ลูกพูดอย่างนี้ได้ยังไง” หม่าหลันพูดอย่างไม่พอใจ “คุณย่าของลูกรู้ถึงความผิดพลาด หรือว่าลูกต้องการให้ผู้อาวุโสแบกหน้ามาขอโทษลูกด้วยตัวเองเหรอ?”

หม่าหลันกล่าวอีกครั้งว่า “เพื่อแสดงความจริงใจ คุณย่าได้ให้สร้อยคอทองคำหนึ่งเส้น กับกำไลหยกอีกสองวงกับแม่...”

“แม่ แค่บอกว่าตรง ๆ ว่า แม่อยากได้เครื่องประดับที่คุณย่าให้ก็แค่นั้น”

ด้วยความโกรธเมื่อเซียวชูหรันพูดจบ ก็ไม่สนใจหม่าหลันอีกต่อไป หันหลังเดินกลับเข้าไปที่ห้องนอนทันที

เย่เฉินก็รีบตามไปทันที

หม่าหลันพูดอย่างโกรธ ๆ ในห้องนั่งเล่น “คุณดูลูกสาวคุณสิ”

โดยไม่คาดคิดเซียวฉางควนก็ไม่สนใจเธอ หันหลังเดินจากไป

ในห้องนอน เซียวชูหรันยังคงโกรธและบ่นกับเย่เฉินว่า “ฉันไม่คิดเลยว่า ตระกูลเซียว จะใช้เครื่องประดับเพื่อซื้อแม่ของฉัน ก็เพราะพวกเขารู้ว่าแม่ฉันเห็นเงินก็ตาโต? แม่นี่ช่างกระไร ตระกูลเซียวให้เครื่องประดับไม่กี่ชิ้น พูดดี ๆไม่กี่คำ เธอก็เลอะเลือนล่ะ และลืมไปเลยว่าก่อนหน้านั้นพวกเขาดูหมิ่นเธอยังไงบ้าง? ”

แม้ว่าในใจเย่เฉินจะรู้สึกไม่ดี แต่เขาก็ไม่ได้พูดเรื่องแย่ ๆของแม่ยาย เขาทำได้เพียงแค่พูดเกลี้ยกล่อม “ตอนที่พวกเราตัดขาดจากตระกูลเซียว ตอนนั้นแม่คุณไม่อยู่ด้วย เธอจึงไม่รู้ว่าตระกูลเซียวใช้วิธีเลวทรามต่ำช้าอย่างไง”

เซียวชูหรันกล่าวว่า “ยังไงเธอก็จะให้ฉันกลับไปทำงานที่ตระกูลเซียวอีก? ”