ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1351
ความจริงแล้ว จู่ๆอิโตะ นานาโกะก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไร เพราะฉะนั้นจึงใช้สมอง แล้วยื่นแก้วชานมไข่มุกออกไป
แต่เย่เฉิน ถึงแม้ว่าจะรู้สึกแปลกใจ แต่ตนเองออกไปรับชายชราจนถึงตอนนี้ ไม่ได้ดื่มแม้แต่หยดเดียว จึงทำให้เขาหิวกระหายคอแห้งผากเล็กน้อย
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรับมาอย่างไม่รู้ตัว แล้วหัวเราะพลางพูดขึ้นมาว่า“ขอบคุณครับ ผมกำลังหิวน้ำพอดี”
พูดจบ เขาก็ก้มหน้ากัดหลอดดูด แล้วใช้แรงดูดน้ำไปอึกใหญ่
อิโตะ นานาโกะพึ่งรู้สึกตัว เธอร้องออกมาจากก้นบึ้งหัวใจ“แย่แล้ว！ชานมไข่มุกแก้วนี้ ฉันพึ่งดื่มไปหลายอึก……”
“ถึงแม้ว่าจะจิบไปไม่กี่ครั้ง แต่ก็เป็นการดื่มแล้ว！”
“แน่แล้วๆ ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เท่ากับว่าฉันจูบเย่เฉินอย่างอ้อมๆน่ะสิ？！”
เย่เฉินไม่รู้ว่าชานมไข่มุกแก้วนี้อิโตะ นานาโกะเคยดื่มแล้ว เขาดื่มไปด้วย เอ่ยปากพูดไปด้วยว่า“คุณอิโตะครับ มาหาผมดึกขนาดนี้ มีเรื่องอะไรหรอครับ？”
อิโตะ นานาโกะรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก
เธอได้รับการอบรมเรื่องลูกสาวที่ยังไม่ได้แต่งงานจากตระกูลชั้นสูงอย่างเข้มงวดมามากกว่ายี่สิบปี และเธอรู้ถึงความสำคัญขอหกคำนี้เป็นอย่างดี“หญิงชายมิควรถูกเนื้อต้องตัวกัน” สิ่งนี้สามารถพูดได้เลยว่าตนเองกับเพศตรงข้ามได้มีปฏิสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน！
เพราะฉะนั้น ตอนนี้เธอจึงรู้สึก หัวใจเต้นรัวเร็วมาก
แต่ว่า นอกเหนือจากนี้ ภายในใจของเธอยังรู้แอบรู้สึกกระโดดโลดเต้น
เย่เฉินไม่เข้าใจ“อย่างน้อยคุณก็ได้เข้ารอบตัดสิน ถึงจะแพ้คุณก็ยังได้รองชนะเลิศ หรือแม้แต่พิธีมอบรางวัลคุณก็ไม่อยากเข้าร่วม？”
อิโตะ นานาโกะพูดอย่างฝืนยิ้ม“ในฐานะที่เป็นนักเแข่งตัวเก่งสุด ไม่ได้รับเหรียญทอง ฉันจะมีหน้าอยู่ต่อเพื่อเข้าร่วมพิธีมอบรางวัลรองชนะเลิศ……”
เย่เฉินยิ้มบางๆแล้วพูดว่า“การฝึกศิลปะต่อสู้ ไม่ใช้การเอาชนะ เพราะว่าจุดกำเนิดของศิลปะการต่อสู้ ไม่ใช่การต่อสู้กับผู้อื่น แต่เป็นการต่อสู้กับตัวเราเอง”
“ต่อสู้กับตัวเองงั้นเหรอคะ？”อิโตะ นานาโกะถามอย่างงุนงง“เย่เฉินซังคะ ขออนุญาตถามค่ะว่าต่อสู้กับตัวเองมันหมายความว่าอย่างไร？”
เย่เฉินค่อยๆยิ้มขึ้นมา“นานาโกะ บรรพบุรุษของคนจีนเรา มันอาจจะแตกต่างจากทุกประเทศในโลก แม้แต่บรรพบุรุษของทุกชนเผ่าก็ไม่เหมือนกัน บรรพบุรุษของเราไม่เคยชอบการข่มเหงรังแกคนที่อ่อนแอกว่า และไม่เคยชอบการรุกรานคนอื่น”
“ตั้งแต่โบราณกาลมาก บรรพบุรุษจีนของเราต่างยึดมั่นอยู่ในประเทศ และพยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่ถูกศัตรูรุกราน แต่ถึงจะเป็นในช่วงยุคที่ทุกประเทศรุ่งเอง เราก็ไม่เคยไปรุกรานประเทศอื่นแม้แต่ประเทศเดียว รวมถึงประเทศญี่ปุ่นของพวกคุณด้วย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...