เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1351

ความจริงแล้ว จู่ๆอิโตะ นานาโกะก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไร เพราะฉะนั้นจึงใช้สมอง แล้วยื่นแก้วชานมไข่มุกออกไป

แต่เย่เฉิน ถึงแม้ว่าจะรู้สึกแปลกใจ แต่ตนเองออกไปรับชายชราจนถึงตอนนี้ ไม่ได้ดื่มแม้แต่หยดเดียว จึงทำให้เขาหิวกระหายคอแห้งผากเล็กน้อย

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรับมาอย่างไม่รู้ตัว แล้วหัวเราะพลางพูดขึ้นมาว่า“ขอบคุณครับ ผมกำลังหิวน้ำพอดี”

พูดจบ เขาก็ก้มหน้ากัดหลอดดูด แล้วใช้แรงดูดน้ำไปอึกใหญ่

อิโตะ นานาโกะพึ่งรู้สึกตัว เธอร้องออกมาจากก้นบึ้งหัวใจ“แย่แล้ว！ชานมไข่มุกแก้วนี้ ฉันพึ่งดื่มไปหลายอึก……”

“ถึงแม้ว่าจะจิบไปไม่กี่ครั้ง แต่ก็เป็นการดื่มแล้ว！”

“แน่แล้วๆ ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เท่ากับว่าฉันจูบเย่เฉินอย่างอ้อมๆน่ะสิ？！”

เย่เฉินไม่รู้ว่าชานมไข่มุกแก้วนี้อิโตะ นานาโกะเคยดื่มแล้ว เขาดื่มไปด้วย เอ่ยปากพูดไปด้วยว่า“คุณอิโตะครับ มาหาผมดึกขนาดนี้ มีเรื่องอะไรหรอครับ？”

อิโตะ นานาโกะรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก

เธอได้รับการอบรมเรื่องลูกสาวที่ยังไม่ได้แต่งงานจากตระกูลชั้นสูงอย่างเข้มงวดมามากกว่ายี่สิบปี และเธอรู้ถึงความสำคัญขอหกคำนี้เป็นอย่างดี“หญิงชายมิควรถูกเนื้อต้องตัวกัน” สิ่งนี้สามารถพูดได้เลยว่าตนเองกับเพศตรงข้ามได้มีปฏิสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน！

เพราะฉะนั้น ตอนนี้เธอจึงรู้สึก หัวใจเต้นรัวเร็วมาก

แต่ว่า นอกเหนือจากนี้ ภายในใจของเธอยังรู้แอบรู้สึกกระโดดโลดเต้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน