ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1357
ตอนนี้โคบายา ชิจิโร่ ไม่สามารถหยุดความโกรธนี้ได้
ยากระเพาะเก้าเสวียน มีขอบเขตการรักษาเหมือนกับยากระเพาะเสี่ยวหลินไม่มีผิด เป็นผลิตภัณฑ์มาตรฐานที่สมบูรณ์แบบในตัวเอง
แต่ ฤทธิ์ของยากระเพาะเก้าเสวียน กลับแกร่งกว่ายากระเพาะเสี่ยวหลินมาก！
อีกทั้ง สิ่งที่น่าโมโหยิ่งกว่านั้นคือ ข้อกำหนดในห่อบรรจุภัณฑ์ของยากระเพาะเก้าเสวียน ปริมาณสุทธิและราคาขาย ก็เหมือนกับยากระเพาะเสี่ยวหลินทุกอย่าง！
นี่มันน่าอึดอัดมากจริงๆ！
ใช้งานง่ายกว่ายากระเพาะเสี่ยวหลินมาก แต่ปริมาณน้ำหนัก ราคาเหมือนกันทั้งหมด
นี่มันคือการบีบบังคับยากระเพาะเสี่ยวหลินไม่ใช่เหรอ？！
เมื่อบวกกับยากระเพาะเก้าเสวียนมีกู้ชิวอี๋เป็นพรีเซนเตอร์ และใช้เวลาเพียงไม่นานก็จะกลายเป็นสิ่งที่นิยมในตลาดท้องถิ่นของจีน นี่เท่ากับเป็นการบั่นทอนความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ของยากระเพาะเสี่ยวหลินที่จะขยายสู่ตลาดจีนโดยสิ้นเชิง！
อีกทั้ง นี่เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้นที่ถูกยากระเพาะเก้าเสวียนทำให้พ่ายแพ้ในตลาดท้องถิ่นจีน！
ไม่ต้องคิดก็รู้ได้ว่า ยากระเพาะเก้าเสวียนที่เป็นยาดีขนาดนี้ จิ่วเสวนเภสัชกรรมของบริษัทนี้ไม่เพียงแต่ทำให้ตลาดของจีนพึงพอใจ พวกเขาจะต้องคงจะใช้เวลาที่รวดเร็วที่สุดในการส่งออกไปยังประเทศรอบข้าง กระทั่งส่งออกไปยังยุโรป！
ถ้าหากยากระเพาะเก้าเสวียนเข้าสู่ตลาดญี่ปุ่นได้ นั่นมันก็เป็นการแย่งฐานของยากระเพาะเสี่ยวหลินไปน่ะสิ？！
ถ้าหากยากระเพาะเสี่ยวหลินสูญเสียตลาดต่างประเทศ และสูญเสียตลาดภายในประเทศญี่ปุ่นงั้นอนาคตของบริษัทผลิตยาโคบายาก็จะเจอวิกฤติน่ะสิ！
พอคิดมาถึงตรงนี้ โคบายา ชิจิโร่จึงรีบพูดกับผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆว่า“ไปตรวจสอบภูมิหลังของจิ่วเสวนเภสัชกรรมมา เร็วเข้า！”
ผู้ช่วยรีบพยักหน้าอย่างไว“ทราบแล้วครับท่านประธาน ผมจะส่งคนไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้แหละครับ！”
โคบายา ชิจิโร่จึงถามไปว่า“ติดต่อผู้จัดการของกู้ชิวอี๋รึยัง？ฝ่ายนั้นว่าอย่างไร？”
“ติดต่อแล้วครับ”ผู้ช่วยพูดอย่างโมโหเล็กน้อย“คนที่ติดต่อมีชื่อว่าเฉินตัวตัว บัดซบ ผู้หญิงคนนั้นสามหาวมากเลยครับ ผมบอกว่าหวังว่าจะสามารถเชิญคุณกู้มาเป็นพรีเซนเตอร์ให้ผลิตภัณฑ์ของเราได้ แต่หล่อนกลับบอกว่าคุณกู้จะไม่รับงานพรีเซนเตอร์ที่เป็นสินค้าจริงอีก เธอจะเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับยากระเพาะเก้าเสวียนเท่านั้น……”
“เยสเข้！”
โคบายา ชิจิโร่อ้าปากตาค้าง แล้วพูดออกไปว่า“ตกลงจิ่วเสวนเภสัชกรรมให้ค่าพรีเซนเตอร์กับกู้ชิวอี๋ไปเท่าไรกันแน่？！หรือค่าพรีเซนเตอร์ผลิตภัณฑ์จริงของกู้ชิวอี๋จะถูกซื้อขาดแล้ว？！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...