วันถัดไป
โคบายา ชิจิโร่ออกเดินทางไปจิ่วเสวนเภสัชกรรม
หลังจากที่เย่เฉินทานอาหารเช้าของหม่าหลันผู้ซึ่งเป็นแม่ยายเสร็จ จึงยืมรถของพ่อตา ขับมุ่งหน้าไปยังสนามยิมเนเซียมจินหลิง
ไม่พูดไม่ได้ หลังจากที่หม่าหลันเริ่มอ่อนลง ชีวิตของเย่เฉินที่บ้าน จึงสบายขึ้น
นับตั้งแต่หม่าหลันฟังเย่เฉิน ถ้าเซียวชูหรันคลอดลูก จะให้ค่าเหนื่อยราคาสูงกับเธอ และให้เธอช่วยดูแลลูก เธอจึงเปลี่ยนวิธีการเลียเย่เฉิน ในขณะเดียวกันก็เกลี้ยกล่อมให้เซียวชูหรันมีลูกเร็วๆ
หม่าหลันแต่งงานกับเซียวฉางควนมานานหลายปี แต่ฝีมือการทำอาหารไม่มีความคืบหน้าเลย เธอใช้วิธีสารพัดในการหลอกสามีและลูกสาว
แต่ตอนนี้ เธอกลับเริ่มจับมือถือแล้วศึกษาสูตรอาหาร และมุ่งมั่นจะดูแลเย่เฉินลูกเขยคนนี้ให้ดี แบบนี้ในอนาคตเธอถึงจะมีชีวิตที่สุขสบายได้
ถือว่าเธอตาสว่างแล้ว
ถึงแม้เย่เฉินจะเป็นเด็กกำพร้าไม่มีภูมิหลังอะไร แต่เขายังมีความเชี่ยวชาญด้านศาสตร์ฮวงจุ้ย ในอนาคตครอบครัวนี้จะต้องมีเงินไม่ขาดแน่ บวกกับเธอยังอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังหนึ่งราคามากกว่าหนึ่งร้อยล้านในTomson Riviera ไม่ต้องพูดว่าในใจของพึงพอใจแค่ไหน
เพราะฉะนั้น ตอนนี้สำหรับเย่เฉินแล้ว เธออยากแค่เอาใจ ไม่คิดอย่างอื่น
จุดนี้ ทำให้เซียวชูหรันกับเซียวฉางควนรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
พวกเขาสองคนก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่า หม่าหลันที่ไม่เคยก้มหัวในบ้านมาก่อน กลับเริ่มก้มหัวให้กับเย่เฉิน
แน่นอนว่า พวกเขาสองคนรู้ดี หม่าหลันมุ่งไปหาเงิน เนื่องจากไม่มีใครเข้าใจหม่าหลันมากกว่าพวกเขาแล้ว
แต่แบบนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรนัก อย่างน้อยบ้านนี้ก็ไม่ต้องมีเรื่องวุ่นวายอีก
ความแข็งแกร่งของอิโตะ นานาโกะ สูงกว่าฉินเอ้าเสวี่ยนในเมื่อก่อนมาก แต่ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยน ความแข็งแกร่งของเธอได้เหนือกว่าอิโตะ นานาโกะเป็นโยชน์แล้ว
ดังนั้น เย่เฉินจึงไม่เป็นห่วงเรื่องชัยชนะของฉินเอ้าเสวี่ยน
แต่ เขาแอบเป็นกังวลว่า ระหว่างการแข่งขันฉินเอ้าเสวี่ยน จะไม่ระวังตัว ทำให้อิโตะ นานาโกะได้รับบาดเจ็บสาหัส
พูดตามตรง เขามีความประทับใจต่อ เด็กสาวที่ชื่ออิโตะ นานาโกะ
ถึงแม้เธอเป็นผู้หญิงญี่ปุ่น แต่ไม่ยอมรับคงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ รูปร่าง นิสัย เจตคติหรือการอบรมในครอบครัว ความรู้ความสามารถพื้นฐานติดตัว พูดได้เลยว่าเธอเป็นผู้หญิงสวยนอกฉลาดในและเป็นผู้หญิงแบบฉบับในอุดมคติ
เงียบเหมือนสาวพรหมจารี เคลื่อนไหวเหมือนกระต่าย สำนวนแปดคำนี้ เป็นสิ่งที่อธิบายตัวเธอได้ดีที่สุด
ไม่ว่าผู้ชายปกติคนไหน เผชิญหน้ากับผู้หญิงที่อ่อนโยนดุจสายน้ำ ต่างต้องหวั่นไหวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...