ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1361
คนหนุ่มสาวมักชอบไล่ตามแฟชั่น
ถ้าหากพูดถึงระดับแฟชั่น เมื่อประเทศญี่ปุ่นกับประเทศจีนเทียบกันแล้ว ไม่ได้ดีกว่ากันเท่าไร
ยังกล่าวได้อีกว่า ระดับแฟชั่นของญี่ปุ่น สูงกว่าประเทศจีน
เพราะฉะนั้นถึงได้เรียกว่าความคลั่งไคล้ในญี่ปุ่น เด็กผู้หญิงมีทรงผมสไตล์ญี่ปุ่น เล็บสไตล์ญี่ปุ่นรวมถึงการแต่งหน้าสไตล์ญี่ปุ่นและอื่นๆ
อาจกล่าวได้ว่า เด็กผู้หญิงญี่ปุ่น โดยรวมมีความเป็นแฟชั่นสูงมาก พวกเธอชอบเมืองแฟชั่นอย่างโตเกียว
แต่อิโตะ นานาโกะนั้นแตกต่างออกไป
เธอไม่ชอบอะไรที่เกี่ยวกับแฟชั่น
ตรงกันข้าม เธอกลับชอบวัฒนธรรมคลาสสิกมากกว่ามาโดยตลอด
ตัวอย่างเช่น เธอชอบศึกษาศิลปะเกี่ยวกับชา จีนโบราณ กวีนิพนธ์โบราณ หรือแม้แต่สถาปัตยกรรมและเสื้อผ้าโบราณ
เพราะฉะนั้น เมืองเกียวโตแห่งนี้ จึงเข้ากับอารมณ์ของเธอได้อย่างลงตัว
เธอเองก็รู้ว่าการแข่งขันในวันนี้ อาจกล่าวได้ว่าคงรอดกลับมาได้ยาก ถึงจะไม่สามารถทำให้เสียชีวิตได้ แต่การโชคชะตาที่ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสคงหนีไม่พ้นแน่
ดังนั้น เธอจึงมีความหวังว่าหลังจากที่ได้รับบาดเจ็บ จะได้กลับไปรักษาอาการที่เมืองเกียวโต
อิโตะทาเคฮิโกะได้ยินที่เธอพูดแล้ว เขาจึงพูดออกไปอย่างไม่ลังเล และเต็มไปด้วยความรัก“ไม่มีปัญหา！พ่อจะส่งคนไปทำความสะอาดคฤหาสน์ที่เกียวโต！”
“เยี่ยมไปเลยค่ะ！”อิโตะ นานาโกะดีใจเป็นอย่างมาก แล้วพูดอย่างตื้นตัน“หนูอยากกลับไปพักที่เกียวโตสักพักมานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสสักที ครั้งนี้สมปรารถนา”
พูดจบ เธอก็พูดอีกว่า“จริงด้วยค่ะโอะโต้ซัง รบกวนคุณพ่อไปบอกกับที่โรงเรียนหนูด้วยนะคะ”
“ได้！”อิโตะทาเคฮิโกะพยักหน้ารัวเร็ว“เรื่องพวกนี้ให้เป็นหน้าที่ของพ่อเถอะ หนูไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งนั้น ไปต่อสู้อย่างเข้มแข็งเถอะ！”
พอพวกเธอสองคนปรากฏตัว ก็ดึงดูดสายตาของคนทุกผู้ แต่สายตาของพวกเธอสองคน แต่สายตาของพวกเขาก็เริ่มมองหาจากด้านล่างเวที คนคนเดียวกันในกลุ่มฝูงชน
คนคนนั้น ก็คือเย่เฉิน
ตอนนี้เย่เฉินเป็นผู้ช่วยทางประสาทของฉินเอ้าเสวี่ยน เธอรู้ดีว่า ไม่มีความช่วยเหลือจากเย่เฉิน ตนเองก็ไม่สามารถมีอย่างทุกวันนี้ได้
สำหรับอิโตะ นานาโกะแล้ว ตอนนี้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยเย่เฉิน สาเหตุที่ทำให้เธอทั้งๆที่รู้ว่าจะแพ้ในนัดนี้ กระทั่งจะได้รับบาดเจ็บสาหัส เหตุผลส่วนใหญ่ก็เป็นเพราะ ไม่อยากให้เย่เฉินดูถูกตนเอง
ในตอนที่ทั้งสองคนมองเห็นเย่เฉิน สายตาของทั้งคู่ ก็ไปรวมอยู่กับเย่เฉิน
ฉินเอ้าเสวี่ยนไม่อาจปกปิดสีหน้าชื่นชมและนับถือของตนเองได้ แต่ในสายตาของอิโตะ นานาโกะ กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยนดุจสายน้ำ
บนสังเวียน ผู้ตัดสินพาหญิงสาวทั้งสองคนไปสู่กลางสังเวียน แล้วอธิบายกติกาของการแข่งขันให้ทั้งสองฝ่ายฟัง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...