ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1362

และทั้งสองคน ไม่มีใครมองผู้ตัดสิน และไม่มองกันและกัน ทั้งคู่จับจ้องไปที่เย่เฉินที่อยู่ด้านล่างเวที

ทันใดนั้นเย่เฉินก็รู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก

คิดไม่ถึงว่าหญิงสาวทั้งสองคน จะไม่เตรียมเข้าแข่งขัน พอขึ้นเวทีก็จ้องมองตัวเองไม่หยุด

ตัวเองหล่อขนาดนั้นเชียวเหรอ？สนใจเรื่องสำคัญหน่อยไม่ได้รึไง？

กำลังคิดอยู่ ผู้ตัดสินที่อยู่บนเวทีรู้สึกอึดอัดเช่นกัน จึงกระแอมขึ้นมาเบาๆ แล้วพูดว่า“ทั้งสองท่านครับ ได้ตั้งใจฟังที่ผมพูดรึเปล่าครับ？”

ฉินเอ้าเสวี่ยนสติกลับมาได้ก่อน เธอรีบพูดอย่างเขินๆ“ขอโทษค่ะผู้ตัดสิน เมื่อกี้สติหลุดไปหน่อยค่ะ”

ผู้ตัดสินถึงกับไม่รู้จะทำอย่างไร จึงหันไปมองอิโตะ นานาโกะ“คุณอิโตะครับ คุณล่ะ？”

ทันใดนั้นใบหน้าของอิโตะ นานาโกะก็แดงระเรื่อขึ้นมา เธอรีบพูดด้วยเสียงต่ำ“ขอโทษค่ะผู้ตัดสิน ฉันก็สติหลุดเหมือนกันค่ะ”

พูดจบ เธอก็อดมองไปที่ฉินเอ้าเสวี่ยนไม่ได้ ถึงได้พบว่า บนใบหน้าของฉินเอ้าเสวี่ยน เต็มไปด้วยความเขินอายของหญิงสาว

เธอจึงแอบคิดในใจว่า ฉินเอ้าเสวี่ยนคนนี้ ชอบเย่เฉินงั้นเหรอ？

ฉินเอ้าเสวี่ยนในตอนนี้มองไปที่อิโตะ นานาโกะอย่างแปลกใจ

ถึงแม้อิโตะ นานาโกะจะเยือกเย็นเงียบสงบกว่าตนเอง แต่ใบหน้าของเธอก็แดงเช่นกัน ดังนั้น ในใจของเธอจึงอดตกใจไม่ได้

“ไม่ใช่แล้วมั้ง？อิโตะ นานาโกะคนนี้ หรือว่าจะชอบอาจารย์เย่ เหมือนกับตนเอง？”

แต่ ในไม่ช้าเธอก็โล่งใจ แล้วคิดในใจว่า“ผู้ชายดีๆอย่างอาจารย์เย่ กลัวว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ จะไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของเขาได้มั้ง？ดังนั้น อิโตะ นานาโกะจะชอบอาจารย์เย่ก็เป็นเรื่องปกติเช่นกัน ถึงจะเป็นหญิงสาวยุโรป ดีไม่ดีอาจจะชอบอาจารย์เย่เหมือนกัน”

“เห้อ น่าเสียดาย เนื่องจากอาจารย์เย่เป็นคนที่ผ่านการแต่งงานแล้ว ถึงจะมีผู้หญิงที่ชอบเขามากเท่าไร เกรงว่าคงจะมีโอกาสคบกับเขาได้จริงๆล่ะมั้ง？คุณพ่อเอาแต่บอกให้ฉันเข้าใกล้กับอาจารย์เย่ พยายามทำให้อาจารย์เย่ชอบฉัน แต่ตั้งนานขนาดนี้แล้ว ก็ไม่เห็นแววที่อาจารย์เย่จะมีความรู้สึกอะไรให้ฉันเลย……”

หญิงสาวทั้งสองคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง ตกอยู่ในภวังค์