ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1364
ในตอนนี้เย่เฉินรู้สึกแปลกใจกับการตอบรับอย่างสมบูรณ์แบบของอิโตะ นานาโกะ
แน่นอนว่า ประสบการณ์ไม่สามารถชดเชยด้วยพลังอันแข็งแกร่งได้
ตอนนี้ฉินเอ้าเสวี่ยน เหมือนคนขับรถซูเปอร์คาร์ รถของเธอมีไดนามิก และรวดเร็วมาก แต่ อย่างไรก็ตามเธอไม่รู้เกี่ยวกับสภาพถนนของลู่วิ่งเพียงพอ เธอไม่รู้ว่าจะเลี้ยวตรงไหนบ้าง ที่ไหนมีหลุมเป็นบ่อ หรือที่ไหนมีทางลัด
และถึงแม้รถของอิโตะ นานาโกะจะมีไดนามิกและความเร็วไม่สามารถเทียบกับซูเปอร์คาร์ของฉินเอ้าเสวี่ยนได้ แต่เธอก็คุ้นเคยกับสภาพถนนเป็นอย่างดี และรู้ทุกรายละเอียดเล็กน้อย
เพราะฉะนั้น นักแข่งรถสองคนนี้ คนที่ขับรถซูเปอร์คาร์สุดท้ายจะแข่งชนะ แต่อาจจะชนะอย่างไม่มีความสุขนัก
ถึงแม้อิโตะ นานาโกะจะหลบการโจมตีของฉินเอ้าเสวี่ยนได้สำเร็จ แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะดูถูกศัตรูเลยแม้แต่น้อย
เพราะว่าการเริ่มแข่งและแยกตัวจากกันเมื่อครู่ เธอสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจน ถึงพลังแข็งแกร่งอันน่ากลัวของฉินเอ้าเสวี่ยน！
โชคดีที่ตนเองพึ่งใช้ฝ่ามือในการแก้เกม ไม่อย่างนั้น ใช้ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายตั้งรับ เกรงว่าจะทำให้ไม่สามารถรอดจากการบาดเจ็บไปได้
ฉินเอ้าเสวี่ยนรู้ดี จุดเด่นของตัวเองอยู่ที่ความเร็วและพละกำลัง จุดอ่อนอยู่ที่ประสบการณ์และเทคนิค เพราะฉะนั้นเธอไม่กล้าปล่อยให้อิโตะ นานาโกะได้มีโอกาสหายใจ รีบโจมตีเธอเป็นครั้งที่สองทันที
ฉินเอ้าเสวี่ยนคิดง่ายมาก ถ้าหากอีกฝ่ายวิเคราะห์การโจมตีของตัวเองได้ดี หลังจากที่ตั้งเป้าหมายในการแก้เกมแล้ว ตนก็จะใช้เคล็ดลับการโจมตี ทำให้สมองของเธอไม่สามารถประมวลผลวิเคราะห์ได้！
อิโตะ นานาโกะเห็นฉินเอ้าเสวี่ยนชกต่อกันสองครั้ง กำลังอยากจะใช้อุบายเก่าๆ ใช้ฝ่ามือลดการกระแทก แต่กลับคิดไม่ถึงว่า หลังจากที่สองหมัดถูกปล่อยออกไป ฉินเอ้าเสวี่ยนโจมตีเธอด้วยขาซ้ายและขาขวา！
คราวนี้ อิโตะ นานาโกะเริ่มทนไม่ไหวเล็กน้อย ทุกครั้งที่เธอใช้ฝ่ามือในการลดทอนแรง ความจริงแรงถูกส่งมาจากฝ่ามือ จนถึงแขน และมาที่ร่างกายอีกครั้ง ต่างต้องทำงานร่วมกันเพื่อลดทอนกำลัง ไม่เช่นนั้นลำพังความหนาอันเล็กน้อยของฝ่ามือ จะเป็นไปไม่ได้ที่จะขจัดความแข็งแกร่งของฉินเอ้าเสวี่ยนได้ทั้งหมด
อิโตะ นานาโกะรู้ดีอยู่แล้ว ถ้าหากเธอยังถูกเป็นฝ่ายกระทำต่อไป พลังการต่อต้นของเธอ อีกไม่นานจะต้องถูกฉินเอ้าเสวี่ยนกลืนกินไปอย่างแน่นอน
ไม่พูดเรื่องอื่น ถ้าหากแขนข้างขวาของตัวเองถูกแรงปะทะเข้าอีกรอบ เกรงว่าจะต้องแหลกละเอียดแน่ ด้วยวิธีนี้ ตนเองจึงทำได้เพียงใช้มือขวาในการต่อต้านคู่ต่อสู้ เกรงว่าจะแพ้ในไม่ช้า！
พอคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็ตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว เดินหน้าสู้เต็มกำลัง เป็นฝ่ายจู่โจมบ้าง！
ด้วยเหตุนี้ อาศัยขณะที่ฉินเอ้าเสวี่ยนจะจู่โจมมาที่ตนเอง เธอจึงเบี่ยงตัว หลบการเตะด้วยขาขวาของฉินเอ้าเสวี่ยน ตามมาด้วย เธอรีบเหวี่ยงแขนข้างซ้าย จู่โจมเข้าไปที่ขาข้างขวาของฉินเอ้าเสวี่ยนที่กำลังเอาขาลง
ฉินเอ้าเสวี่ยนที่คิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่า อิโตะ นานาโกะจะหลบได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้ แทบจะเบี่ยงตัวหลบอย่างฉิวเฉียด และเธอยิ่งคิดไม่ถึงว่า ในขณะที่อิโตะ นานาโกะจะเบี่ยงตัวหลบนั้น เธอกลับจู่โจมมาที่ตนเอง！
แต่แล้ว ในเวลานี้เอง ขาข้างขวาของเธอยังไม่ทันได้เอาลง และมันสายเกินไปที่จะป้องกันแล้ว
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...