ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1367
แต่ ร่างกายของอิโตะ นานาโกะในตอนนี้ ไม่มีแรงเพียงพอที่จะทำให้เธอลุกขึ้นได้อีก
เธอพยายามทำเต็มที่อย่างไม่ยอมแพ้ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ผู้ตัดสินที่อยู่ข้างๆนับถอยหลังไม่หยุด
อิโตะ นานาโกะฝืนอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่สามารถทำได้ตามปรารถนา จนกระทั่งผู้ตัดสินนับจนถึงวินาทีสุดท้าย และเป่านกหวีดประกาศจบการแข่งขันอย่างเป็นทางการ เรี่ยวแรงของเธอราวกับถูกดูดออกไปจนหมด ร่างของเธอนอนราบกับสังเวียน เสียงดังปึ้ง
เสียงเชียร์ของฝูงชนดังสนั่น
เพราะพวกเขารู้ว่า ฉินเอ้าเสวี่ยนได้ชนะการแข่งขันรอบตัดเชือก ได้รับรางวัลเหรียญทองการแข่งระดับนานาชาติในนัดนี้
ตอนนี้ผู้ตัดสินชูแขนของฉินเอ้าเสวี่ยนขึ้นสูง แล้วพูดเสียงดัง“ตอนนี้ผมขอประกาศชื่อผู้ที่ได้รับรางวัลเหรียญทองในการแข่งขันซานดาวิทยาลัยนานาชาติ นั่นก็คือฉินเอ้าเสวี่ยนผู้เข้าแข่งขันจากประเทศจีน！”
เสียงเชียร์ดังสนั่นจนถึงสุดขีดในทันที ทุกคนต่างพากันลุกขึ้นและปรบมือพร้อมกัน
เย่เฉินลุกขึ้นปรบมือเช่นกัน แต่ในใจของเขากลับเป็นห่วงอิโตะ นานาโกะ
ในเวลานี้ ทีมแพทย์ของตระกูลอิโตะนำเปลขึ้นไปบนสังเวียน หลังจากที่แพทย์หญิงวัยกลางคนที่เป็นคนนำทีมตรวจสอบอาการของอิโตะ นานาโกะเบื้องต้นเสร็จ ก็รีบพูดกับคนข้างๆ“คุณหนูได้รับบาดเจ็บสาหัส เราต้องรีบไปที่สนามบินให้เร็วที่สุด！”
อิโตะ นานาโกะพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนแรงอย่างยากลำบาก“รออีกเดี๋ยวได้ไหมคะ？”
หมอส่ายหัวไปมา พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง และเคร่งเครียด“คุณหนูคะ ตอนนี้คุณได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่เพียงแค่ซี่โครงหักหลายซี่ อวัยวะภายในยังได้รับบาดเจ็บหนักด้วย เราต้องพาคุณไปที่รถพยาบาลตอนนี้และเริ่มการปฐมพยาบาล！”
“ก่อนที่จะมาเราได้วางอุปกรณ์ปฐมพยาบาลขนาดใหญ่ไว้บนเครื่องบิน ระหว่างเดินทางกลับญี่ปุ่น เราจะทำการรักษาเพิ่มเติมให้กับคุณ หลังจากที่กลับถึงญี่ปุ่น เราจะส่งคุณไปที่โรงพยาบาลที่ดีที่สุด เพื่อรับการรักษาที่ดีที่สุด！”
เมื่อพูดจบ เธอก็รีบสั่งการ“เร็วเข้า เราต้องออกเดินทางตอนนี้！”
ภายในใจของอิโตะ นานาโกะเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม แต่ในตอนนี้เธอไม่สามารถควบคุมได้แล้ว นี่เป็นแพทย์ของตระกูลทั้งหมด ทุกคนฟังแค่คำสั่งของคุณพ่อเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ อิโตะ นานาโกะจึงถูกหมอวางบนเปล หลังจากนั้นก็รีบเดินทางออกจากสนามแข่งทันที
ในขณะเดียวกัน เธอรู้สึกสะอื้นไห้ในใจ“ลาก่อนนะคะ เย่เฉินซัง……ถึงแม้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอกับคุณอีกไหม……”
เย่เฉินมองเห็นรถพยาบาลค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากสนามยิม ถึงได้หยุดฝีเท้า แล้วถอนหายใจอย่างยืดยาวไม่รู้จะทำอย่างไร
ไม่อาจปฏิเสธได้ ภายในใจของเขาเป็นห่วงอิโตะ นานาโกะมาก
แต่ว่า ตอนนี้ตนเองไม่มีวิธีอื่นเช่นกัน
ได้แต่ภาวนาว่าอิโตะ นานาโกะจะสามารถอยู่รอดได้ด้วยตัวเอง
ส่วนตัวเองจะมีโอกาสได้พบเจอกับเธออีกครั้งหรือไม่ ทำได้เพียงแค่ปล่อยให้เป็นไปตามโชคชะตาแล้วล่ะ
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...