ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1368
ณ เวลานี้
โคบายา ชิจิโร่กำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขกของจิ่วเสวนเภสัชกรรม
เพราะยากระเพาะเก้าเสวียนเมื่อถูกเผยแพร่ออกไปจะเป็นที่ต้องการในตลาดและถูกแย่งชิงทันที เพราะฉะนั้นจึงทำให้ทางด้านเว่ยฉางเลี่ยงได้รับความกดดันเป็นอย่างมาก！
เริ่มตั้งแต่เมื่อคืน ฤทธิ์อันน่ามหัศจรรย์ของยากระเพาะเก้าเสวี่ยน ถูกชาวเน็ตโพสต์วีแชทโมเมนต์ แพลตฟอร์มเวยป๋อและอื่นๆ ได้ทำการแชร์อย่างบ้าคลั่ง บวกกับได้รับอิทธิพลจากกู้ชิวอี๋ เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นอะไรที่ร้อนแรงมากในตอนนี้
ความนิยมของยาตัวนี้จึงสูงมาก แรงกดดันโดยตรงที่สุดคือผลผลิตไม่เพียงพอ
ดังนั้น เว่ยฉางเลี่ยงตัดสินใจแล้วว่า จะเพิ่มค่าแรงให้กับพนักงานสองเท่า เพื่อให้ทุกคนทำงานล่วงเวลา ใช้เวลาที่รวดเร็วที่สุดในการผลิตยากระเพาะเก้าเสวียน
และด้วยเหตุนี้เอง วันนี้เขาจึงตื่นแต่เช้าเพื่อไปสั่งการด้วยตัวเองที่ห้องปฏิบัติงานของโรงงาน ยังจะประชุมกับพนักงานทุกคนที่ห้องปฏิบัติงานของโรงงาน ปลุกจิตวิญญาณของเหล่าพนักงานให้ฮึดสู้
เพราะฉะนั้น เขาจึงไม่มีเวลาไปต้อนรับโคบายา ชิจิโร่ที่มาเข้าพบตั้งแต่เช้า
ทำได้เพียงแค่ให้เลขาคอยต้อนรับโคบายา ชิจิโร่ ให้รอที่ห้องรับแขกไปก่อน
โคบายา ชิจิโร่ตอนนี้ยิ่งรอยิ่งหงุดหงิด
เดิมทีวันนี้ตัวเองควรจะไปที่สนามแข่ง เพื่อเชียร์อิโตะ นานาโกะ
แต่ว่า เพื่ออนาคตของบริษัทผลิตยาโคบายา เขาจึงทำได้เพียงแค่ละทิ้งความคิดนี้ แล้วรีบมาที่จิ่วเสวนเภสัชกรรม
เดิมทีถ้าหากการเจรจาเป็นไปได้ด้วยดี ตนเองอาจจะมีเวลากลับที่สนามยิม
แต่คิดไม่ถึงว่า เว่ยฉางเลี่ยงจะทิ้งตัวเองที่ห้องรับแขกสองชั่วโมงเต็มๆ！
“ใช่ครับ ผมเอง！”โคบายา ชิจิโร่ยิ้มอย่างเคารพนอบน้อม แล้วพูดว่า“ผู้จัดการเว่ยครับ เจอกันครั้งแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
เว่ยฉางเลี่ยงรู้เรื่องที่พี่ชายของโคบายา ชิจิโร่ โคบายา ชิอิจิโร่เคยทำทั้งหมดแล้ว
ดังนั้น เขาจึงระมัดระวังโคบายา ชิจิโร่เป็นอย่างมาก
เขาจึงขมวดคิ้วถามไปว่า“คุณโคบายา ไม่ทราบว่ามาพบผมครั้งนี้มีอะไรรึเปล่าครับ？”
โคบายา ชิจิโร่จึงหัวเราะฮ่าๆ แล้วกล่าวชมเชย“ผมได้ข่าวมาว่าบริษัทของคุณจะเปิดตัวยากระเพาะเก้าเสวียนตัวหนึ่ง พอดีกับที่บริษัทผลิตยาโคบายาของเราก็มียากระเพาะเสี่ยวหลินที่มีการจำหน่ายทั่วทั้งเอเชีย เพราะฉะนั้น ผมจึงอยากมาคุยเรื่องการร่วมงานของเรากับผู้จัดการเว่ย”
“ร่วมงาน？”เว่ยฉางเลี่ยงพูดอย่างไม่ลังเล“ขอโทษด้วยครับคุณโคบายา จิ่วเสวนเภสัชกรรมของเรา กับบริษัทผลิตยาโคบายาไม่มีอะไรให้ร่วมงานกันครับ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...