ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1373
การแข่งขันซานดาวิทยาลัยนานาชาติสิ้นสุดแล้ว
ฉินเอ้าเสวี่ยนสวมเหรียญทองและโผเข้ากอดเย่เฉินที่อยู่ในห้องรับรองหลังเวที เธอร้องไห้หนักมาก
เหตุผลที่เธอร้องไห้ ด้านหนึ่งเพราะความตื่นเต้น อีกด้านหนึ่งเพราะต้องการขอบคุณ
ก่อนหน้านั้น ฉินเอ้าเสวี่ยนไม่เคยคิดมาก่อน วันหนึ่งตัวเองจะสามารถคว้าแชมป์โลกได้
ทำให้เธอในตอนนี้ ตื่นเต้นและดีใจมากๆ
ฉินเอ้าเสวี่ยนรู้ดีว่าที่เธอสามารถชนะและได้แชมป์โลก ทั้งหมดนี้เป็นเพราะอาจารย์เย่ที่ตัวเองรักมากๆค่อยช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง สิ่งที่เขาช่วยเหลือเธอ มันมากเกินกว่าจะอธิบายเป็นคำพูดได้
เมื่อเธอโผเข้ากอดเย่เฉิน ฉินกางกับฉินเอ้าตงก็รีบถอยออกจากห้องรับรองทันที
ฉินเอ้าเสวี่ยนที่สวมใส่สปอร์ตบราและกางเกงขาสั้นกอดเย่เฉินไว้แน่น โดยไม่สนใจว่าตัวเองเป็นแค่เด็กผู้หญิงที่ไม่เคยคบหาดูใจกับใครมาก่อน
เธอกอดเย่เฉินไว้แน่นและซบอยู่ในอกของเขาและสะอื้น：“อาจารย์เย่ ขอบคุณมากๆ ！ถ้าไม่มีคุณ เอ้าเสวี่ยนไม่มีวันได้รับเหรียญทองนี้แน่นอน...”
เย่เฉินลูบแผ่นหลังของฉินเอ้าเสวี่ยนเบาๆและพูดอย่างจริงจังว่า：“คุณต้องจำไว้ เธอยิ่งมีความสามารถเท่าไหร่ ความรับผิดชอบก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น การที่เธอชนะครั้งนี้มันเป็นแค่การเริ่มต้น ต่อจากนี้ไปเธอต้องฝึกฝนอย่างหนัก เตรียมตัวสำหรับโอลิมปิกครั้งหน้า ถ้าเธอสามารถเอาชนะและได้เหรียญทองในโอลิมปิก นั่นจะเป็นการสร้างชื่อเสียงให้ประเทศตัวเอง”
ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูดทันที：“อาจารย์เย่ ฉันไม่เคยเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกมาก่อน และไม่รู้ว่าคณะกรรมการโอลิมปิกของประเทศเราจะยอมรับฉันไหม！การแข่งขันโอลิมปิกทุกครั้งต้องมีคณะกรรมการโอลิมปิกเสมอ นักกีฬาทุกคนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิก ต้องได้รับการคัดเลือกจากคณะกรรมการโอลิมปิก ถ้าได้รับการคัดเลือกและเข้าร่วมทีมชาติ มีรายชื่อเข้าแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ถึงจะสามารถไปแข่งขันกีฬาโอลิมปิกได้...”
ด้านนอกประตู มีผู้ชายวัยกลางคนอายุประมาณ 50 ปี เมื่อคนๆนี้เข้ามาก็พูดกับฉินเอ้าเสวี่ยนด้วยความดีใจว่า：“คุณฉิน การแข่งขันเมื่อสักครู่ของคุณมันช่างยอดเยี่ยมมากๆ คุณมีทักษะที่ยอดเยี่ยมจริงๆ และคุณก็สร้างชื่อให้กับประเทศด้วย！ฉันขอแสดงความยินดีกับคุณด้วย！”
ขณะนี้ ประธานโล๋เป็นผู้ดูแลกีฬาในจังหวัด
นักกีฬาทั้งหมดของจังหวัด อยู่ภายใต้การปกครองและดูแลของเขา
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดอย่างสุภาพ：“ประธานโล๋ คุณชมฉันมากเกินไปแล้ว！”
ประธานโล๋พูดอย่างจริงจังว่า：“คุณฉิน เมื่อสักครู่ฉันได้รับโทรศัพท์จากคณะกรรมการโอลิมปิกของเย่นจิง พวกเขาให้ฉันมาเชิญคุณเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในครั้งหน้า เพื่อเป็นตัวแทนประเทศไปแข่งขันการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ ถ้าคุณเห็นด้วย คุณสามารถไปค่ายฝึกซ้อมของทีมชาติที่เย่นจิงได้ทันที ฤดูร้อนของปีหน้า คุณจะเป็นตัวแทนของประเทศเพื่อเข้าร่วมการแข่งกันกีฬาโอลิมปิก ไม่ทราบว่าคุณคิดยังไง？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...