ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1376

เย่เฉินยิ้มเบาๆ：“ได้ผลก็ดีแล้ว”

หม่าหลันยิ้มและพูดอย่างประจบว่า：“ลูกเขย แม่ขอคุยอะไรกับคุณหน่อยได้ไหม？”

เย่เฉินพยักหน้า：“ได้ครับ”

หม่าหลันรีบพูด：“ลูกเขยคือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ ถึงผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่ผลิตจากคาเวียร์ชุดใหญ่นี้จะมีเยอะ แต่มันก็มีวันที่แม่ใช้จนหมด แม่กลัวว่าหลังจากที่ใช้หมด ถ้าไม่ได้ใช้อย่างต่อเนื่อง ริ้วรอยบนใบหน้าของแม่จะกลับไปเหมือนเดิม รอให้แม่ใช้ผลิตภัณฑ์ตัวนี้ใกล้หมด คุณช่วยซื้อให้แม่อีกชุดหนึ่งได้ไหม ？”

เย่เฉินเข้าใจในทันที

อันที่จริงหม่าหลันกลัวว่าถ้าใช้ผลิตภัณฑ์ชุดนี้จนหมดก็จะไม่มีชุดใหม่ให้ใช้ ดังนั้นเธอจึงอยากให้เขาซื้อชุดใหม่ให้เธออีก

ความจริงแล้ว ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวราคาสี่แสนหยวนต่อชุด สำหรับเขามันก็ไม่ได้แพงเกินไป แต่มันก็ไม่ใช่เงินจำนวนน้อย เขาไม่สามารถรับปากหรือสัญญาหม่าหลันได้ในทันที

ถ้าเธอดูแลคนในครอบครัวได้ดี แน่นอนเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้าเธอดูแลคนในบ้านได้ไม่ดี อย่าว่าแต่ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่มีราคาแพงขนาดนี้ แม้แต่ครีมทาผิวต้าเปาที่มีราคาขวดละไม่กี่หยวน เขาก็ไม่ซื้อให้เธอย่างแน่นอน

ดังนั้น เขาก็พูดเบาๆว่า：“ แม่ ถึงเวลานั้นพวกเราค่อยว่ากัน ผลิตภัณฑ์ชุดนี้ยังไงก็ใช้ได้เกินครึ่งปี？รอให้แม่ใช้จนใกล้จะหมด พวกเราค่อยพูดเรื่องนี้ก็ยังไม่สาย”

หม่าหลันเป็นคนฉลาด เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็เข้าใจความหมายของเย่เฉินทันที

เขาคงต้องการดูว่าเธอดูแลคนในครอบครัวดีหรือเปล่า แล้วค่อยตัดสินใจ

ดังนั้นเธอเลยรีบพูดด้วยรอยยิ้มทันที：“ ลูกเขย คุณวางใจได้ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เรื่องในบ้านแม่จะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ถ้าคุณต้องการให้แม่ทำอะไร แม่จะทำให้ทุกอย่าง！”

เมื่อพูดจบ เธอก็รีบถามทันที ：“ ลูกเขย แม่ได้ตุ๋นซี่โครงให้คุณทานในตอนกลางวัน เดี๋ยวแม่จะไปทำปลาดาบน้ำแดงให้คุณอีก！”