ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1377
เย่เฉินพูดแล้วก็ทำทันที เขาโอนเงินสี่หมื่นหยวนให้หม่าหลันผ่านทางวีแชท
เขาโอนเงินอย่างรวดเร็ว ยิ่งทำให้หม่าหลันมั่นใจมากขึ้น เรื่องที่ลูกเขยบอกตัวเองมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่างแน่นอน ！
ถ้าเซียวชูหรันมีลูกจริงๆ ถึงตอนนั้นเย่เฉินก็คงโอนเงินให้เธอเหมือนตอนนี้แน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงตัดสินใจอย่างแน่วแน่：“ไม่ได้แล้ว คืนนี้ยังไงก็ต้องหาโอกาสคุยกับชูหรันให้ได้ เธอก็อายุไม่น้อยแล้ว ถึงเวลามีลูกได้แล้ว เธอกำลังคิดอะไรอยู่？ยิ่งมีลูกเร็วๆก็ยิ่งดี มีลูกคนแรกแล้ว ก็วางแผนมีลูกคนที่สองและสาม！ถ้ารอจนอายุสามสิบปีแล้วค่อยมีลูกคนแรก คิดจะมีลูกคนที่สองก็คงยากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลูกคนที่สามและคนที่สี่？”
“ในความคิดของเธอ ให้ลูกสาวมีลูกยิ่งเยอะยิ่งดี เพราะถ้ามีลูกเยอะๆ เธอก็จะได้เงินมากขึ้น”
ในตอนบ่าย หม่าหลันตั้งใจออกไปซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อวัตถุดิบราคาแพง
มีตะพาบป่า มีเนื้อวัวนำเข้า และมีปูเซี่ยงไฮ้สดๆ
ค่าปรุงอาหารวันละหนึ่งพันหยวน หม่าหลันไม่กล้ายักยอกเงินแม้แต่บาทเดียว
เธอรู้ตัวดี ตอนนี้เธอควรทำตัวดีๆ ให้เย่เฉินพอใจ อย่าคิดเอาเล็กขโมยน้อยเพราะมันได้ไม่คุ้มเสีย
เมื่อเซียวชูหรันเลิกงานและกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น เขาก็เห็นอาหารอันโอชาเต็มโต๊ะ ทำให้เขาตกตะลึงทันที
เธอไม่คาดคิดว่าก่อน แม่ของเธอจะซื้อวัตถุดิบราคาแพงขนาดนี้ และทำอาหารอย่างพิถีพิถัน
แม้แต่เซียวฉางควนก็ตกตะลึงเหมือนกัน
เซียวชูหรันพูดอย่างจำใจว่า：“เรื่องนี้แม่ไม่ต้องเป็นห่วง”
เซียวฉางควนที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ：“ชูหรัน ถึงแม้คำพูดส่วนใหญ่ที่แม่พูดออกมา พ่อจะไม่ค่อยเห็นด้วย แต่คำพูดที่แม่พูดในวันนี้ พ่อสนับสนุนมากๆ เธอกับเย่เฉินก็อายุไม่น้อยแล้ว ถึงเวลามีลูกได้แล้ว”
ใบหน้าของเซียวชูหรันแดงก่ำและเธอก็พูดว่า：“โอ๊ย พวกท่านสองคนอย่าเป็นห่วงเรื่องนี้เลย ตอนนี้เรื่องของบริษัทก็ยุ่งมากๆแล้ว มีหลายโครงการกำลังรอให้ฉันจัดการ ถ้าฉันตั้งครรภ์ในเวลานี้ ฉันไม่รู้จะอธิบายกับหุ้นส่วนธุรกิจยังไง และบริษัทก็ขยายใหญ่โตมากขึ้น มีพนักงานสิบกว่าคน ฉันคงทิ้งพวกเขาไม่ได้แน่นอน？”
เย่เฉินก็เอ่ยปากพูด：“พ่อ แม่ เรื่องนี้ฉันกับชูหรันจะวางแผนกันเอง พวกท่านสองคนไม่ต้องเป็นห่วง”
เซียวฉางควนพยักหน้า ถอนหายใจและพูด：“ตอนนี้พวกคุณสองคนคิดถึงเรื่องสร้างธุรกิจ มันเป็นเรื่องที่ดี แต่พวกคุณก็อย่าหักโหมและเหนื่อยมากจนเกินไป ต้องระวังเรื่องสุขภาพและเรื่องพักผ่อนด้วย”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...