ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 138
บทที่ 138หมอเทวดาซือเทียนฉี(2)
“นับว่านายยังฉลาด”
ขณะนี้ ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้านและพูดว่า “หวั่นถิง หรงวี่ ปู่ของพวกคุณกำลังจะไม่ไหวแล้ว! ”
ซือเทียนฉีถามอย่างรีบร้อนว่า “คุณท่านซ่งอยู่ที่ไหน ให้ผมไปดูหน่อย!”
“อยู่ด้านหลัง เชิญตามผมมา” ซ่งหรงวี่รีบนำทางด้วยตนเอง พาคุณปู่และหลานสาวเดินไปที่สวนหลังบ้าน
ซ่งหวั่นถิงก็รีบดึงเย่เฉินตามไปด้วย
เมื่อทุกคนมาถึง เป็นห้องหรูหราและคลาสสิก เห็นชายชราที่กำลังจะตายนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ที่ทำจากไม้พะยูง
ใบหน้าของชายชราซีดเซียวขาวเผือด และคิ้วของเขาขมวดแน่นราวกับว่าเขากำลังเจ็บปวดอย่างมาก
ซือเทียนฉีรีบกล่าวขึ้นทันทีว่า “อาการของคุณท่านซ่งค่อนข้างวิกฤต ขออนุญาตให้ผมกับหลานสาวเริ่มการรักษาทันที”
ซ่งหรงวี่รีบตอบทันที ท่านซือ “เชิญท่านลงมือรักษาเลย!”
ซือเทียนฉีพยักหน้า แต่ไม่ได้ลงมือรักษาด้วยตนเอง เขายืนอยู่ข้างเตียง ชี้นำให้หญิงสาวคนนั้นเป็นคนลงมือรักษา
มีเข็มวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ผู้หญิงคนนั้นถือเข็ม และฝังเข็มไปที่ร่างของคุณท่านซ่ง
เธอมีความเชี่ยวชาญในการฝังเข็มมาก มากกว่าแพทย์แผนจีนรุ่นเก่าที่ฝึกฝนการแพทย์มาเป็นเวลา 20-30ปี ไม่น่าแปลกใจที่แม้ว่าเธอจะอายุน้อย แต่คนในตระกูลซ่งก็วางใจที่จะให้เธอรักษา
หญิงสาวคนนี้หน้าตาค่อนข้างสะสวย ไม่เพียงแต่สวยและมีเสน่ห์ มีจิตวิญญาณความห้าวหาญอยู่หว่างคิ้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาและความเปล่งประกาย สามารถเรียกได้ว่าสวยไม่มีที่ติ
ห้าสาขาในลัทธิเต๋าที่ฝึก “พลังชี่แท้”ถ้าเทียบกับ“พลังเรกิ”ในร่างของเย่เฉิน ถึงแม้ว่าชื่อเรียกจะต่างกันแค่คำเดียว แค่ความเป็นจริงนั่น มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ถ้าใช้คำพูดง่าย ๆมาอธิบายก็คือ คือความแตกต่างระหว่างถ่านหินและเพชร แม้ว่าทั้งสองชนิดจะเป็นแร่ชนิดเดียวกัน แต่ถ่านหินใช้เป็นวัตถุดิบ มีข้อจำกัดและราคาต่ำ ในขณะที่เพชรมีประโยชน์มากกว่า เมื่อผ่านการเจียระไนแล้วความสวยงาม ประกายแวววาว มีความแข็งหาที่เปรียบไม่ได้ และราคาก็ทวีคูณพันเท่า
คนไม่น้อยของห้าสาขาในลัทธิเต๋า ฝึกด้วยความลำบากมาทั้งชีวิต เพียงเพื่อหวังจะฝึกให้ถึงขั้น“พลังเรกิ”
เพราะว่า ถ้ามี“พลังเรกิ”แล้ว ถึงแม้ว่าจะมีเพียงเล็กน้อย สามารถยกระดับการฝึกให้สูงขึ้น ในขณะเดียวกันก็บรรลุวัตถุประสงค์ในการยืดอายุชีวิต
แต่ 99 เปอร์เซ็นต์ ของลูกศิษย์ห้าสาขาในลัทธิเต๋า ถึงตายก็ฝึกไม่ถึงครึ่งหนึ่งของพลังเรกิ.......
……
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...