เย่เฉินพึ่งเดินออกจากประตูของTomson Riviera รถบัสก็เปิดประตูให้เขาทันที
เฉินจื๋อข่ายรีบเดินลงมาจากรถบัส พูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพ:“คุณชาย พวกเราเตรียมพร้อมแล้ว พวกเรากำลังรอคุณอยู่”
เย่เฉินพยักหน้าและเดินขึ้นรถบัสไป เมื่อขึ้นไปบนรถบัส ก็เห็นวัยรุ่นชายสี่สิบกว่าคนนั่งอยู่บนรถบัส คนพวกนี้มีสีหน้าที่เด็ดเดี่ยวและหนักแน่น ร่างกายแข็งแรง แค่มองก็รู้ว่าทุกคนเคยฝึกศิลปะการต่อสู้
คนพวกนี้เมื่อเห็นหน้าเย่เฉิน ทุกคนก็รีบลุกขึ้นทันที ทำความเคารพและพูด:“ สวัสดีครับคุณชาย!”
เฉินจื๋อข่ายที่อยู่ข้างๆรีบพูดทันที:“คุณชาย ฉันฝึกฝนคนพวกนี้มาหลายปีและพวกเขาไม่กลัวตาย ทั้งหมดเป็นคนของฉัน คุณวางใจได้!”
เย่เฉินพยักหน้าด้วยความพอใจและพูดกับทุกคนว่า:“ทุกคนเชิญนั่ง เรื่องของคืนนี้ ทุกคนต้องสู้อย่างสุดกำลัง ต้องทำให้สำเร็จ ห้ามล้มเหลวเด็ดขาด!”
ทุกคนตะโกนพร้อมกัน:“คุณชายโปรดวางใจ!พวกเราทั้งหมดจะสู้อย่างสุดกำลัง!”
เย่เฉินหันหน้าไปพูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า:“บอกคนขับให้ขับรถเร็วๆ พวกเราต้องรีบตามไป!”
“ได้ครับคุณชาย!”
ที่อยู่ของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ตั้งอยู่อุตสาหกรรมในเขตชานเมืองของจินหลิง
ถ้าเดินทางจากในตัวเมือง มีระยะทางยี่สิบถึงสามสิบกิโลเมตร
ระยะทางเป็นทางด่วนเกือบทั้งหมด มีรถยนต์สัญจรหนาแน่น ดังนั้นฉันคิดว่าโคบายาชิจิโร่คงไม่ลงมือบนทางด่วนอย่างแน่นอน
แต่ว่า หลังจากลงจากทางด่วน แล้วเดินทางไปโรงยามีระยะทางช่วงหนึ่ง มีรถยนต์สัญจรน้อยมากๆ เป็นสถานที่ซุ่มโจมตีที่ดี
ดังนั้นในเวลานี้ ทุกคำพูดของเย่เฉิน เขาจะเชื่อฟังทุกอย่าง
ในขณะนี้ โคบายาชิจิโร่กำลังนั่งอยู่ในรถโตโยต้าอัลพาร์ดสุดหรู
รถกำลังเข้าโค้งเก้าสิบองศาบนทางด่วน
สถานที่นี้ รถที่กำลังเข้าโค้ง จะมองไม่เห็นรถที่อยู่อีกด้านของทางโค้ง ทำให้สถานที่นี้เหมาะสำหรับการซุ่มโจมตี
เมื่อเลี้ยวโค้งเสร็จ แล้วเห็นด้านหน้ามีสิ่งกีดขวางบนถนนอยู่ จะกลับรถก็คงเป็นไปไม่ได้
เพราะสถานที่นี้มันพิเศษกว่าที่อื่น ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ตำรวจจราจรชอบมาที่นี่เพื่อตรวจคนที่เมาแล้วขับ ถ้ามีรถเลี้ยวโค้งจนเสร็จแล้วเห็นตำรวจกำลังตรวจคนที่เมาแล้วขับ ถึงเวลานั้นก็ไม่มีทางให้หลบหนีแล้ว และหลบหนียากด้วย

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...