ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1382

ขณะนี้ ในมือของโคบายาชิจิโร่กำลังจับยากระเพาะเก้าเสวียนอยู่

ตั้งแต่เมื่อวานที่เขาปวดท้องและทานยากระเพาะเก้าเสวียนเข้าไปหนึ่งห่อจนถึงตอนนี้ อาการปวดท้องของเขาก็ดีขึ้นมากๆ

เห็นได้อย่างชัดเจน ประสิทธิภาพของยากระเพาะเก้าเสวียน ดีกว่ายากระเพาะเสี่ยวหลินหลายเท่า

สิ่งที่ทำให้โคบายาชิจิโร่รู้สึกกลัวมากๆคือ ตั้งแต่ตัวเองกินยากระเพาะเก้าเสวียนไปแล้วครั้งหนึ่ง เขาก็รู้สึกว่าประสิทธิภาพของยาดีจริงๆ และเมื่อสักครู่เขารู้สึกไม่สบายท้องเล็กน้อย เขาหยิบยากระเพาะเก้าเสวียนห่อหนึ่งขึ้นมาทันทีโดยไม่รู้ตัว แทนที่เขาจะหยิบยากระเพาะเสี่ยวหลินที่เป็นของบริษัทตัวเอง

ยากระเพาะเสี่ยวหลินเป็นยาที่เขาค้นคว้าตำราแพทย์แผนจีนโบราณจำนวนมากและทดลองจากสูตรยาจำนวนมากกว่าจะทำได้สำเร็จ เรื่องนี้ทำให้เขาภูมิใจในตัวเองมากๆ ดังนั้นเขาจึงรักยากระเพาะเสี่ยวหลินมากๆเหมือนลูกชายคนหนึ่งของเขา

สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ หลังจากที่เขากินยากระเพาะเก้าเสวียนเพียงครั้งเดียว เขาก็ลืมยากระเพาะเสี่ยวหลินที่เปรียบเสมือนลูกชายของเขาไปเลย เห็นได้อย่างชัดเจน ร่างกายของตัวเองไม่สามารถปฏิเสธประสิทธิภาพของยากระเพาะเก้าเสวียนได้

แม้แต่ตัวเองก็ปฏิเสธไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้บริโภคทั่วไปเลย หลังจากที่พวกเขาใช้ยากระเพาะเก้าเสวียน พวกเขาต้องโยนยากระเพาะเสี่ยวหลินทิ้งไปโดยไม่ลังเลแน่นอน

ดังนั้น ไม่ว่าตัวเองจะต้องใช้วิธีไหน ก็ต้องเอาสูตรยากระเพาะเก้าเสวียนมาให้ได้！

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รู้สึกแสบร้อนในกระเพาะเล็กน้อยทันที ดังนั้นเขาจึงฉีกห่อยากระเพาะเก้าเสวียนโดยไม่ลังเล เงยหน้าและกลืนยาลงไป

ในเวลานี้ เขาทั้งตื่นเต้นและดีใจ แต่ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย

ดังนั้น เขารีบหันหน้าไปพูดกับเลขาที่อยู่ข้างๆทันที ：“เทวิสกี้ให้ฉันหนึ่งแก้วและเติมน้ำแข็งด้วย！”

เลขาพยักหน้าและหยิบขวดวิสกี้ Hibiki 17 ที่ผลิตในญี่ปุ่นขึ้นมาทันที เลขารีบเทวิสกี้ครึ่งแก้วแล้วใส่น้ำแข็งหลายก้อนลงไป