ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1383
เมื่อโคบายาชิจิโร่คิดว่าตัวเองกำลังวางกับดักเพื่อซุ่มโจมตีและจับตัวเว่ยเลี่ยงได้ ในขณะเดียวกันกับดักและซุ่มโจมตีของเย่เฉินก็กำลังล้อมโคบายาชิจิโร่ไว้อย่างแน่นหนา
ในเวลานี้และสถานที่นี้ โคบายาชิจิโร่คิดว่ายอดฝีมือที่เขาหามาจากญี่ปุ่นจะสามารถจัดการเว่ยเลี่ยงได้
แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือ สองข้างทางของทางออกเส้นนี้ มีคนอย่างน้อยห้าสิบกว่าคนกำลังล้อมพวกเขาอยู่
ในเวลานี้ รถบัสที่เย่เฉินกำลังนั่งอยู่ ห่างจากสถานที่นี้ไม่ถึงสามกิโลเมตร
เบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนที่เว่ยเลี่ยงอยู่ ห่างจากที่นี่ ไม่เกินสามกิโลเมตรเหมือนกัน
ตอนนี้เว่ยเลี่ยงก็เดินออกมาจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน เขาเลิกงานแล้วขึ้นรถของตัวเอง ขับรถออกไปขึ้นทางด่วน เหมือนทุกๆวัน
เมื่อสายข่าวของโคบายาชิจิโร่รายงานเขาว่า เว่ยเลี่ยงได้ออกมาจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนแล้ว และเขากำลังขับรถกลับบ้านเพียงคนเดียว โคบายาชิจิโร่ดีใจและตื่นเต้นมากๆ！
ผ่านไปสิบนาที เว่ยเลี่ยงขับรถเบนซ์มาและวิ่งอยู่บนทางโค้งนี้
ค่ำคืนนี้ทั้งมืดและมีลมพัดแรง บนทางด่วนไม่ค่อยมีรถยนต์สัญจรไปมา
โคบายาชิจิโร่วางแผนเรียบง่ายและตรงไปตรงมา พวกเขาจะหยุดรถยนต์ของเว่ยเลี่ยงที่ตรงนี้ จากนั้นก็จับตัวเว่ยเลี่ยงไป พาเขาไปยังที่ปลอดภัยแล้วค่อยทรมานเขา บีบบังคับให้เขาบอกสูตรยาทั้งหมดออกมา
ในขณะเดียวกัน โคบายาชิจิโร่ได้ส่งคนไปซื้อยาสมุนไพรจีนหลายร้อยชนิดไว้แล้ว ถ้าเว่ยเลี่ยงบอกสูตรยาออกมา ก็สามารถผลิตยาออกมาได้ทันที จากนั้นค่อยเอามาเปรียบเทียบกับยากระเพาะเก้าเสวียนที่ขายอยู่ในตลาดตอนนี้
ถ้าประสิทธิภาพของยาที่พวกเขาผลิตออกมาเหมือนกับยากระเพาะเก้าเสวียนที่ขายอยู่ตอนนี้ โคบายาชิจิโร่ก็จะบินกลับไปญี่ปุ่นทันที แล้วเริ่มผลิตยากระเพาะเสี่ยวหลินด้วยสูตรยาใหม่ตัวนี้
และยอดฝีมือสิบกว่าคนที่ตัวเองหามา ให้พวกเขาอยู่ที่นี่ เพื่อทำลายบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนทั้งหมด
โคบายาชิจิโร่เดินออกมาจากความมืดและยิ้มอย่างเย็นชา：“สวัสดีผู้จัดการเว่ย พวกเราเจอหน้ากันอีกแล้ว！”
เว่ยเลี่ยงถามออกมาทันที：“โคบายาชิจิโร่？！คุณคิดจะทำอะไร？！”
โคบายาชิจิโร่พูดด้วยรอยยิ้ม：“ไม่มีอะไร แค่ตอนกลางวันยังพูดเรื่องทำธุรกิจร่วมกันไม่สำเร็จ ฉันก็เลยอยากเชิญคุณเปลี่ยนสถานที่คุยกัน เรื่องที่พวกเราจะทำธุรกิจร่วมกัน”
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับชายชุดดำทันที：“พาเขาไปด้วย！”
ในขณะนี้ จู่ๆก็มีรถบัสคันหนึ่ง วิ่งมาจากฝั่งตรงข้าม
คนขับกะพริบไฟหน้ารถบัสแล้วก็บีบแตร
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...