ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1384
โคบายาชิจิโร่ขมวดคิ้ว：“แม่งเอ๊ย ดึกขนาดนี้ยังมีรถบัสมาทางนี้ด้วยเหรอ？”
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับชายชุดดำ：“รีบขยับรถยนต์ไปข้างทาง มิฉะนั้นหากผู้คนสัญจรผ่านไปแล้วเกิดความสงสัย จะเกิดปัญหาที่ไม่จำเป็น！”
ชายชุดดำกำลังจะเดินไปข้างหน้า รถบัสคันนั้นก็จอดอยู่ด้านหน้ารถยนต์สองคันที่แกล้งทำเป็นเกิดอุบัติเหตุทันที
คนขับเปิดกระจกรถบัสและตะโกน：“เห้ย เกิดอะไรขึ้น？เกิดอุบัติเหตุรถยนต์ชนกัน ต้องขวางถนนทั้งหมดด้วยเหรอ？”
หนึ่งในชายชุดดำรีบพูดทันทีว่า：“ขอโทษครับ ขอโทษครับ พวกเราจะรีบขยับรถยนต์ รีบขยับเดี๋ยวนี้เลย！”
คนขับพูดไปด่าไป：“เร็วๆหน่อย พวกคุณชักช้าอยู่ทำไม？พวกคุณอยากโดนฉันสั่งสอนหรือไง！”
เมื่อชายชุดดำคนนั้นได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็โกรธขึ้นมาทันที และด่ากลับไป：“บากะยาโร่！คุณพูดกับฉันแบบนี้ได้ยังไง？！”
คนขับพูดเยาะเย้ย：“โอ้ เป็นคนญี่ปุ่นเหรอ จะเอายังไงไอ้คนญี่ปุ่น？อย่ามาอวดเก่งกับฉันตรงนี้？พวกแกไม่รู้เหรอว่าที่นี่คือที่ไหน ที่นี่คือประเทศจีน รู้ไหม？China！อ่านตามฉันสิ C-H-I-N-A！”
ชายชุดดำคนนี้อยู่ในญี่ปุ่น เขาเป็นอาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับการนับถือ ถึงแม้เขาจะไม่เก่งเท่ากับยามาโมโตะคาซึกิที่เป็นอาจารย์ของอิโตะนานาโกะ แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นยอดฝีมือเหมือนกัน เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะโดนคนขับรถบัสชี้หน้าด่า ทำให้เขาโกรธมากๆและพูด：“แม่งเอ๊ย！วันนี้ถ้าฉันไม่สั่งสอนแกสักหน่อย คุณคงไม่รู้ผลลัพธ์ของการพูดปากมาก！”
โคบายาชิจิโร่รีบตะโกนด่าทันที：“มุซาชิ！เห็นแก่ส่วนรวมก่อน อย่าสร้างปัญหาตอนนี้！รีบไปขยับรถยนต์เดี๋ยวนี้ แล้วปล่อยรถบัสผ่านไป！”
ชายชุดดำเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาทำได้เพียงคบฟัน ชี้หน้าคนขับรถบัสแล้วด่า：“ถือว่าคุณโชคดีไป วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตแก！”
คนขับรถบัสไม่ตกใจเลย เขากดปุ่มเปิดประตูและตะโกนด่า：“เหี้ย！คนขี้ขลาดอย่างพวกคุณ ยังกล้ามีปัญหากับฉันเหรอ？วันนี้ฉันจะตีพวกแกให้ตาย！”
เมื่อพูดจบ ประตูรถบัสก็เปิดออกทันที
ชายชุดดำที่เป็นยอดฝีมือจากญี่ปุ่นก็พุ่งขึ้นรถบัสทันที พวกเขาอยากจะทุบตีคนขับให้ตาย
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าทันทีที่พวกเขาขึ้นรถบัส ประตูรถบัสก็ปิดทันที บนรถบัสที่มืดสงัด จู่ๆชายฉกรรจ์สี่สิบกว่าคนก็หยิบปืนขึ้นมาแล้วเล็งปืนไปที่พวกเขาทันที
ในขณะนี้พวกเขากลัวจนฉี่จะราด เย่เฉินก็ยืนขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย พูดอย่างเย็นชา：“พวกแกรีบเอาหัวหมอบลงกับพื้น ถ้าไม่ทำตามที่ฉันพูด ฉันจะสั่งให้พวกเขายิงพวกแกให้กระจุย！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...