ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1384

โคบายาชิจิโร่ขมวดคิ้ว：“แม่งเอ๊ย ดึกขนาดนี้ยังมีรถบัสมาทางนี้ด้วยเหรอ？”

เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับชายชุดดำ：“รีบขยับรถยนต์ไปข้างทาง มิฉะนั้นหากผู้คนสัญจรผ่านไปแล้วเกิดความสงสัย จะเกิดปัญหาที่ไม่จำเป็น！”

ชายชุดดำกำลังจะเดินไปข้างหน้า รถบัสคันนั้นก็จอดอยู่ด้านหน้ารถยนต์สองคันที่แกล้งทำเป็นเกิดอุบัติเหตุทันที

คนขับเปิดกระจกรถบัสและตะโกน：“เห้ย เกิดอะไรขึ้น？เกิดอุบัติเหตุรถยนต์ชนกัน ต้องขวางถนนทั้งหมดด้วยเหรอ？”

หนึ่งในชายชุดดำรีบพูดทันทีว่า：“ขอโทษครับ ขอโทษครับ พวกเราจะรีบขยับรถยนต์ รีบขยับเดี๋ยวนี้เลย！”

คนขับพูดไปด่าไป：“เร็วๆหน่อย พวกคุณชักช้าอยู่ทำไม？พวกคุณอยากโดนฉันสั่งสอนหรือไง！”

เมื่อชายชุดดำคนนั้นได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็โกรธขึ้นมาทันที และด่ากลับไป：“บากะยาโร่！คุณพูดกับฉันแบบนี้ได้ยังไง？！”

คนขับพูดเยาะเย้ย：“โอ้ เป็นคนญี่ปุ่นเหรอ จะเอายังไงไอ้คนญี่ปุ่น？อย่ามาอวดเก่งกับฉันตรงนี้？พวกแกไม่รู้เหรอว่าที่นี่คือที่ไหน ที่นี่คือประเทศจีน รู้ไหม？China！อ่านตามฉันสิ C-H-I-N-A！”

ชายชุดดำคนนี้อยู่ในญี่ปุ่น เขาเป็นอาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับการนับถือ ถึงแม้เขาจะไม่เก่งเท่ากับยามาโมโตะคาซึกิที่เป็นอาจารย์ของอิโตะนานาโกะ แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นยอดฝีมือเหมือนกัน เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะโดนคนขับรถบัสชี้หน้าด่า ทำให้เขาโกรธมากๆและพูด：“แม่งเอ๊ย！วันนี้ถ้าฉันไม่สั่งสอนแกสักหน่อย คุณคงไม่รู้ผลลัพธ์ของการพูดปากมาก！”

โคบายาชิจิโร่รีบตะโกนด่าทันที：“มุซาชิ！เห็นแก่ส่วนรวมก่อน อย่าสร้างปัญหาตอนนี้！รีบไปขยับรถยนต์เดี๋ยวนี้ แล้วปล่อยรถบัสผ่านไป！”

ชายชุดดำเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาทำได้เพียงคบฟัน ชี้หน้าคนขับรถบัสแล้วด่า：“ถือว่าคุณโชคดีไป วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตแก！”