เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1385

เมื่อชายชุดดำพวกนั้นเห็นปืนนับไม่ถ้วนเล็งมาที่ตัวเอง ทุกคนตกตะลึงทันที

เกิดอะไรขึ้น？

พวกเขาขึ้นมาเพื่อสั่งสอนคนขับรถที่ปากไม่ดีไม่ใช่เหรอ？

ทำไมดูเหมือนพวกเขาตกลงมาในดงหมาป่าเลย？

ในเวลานี้ คนที่เป็นหัวหน้ารีบตะโกนทันที：“บากะ！แย่แล้ว！พวกเราโดนลอบโจมตี ทุกคนหนีเร็ว！”

เมื่อเขาพูดจบ ก็หันหลังไปมอง เขาก็เกิดความสิ้นหวังในใจทันที

ทำไมประตูรถบัสถึงปิดอยู่？！

ในขณะที่เขาไม่รู้จะทำยังไง เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชาและถาม：“คุณจะทำอะไร？ขึ้นมาบนรถบัสของฉัน คุณยังอยากหนีอีกเหรอ？”

“ไม่ใช่ๆ！”ชายคนนั้นรีบโบกมือทันที เขาพูดด้วยรอยยิ้ม：“พวกเราต้องมีเรื่องที่เข้าใจผิดกันอย่างแน่นอน อันที่จริงพวกเราขึ้นมาเพื่อกล่าวคำขอโทษต่อคนขับรถบัส เพราะเมื่อสักครู่กิริยาของพวกเราไม่ค่อยสุภาพ และส่งผลกระทบต่อการเดินทางของพวกคุณ...”

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา：“อย่าพูดเรื่องไร้สาระอีก！ถ้าคุณยังไม่เอาหัวหมอบลงกับพื้น ฉันจะทุบหัวสุนัขของพวกเจ้า！”

ผู้ชายคนนั้นกลัวจนตัวสั่น：“อย่าๆๆ！คุณใจเย็นๆหน่อย อย่าหุนหันพลันแล่น！ฉันหมอบลงก็ได้？”

เมื่อพูดจบ เขารีบยกสองมือไปไว้บนศีรษะ แล้วก็หมอบลงไปเลย

คนอื่นๆเห็นเขาหมอบลงไป ก็รีบทำตามทันที ตอนนี้ทุกคนมือไว้บนศีรษะและหมอบอยู่

ในเวลานี้ โคบายาชิจิโร่ที่อยู่ด้านนอก ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นด้านในรถบัส

เขากำลังสั่งให้คนบีบบังคับให้เว่ยเลี่ยงขึ้นไปในรถยนต์

ในเวลานี้ มีรถยนต์สีดำจำนวนมากแล่นเข้าทางโค้งทั้งสองข้าง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน