เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1386

เมื่อโคบายาชิจิโร่ได้ยินเสียงนี้ ทำให้เขาตกใจกลัวจนตัวสั่น

หลังจากนั้น เขาก็เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาและเย็นชาของเย่เฉิน

“เย่...คุณเย่？！”

โคบายาชิจิโร่แทบจะสิ้นหวัง：“คุณ...คุณอยู่ที่นี่ได้ยังไง？”

เย่เฉินถามเขา：“เว่ยเลี่ยงเป็นคนของฉัน บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนก็เป็นของฉัน คุณจะจับตัวเขา และขโมยสูตรของยากระเพาะเก้าเสวียนของฉัน ฉันก็ต้องมาเจอคุณไง！ฉันเกรงว่าคุณจะคิดว่า ฉันเป็นคนที่รังแกได้ง่ายๆ คุณกับพี่ชายคุณไม่ต่างกันเลย ชอบมารังแกฉันตลอด”

“อ้า？！”โคบายาชิจิโร่คุกเข่าลงกับพื้นและร้องไห้ทันที：“คุณเย่ ฉันขอโทษจริงๆ！ฉันไม่รู้จริงๆว่าเว่ยเลี่ยงเป็นคนของคุณ และยิ่งไม่รู้ว่าบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนก็เป็นของคุณด้วย ถ้าฉันรู้จริงๆ ฆ่าฉันให้ตาย ฉันก็ไม่กล้ามาแย่งของๆคุณอยู่แล้ว！”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม：“อย่าพูดเรื่องไร้สาระกับฉัน ตอนนี้คุณลงมือจับคนของฉันไว้แล้ว ยังกล้าพูดว่าไม่กล้ามาแย่งของๆฉันอีก？คุณคิดว่าฉันเป็นเด็กสามขวบที่คุณจะโกหกได้ง่ายๆเหรอ？”

ตอนนี้โคบายาชิจิโร่รู้สึกหวาดกลัวจนใกล้จะเป็นลมแล้ว

เขารู้ว่าเย่เฉินเป็นคนยังไง？เขาเย่เฉินทำอะไรได้บ้าง เพราะพี่ชายของเขาตายเพราะเย่เฉิน

ครั้งนี้ เขาก็ตกอยู่ในมือของเย่เฉิน เขารู้ว่าเย่เฉินไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆอย่างแน่นอน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน