ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 140
บทที่ 140 เย่เฉิน อาจารย์เย่(2)
เมื่อแพ่งมอง เธอก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ มันเป็นวิธีการฝังเข็มที่เธอเพิ่งใช้ไปเมื่อสักครู่!
เธอโกรธทันที “ช่างไร้ยางอายจริงๆ แอบลอกวิชา! ลอกวิชาฝังเข็มซันหยางที่ฉันเพิ่งใช้ไปเมื่อสักครู่!”
ใบหน้าของซือเทียนฉีดูเคร่งขรึม ผ่านไปสักครู่ เขาก็กล่าวว่า “เจ้าลองดูให้ชัดเจน สังเกตท่าทางการฝังเข็มของเขา!”
หญิงสาวสังเกตอย่างละเอียด ทันใดนั้นเธอก็ตกใจ และพึมพำ “ เขา.....เขาอะไรกัน..... ”
เธอจำได้ วิธีการฝังเข็มที่เย่เฉินใช้นั้นเป็น “วิชาฝังเข็มซันหยาง” ที่สืบทอดกันมาโดยบรรพบุรุษของตระกูลซือ มันเหมือนกับวิธีการฝังเข็มของเธอเมื่อสักครู่ แต่เมื่อมองอย่างละเอียด พบว่ามีความแตกต่างบางอย่าง
เมื่อเทียบกับ“วิชาฝังเข็มซันหยาง” ที่เธอใช้เมื่อสักครู่ จุดฝังเข็มของเย่เฉินแตกต่างกันอยู่หลายจุด สามารถบอกได้ว่ามันซับซ้อนยิ่งกว่าของเธอมาก
นี่……
หรือว่ามันเป็นวิชาฝังเข็มซันหยางที่พัฒนาไปอีกขั้น?
เธอตกใจมากและกล่าวว่า “คุณตา ทำไมเขาถึงรู้เคล็ดลับวิชาของท่านได้?”
ซือเทียนฉีพยักหน้า ขณะนี้เขาดูด้วยความหลงใหล บนใบหน้ามีความเลื่อมใสศรัทธา และกล่าวว่า “ไม่คิดว่าหนุ่มคนนี้ จะเป็นผู้เชี่ยวชาญทั้งทักษะแพทย์และกำลังภายใน พลังลมปราณภายในมั่นคง เวลาลงเข็มแม่นยำหนักแน่น ค่อย ๆผ่อนพลังชี่แท้ การที่จะมีพลังลมปราณภายในที่มั่นคงเช่นนี้ได้! ต้องใช้เวลาฝึกฝนมากกว่า 50 ปีขึ้นไป ไม่คิดว่าเขาอายุยังน้อย ก็ฝึกฝนจนเหนือกว่าฉัน”
หญิงสาวพูดอย่างไม่พอใจว่า “คุณตา ภายภาคหน้าฉันต้องเหนือกว่าเขาได้แน่นอน ”
ซือเทียนฉีถอนหายใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเลื่อมใสศรัทธา “ถ้าฉันดูไม่ผิด เทคนิคการฝังเข็มทั้งชุดของเขา ในนั้นมีส่วนที่ขาดหายไปของ“วิชาฝังเข็มซันหยาง” ของตระกูลซือรวมอยู่ด้วย ฉันไม่เคยคิดว่าในชีวิตนี้ จะได้เห็นส่วนที่ขาดหายไปของ“วิชาฝังเข็มซันหยาง ฉันช่างโชคดีจริง ๆ”
พูดจบ เขามองไปที่หลานสาวแวบหนึ่ง และสอนว่า “ไม่ต้องพูดแล้ว แม้ว่าฉันฝึกฝนอีก50ปี ก็สู้เขาไม่ได้! ”
เย่เฉินหันกลับมา แล้วกล่าวว่า “ฉันไม่ได้มาจากแพทย์สำนักไหน และฉันก็ไม่มีอาจารย์”
หญิงสาวถามต่อ “งั้นมันก็แปลก นายเรียนรู้วิธีการฝังเข็มมาจากที่ไหน?”
เย่เฉินยิ้มแล้วกล่าวว่า “นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉันไม่สะดวกตอบ”
หญิงสาวพูดอย่างไม่เต็มใจว่า “นี่เป็นวิธีการฝังเข็มของตระกูลซือ ที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ ฉันต้องถามตามปกติอยู่แล้ว เพื่อไม่ให้คนอื่นแอบลอกวิชา”
“เฉินเสี่ยวจาว ห้ามเสียมารยาทกับคุณเย่!” ซือเทียนฉีกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขารีบเดินไปข้างหน้า พูดกับเย่เฉินด้วยความเคารพว่า “คุณเย่ หลานสาวฉันพ่อแม่เธอเสียตั้งแต่เด็ก ฉันคนแก่คนนี้อบรมสั่งสอนแทน ฉันคนสั่งสอนไม่ดีเอง หวังว่าคุณจะไม่ถือสา”
หลังจากพูดจบ เขาก็ดุเฉินเสี่ยวจาวอีกครั้ง “รีบขอโทษคุณเย่ ไม่เห็นเหรอว่า วิธีการฝังเข็มของคุณเย่นั้น เหนือกว่าวิธีการฝังเข็มของตระกูลซืออีก วิธีการฝังเข็มของเขาเป็นต้นกำหนดของ“วิชาฝังเข็มซันหยาง” อีกอย่างเมื่อคุณท่านซ่งได้รับการฝังเข็มจากเขาแล้ว อาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...