ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1400

กู้ชิวอี๋มองเย่เฉิน ทอดถอนใจออกมาเสียงค่อย “พี่เย่เฉิน หลายปีมานี้ พี่ลำบากแล้ว”

เย่เฉินส่ายศีรษะ “ลำบากไม่เป็นไร สำหรับฉันแล้ว ความลำบากคือการฝึกฝนอย่างหนึ่ง”

กู้ชิวอี๋พยักหน้าอย่างจริงจัง ทางหนึ่งขับรถออกจากลานจอดรถ ทางหนึ่งพูดว่า “เมื่อวานพ่อฉันยังบ่นถึงพี่กับฉันอยู่เลย หมอไม่ใช่ให้เขากลับไปรักษาที่โรงพยาบาลหรอกเหรอ เขารู้ว่าตัวเองสุขภาพร่างกายย่ำแย่ ก็เลยรู้สึกปลง ที่สำนึกเสียใจมากที่สุดคือการไม่สามารถหาพี่จนเจอได้”

เย่เฉินในใจรู้สึกซาบซึ้ง พลางยิ้มน้อยๆ “หนานหนาน เธอวางใจ มีฉันอยู่ ลุงกู้จะต้องหายดีกลับมาเหมือนเดิมแน่”

กู้ชิวอี๋ไม่รู้ถึงความสามารถของเย่เฉิน และไม่รู้ว่าเย่เฉินอยู่ในวงสังคมชั้นสูงของจินหลิง ถูกขนานนามว่าอาจารย์เย่เทพมังกรในโลกมนุษย์มานานแล้ว ดังนั้นจึงไม่เชื่อมาตลอดว่าเขาจะมีวิธีอะไรมารักษาอาการป่วยเรื้อรังของพ่อจนหายได้

เธอในเวลานี้ เพียงแค่รู้สึกว่า หากพ่อได้พบเย่เฉิ่นล่ะก็ จะต้องปลื้มอกปลื้มใจมาก หากสามารถทำให้อารมณ์ดีขึ้นมาได้ เชื่อว่าสุขภาพของเขาก็จะต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน

บ้านของกู้ชิวอี๋ ไม่นับว่าไกลจากสนามบินนานาชาติเย่นจิงนัก

สนามบินเย่นจิงอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเมือง โดยเย่นจิงมีเขตคฤหาสน์ระดับสูงสุดอยู่ไม่กี่หลัง และศูนย์กลางเขตคฤหาสน์ก็ห่างจากนี่ไม่ไกลนัก

ยี่สิบนาทีให้หลัง กู้ชิวอี๋ก็ขับรถมาหยุดตรงคฤหาสน์หยวนหยางของเย่นจิง

แม้คฤหาสน์ในเย่นจิงจะมีมากมาย แต่ส่วนใหญ่ล้วนเป็นทาวน์เฮาส์ราคาไม่กี่สิบล้าน ในเขตเมืองน้อยมากที่จะมีพื้นที่กว้างขวาง คฤหาสน์หลังเดี่ยวๆ ที่หรูหรามาก ส่วนใหญ่เป็นคฤหาสน์สันโดษ ต่างแยกไปอยู่ในบริเวณเขาเสี่ยวทังทางตอนเหนือที่ห่างออกไปจากตัวเมืองเป็นพิเศษ

คฤหาสน์หลังเดี่ยวๆ ในเขตเมืองมีจำกัดแค่ไม่กี่หลัง คฤหาสน์หยวนหยางเป็นหนึ่งในเขตคฤหาสน์ไม่กี่หลังที่อยู่ระดับสูงสุดเลยก็ว่าได้

คฤหาสน์แต่ละหลังของที่นี่ ราคาขายอย่างต่ำอยู่ที่พันล้านขึ้นไป โอ่อ่าหรูหราเป็นอย่างมาก

ทว่าที่นี่ไม่อาจเทียบได้กับที่พักอาศัยของตระกูลเย่