ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1403
กู้เย้นจงดึงเย่เฉินไว้ ให้นั่งลงตรงที่นั่งข้างกายตนเอง
เพิ่งจะนั่งลง เขาก็เรียกเย่เฉินด้วยความรักใคร่ทันที “เฉินเอ๋อ พวกเรากินข้าวก่อน เธอลองดูว่าอาหารที่บ้านถูกปากหรือไม่ หากไม่ถูกปาก ลุงจะให้คนไปทำมาให้ใหม่”
เย่เฉินรีบพูดว่า “ลุงกู้ไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนี้ก็ได้”
กู้เย้นจงพยักหน้า ก่อนจะซักถามถึงชีวิตของเย่เฉินที่ประสบพบเจอหลายปีมานี้
สำหรับคนในครอบครัวอย่างกู้เย้นจง เย่เฉินจึงไม่ได้ปิดบังมากเท่าไหร่นัก นอกจากความลับของตำราเก้าเสวียนเทียนที่ไม่อาจบอกใครได้แล้ว เรื่องอื่นๆ เขาก็เล่าให้พวกเขาฟังพอสังเขปตั้งแต่ต้นจนจบ
ประกอบด้วยชีวิตก่อนอายุสิบแปดปีของตัวเอง รวมถึงสิ่งที่ประสบพบเจอมาตอนอยู่ในสังคมหลังจากตัวเองอายุสิบแปดปีแล้ว รวมถึงการพบกันของตัวเองกับคุณท่านใหญ่เซียว การแต่งงานกับเซียวชูหรัน รวมถึงชีวิตหลังแต่งงาน
กู้เย้นจงกับหลินหว่านชิวยิ่งฟังก็ยิ่งปวดใจ ในสายตาพวกเขา เย่เฉินอย่างไรก็เป็นลูกหลานของตระกูลเย่ เป็นหลานสายตรงของตระกูลเย่ ทั้งยังบิดาเขาในตอนนั้น คือดาวดวงใหม่ที่เจิดจรัสที่สุดดวงหนึ่งของตระกูลเย่ ตามหลักแล้ว เย่เฉินควรจะมีชีวิตที่สุขสบายใช้ชีวิตหรูหราตั้งแต่เด็กเสียด้วยซ้ำ กลับคิดไม่ถึงว่า เขาจะผ่านเรื่องราวมากมายขนาดนี้อยู่ข้างนอกมาตั้งแต่เด็ก ผ่านความยากลำบากที่คนทั่วไปประสบพบเจอไม่ได้ขาด
เย่เฉินพูดว่า “อย่างน้อยพ่อแม่ผมในปีนั้นที่ถูกบีบให้ไปจากเย่นจิง เป็นเพราะการบีบคั้นจากคนในตระกูลเย่ หากไม่ใช่เพราะพวกเขา พ่อแม่ผมก็คงไม่มีทางตายอยู่ในจินหลิง”
กู้เย้นจงพยักหน้าเบาๆ “สาเหตุของเรื่องเป็นเช่นนี้จริงๆ การตายของพ่อแม่เธอ คนตระกูลเย่สมควรต้องชดใช้อย่างแท้จริง”
พูดจบ กู้เย้นจงก็กล่าวปลอบอีกว่า “เฉินเอ๋อ ลุงว่าตระกูลเย่สั่งให้ถังซื่อไห่มอบบริษัทราคาแสนล้านแห่งหนึ่งให้กับเธอ และยังมอบเงินให้เธอเป็นจำนวนหมื่นล้าน ตามความเห็นของลุง นี่คงจะเป็นสิ่งที่ตระกูลเย่ชดเชยให้กับเธอ หรือชดเชยให้กับพ่อแม่ของเธอ ทรัพย์สินและเงินทองเหล่านี้ แม้ไม่นับว่ามากมายสำหรับตระกูลเย่ แต่ก็นับว่าเป็นความบริสุทธิ์ใจอย่างหนึ่ง หากเธอไม่ต้องการกลับตระกูลเย่ ทรัพย์สินเหล่านี้ก็มากพอให้เธอเหลือกินเหลือใช้ไปตลอดชีวิต เธอลำบากลำบนมาหลายปีขนาดนี้ สมควรได้มีชีวิตที่ดีๆ บ้าง อย่าเอาแต่ยึดติดกับเรื่องในอดีตอีกเลย...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...