เย่เฉินรู้ว่ากู้เย้นจงหวังดีต่อตนเอง แต่เขายังคงส่ายหน้าเบาๆ เขาเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังยิ่ง “ลุงกู้ แม้ผมกับพ่อแม่จะมีวาสนาต่อกันค่อนข้างสั้น ได้ใช้ชีวิตอยู่กับพวกเขาเพียงแปดปี แต่ที่ไหลเวียนอยู่ในกายผม คือสายเลือดของพวกท่านทั้งสอง หากชาตินี้ไม่อาจแก้แค้นให้พวกเขาได้ อย่างนั้นผมจะไม่ผิดต่อสายเลือดและชีวิตที่พวกท่านมอบให้ผมได้อย่างไร?”
หลินหว่านชิวที่ไม่ได้พูดอะไรมาตลอด พอฟังถึงตรงนี้ ก็อดขอบตาแดงเรื่ออุทานเสียงเบาไม่ได้ “เย้นจง บุคลิก และอุปนิสัยของเฉินเอ๋อ แทบจะไม่ต่างอะไรกับพี่เย่ในตอนนั้นเลย พี่เย่ในตอนนั้นหากขยี้เจอเม็ดทรายเข้าตา เขาไม่มีทางพาลูกเมียจากเย่นจิงไปอย่างกล้าหาญเด็ดเดี่ยวหรอก ตอนนั้นคุณยังโน้มน้าวพี่เย่ไม่ได้ ตอนนี้ก็อย่าได้โน้มน้าวเฉินเอ๋อเลย”
กู้เย้นจงพยักหน้าอย่างห่อเหี่ยว ถอนใจยาวออกมาเสียงหนึ่ง จากนั้นก็มองไปที่เย่เฉิน แล้วก็มองไปที่กู้ชิวอี๋ลูกสาว ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังว่า “เฉินเอ๋อ เรื่องอื่นสามารถชะลอก่อนได้ หากอนาคตเธอต้องเป็นศัตรูกับตระกูลเย่จริง ให้ตระกูลเย่ชดใช้ออกมา อย่างน้อยก็ต้องมีกำลังที่กล้าแข็งมากเพียงพอก่อน”
กู้เย้นจงพูดจบ ก็นิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ตามความเห็นลุง เรื่องด่วนของเธอ ยังคงออกมาจากจินหลิงจะดีกว่า กลับมาเย่นจิง แต่งงานกับหนานหนานก่อน ถึงตอนนั้นต่อให้เธอไม่ได้กลับสู่ตระกูลเย่อย่างเป็นทางการ เธอก็เป็นลูกเขยของตระกูลกู้เรา ถึงเวลาหากลุงเคราะห์ดียังไม่ตาย ลุงยังสามารถจัดการเรื่องให้เธอได้บ้าง ให้เธอลงหลักปักฐานอยู่ในตระกูลกู้ ให้ตระกูลกู้เป็นแหล่งเงินทุน เป็นเส้นสายให้เธอได้ใช้สอยโดยสมบูรณ์”
หลินหว่านชิวได้ยินเช่นนี้ ก็พยักหน้าแล้วกล่าวขึ้นโดยไม่ลังเลว่า “ใช่แล้ว เฉินเอ๋อ แม้ตอนนี้เธอจะเคยแต่งงานแล้ว แต่การหมั้นหมายของเธอกับหนานหนาน นานกว่าการแต่งงานของเธอในตอนนี้ถึงยี่สิบกว่าปีเชียวนะ ดังนั้นหญิงสาวตระกูลเซียวคนนั้นที่เธอพูดถึง พูดได้อีกอย่างหนึ่งก็คือ คนที่เข้ามาแทรกการหมั้นหมายดั้งเดิมของเธอ”
กล่าวถึงตรงนี้ หลินหว่านชิวก็รีบแสดงความเห็นอีกว่า “แน่นอนว่าน้าไม่ได้ตำหนิเธอคนนั้น เพราะอย่างไรเรื่องนี้เธอคนนั้นก็ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ น้าแค่อยากบอกว่า ตามการจัดการของพ่อแม่เธอในตอนนั้น เธอก็ควรจะแต่งงานกับหนานหนาน ส่วนหญิงสาวตระกูลเซียวคนนั้น ถึงเวลาตระกูลกู้จะไม่มีทางเอาเปรียบเธอคนนั้น หลังหย่ากันแล้ว น้าจะเตรียมเงินเป็นค่าชดเชยให้เธอคนนั้นพันล้าน ไม่มีทางทำให้เธอลำบากใจเด็ดขาด”
เย่เฉินพลันกระอักกระอ่วนใจขึ้นมาทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...