ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1406

หลินหว่านชิวกับกู้เย้นจงต่างตกตะลึงหาใดเปรียบ

ทำให้โรคของกู้เย้นจงหายเป็นปกติ?

นี่...จะเป็นไปได้อย่างไรกัน

พวกเขาทั้งครอบครัวเพื่อโรคนี้แล้วจึงวิ่งเต้นอยู่นานมาก ตามหาผู้เชี่ยวชาญที่เก่งที่สุดบนโลกนี้ ใช้ยาสรรพคุณวิเศษ เครื่องมือในการรักษารวมถึงวิธีรักษาที่ดีที่สุดในโลกนี้

แต่ก็ไร้หนทางที่จะขัดขวางชีวิตอันโรยราอย่างรวดเร็วของกู้เย้นจง

สตีฟ จอบส์ผู้ก่อตั้งบริษัทแอปเปิล ก็เป็นมหาเศรษฐีพันล้านและก็เป็นโรคมะเร็งรุมเร้าเช่นกัน เขาอยู่อเมริกาได้รับการรักษาอย่างดีที่สุด แต่ผลสุดท้ายกลับน่าเสียดายสุดแสน

ผู้เชี่ยวชาญระดับสุดยอดของโลก ไม่มีใครคิดว่าโรคของกู้เย้นจงจะมีหนทางหายเป็นปกติ อีกทั้งในบรรดาคนมากมายก่ายกองต่างก็คิดว่าเขาคงมีชีวิตเหลืออีกไม่ถึงหนึ่งปีแล้ว ถึงขั้นไม่ถึงครึ่งปีด้วยซ้ำ

จู่ๆ เย่เฉินกลับพูดว่าสามารถทำให้เขาหายเป็นปกติได้ พอคนทั้งสองได้ยินก็คิดว่าเป็นคำพูดเหลวไหลไร้สาระสิ้นดี

หลินหว่านชิวถอนหายใจออกมา แล้วเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังว่า “เฉินเอ๋อ น้ารู้ว่าเธอเองก็เป็นห่วงลุงกู้ของเธอมาก แต่โรคของเขา...ก็ไร้ทางเยียวยาแล้วจริงๆ ...”

กู้เย้นจงพยักหน้ากล่าวว่า “เฮ้อ...เฉินเอ๋อ โรคของลุง ลุงเข้าใจดีที่สุด มะเร็งตับคือโรคที่ร้ายแรงที่สุด อีกทั้งลุงในตอนนี้ก็อยู่ในช่วงระยะสุดท้าย มันแผ่ลามไปทั้งตัว ไม่ทันเสียแล้ว ตามสุภาษิตที่คนจีนอย่างเราพูดกัน คือขนาดเทพเซียนก็ยากจะช่วยแล้ว”

ในใจเย่เฉินมีคำพูดประโยคหนึ่งที่อยากพูด เขาอยากบอกกู้เย้นจงว่า ต่อให้เทพเซียนช่วยลุงไม่ได้ แต่ผมเย่เฉินช่วยได้!”

แต่คำพูดนี้หากคนที่ไม่เข้าใจในเรื่องราวได้ยิน จะต้องรู้สึกว่าตนอวดดีอย่างยิ่งแน่นอน