ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1406
หลินหว่านชิวกับกู้เย้นจงต่างตกตะลึงหาใดเปรียบ
ทำให้โรคของกู้เย้นจงหายเป็นปกติ?
นี่...จะเป็นไปได้อย่างไรกัน
พวกเขาทั้งครอบครัวเพื่อโรคนี้แล้วจึงวิ่งเต้นอยู่นานมาก ตามหาผู้เชี่ยวชาญที่เก่งที่สุดบนโลกนี้ ใช้ยาสรรพคุณวิเศษ เครื่องมือในการรักษารวมถึงวิธีรักษาที่ดีที่สุดในโลกนี้
แต่ก็ไร้หนทางที่จะขัดขวางชีวิตอันโรยราอย่างรวดเร็วของกู้เย้นจง
สตีฟ จอบส์ผู้ก่อตั้งบริษัทแอปเปิล ก็เป็นมหาเศรษฐีพันล้านและก็เป็นโรคมะเร็งรุมเร้าเช่นกัน เขาอยู่อเมริกาได้รับการรักษาอย่างดีที่สุด แต่ผลสุดท้ายกลับน่าเสียดายสุดแสน
ผู้เชี่ยวชาญระดับสุดยอดของโลก ไม่มีใครคิดว่าโรคของกู้เย้นจงจะมีหนทางหายเป็นปกติ อีกทั้งในบรรดาคนมากมายก่ายกองต่างก็คิดว่าเขาคงมีชีวิตเหลืออีกไม่ถึงหนึ่งปีแล้ว ถึงขั้นไม่ถึงครึ่งปีด้วยซ้ำ
จู่ๆ เย่เฉินกลับพูดว่าสามารถทำให้เขาหายเป็นปกติได้ พอคนทั้งสองได้ยินก็คิดว่าเป็นคำพูดเหลวไหลไร้สาระสิ้นดี
หลินหว่านชิวถอนหายใจออกมา แล้วเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังว่า “เฉินเอ๋อ น้ารู้ว่าเธอเองก็เป็นห่วงลุงกู้ของเธอมาก แต่โรคของเขา...ก็ไร้ทางเยียวยาแล้วจริงๆ ...”
กู้เย้นจงพยักหน้ากล่าวว่า “เฮ้อ...เฉินเอ๋อ โรคของลุง ลุงเข้าใจดีที่สุด มะเร็งตับคือโรคที่ร้ายแรงที่สุด อีกทั้งลุงในตอนนี้ก็อยู่ในช่วงระยะสุดท้าย มันแผ่ลามไปทั้งตัว ไม่ทันเสียแล้ว ตามสุภาษิตที่คนจีนอย่างเราพูดกัน คือขนาดเทพเซียนก็ยากจะช่วยแล้ว”
ในใจเย่เฉินมีคำพูดประโยคหนึ่งที่อยากพูด เขาอยากบอกกู้เย้นจงว่า ต่อให้เทพเซียนช่วยลุงไม่ได้ แต่ผมเย่เฉินช่วยได้!”
แต่คำพูดนี้หากคนที่ไม่เข้าใจในเรื่องราวได้ยิน จะต้องรู้สึกว่าตนอวดดีอย่างยิ่งแน่นอน
คนรับใช้รีบบอกว่า “บอกว่ามาหาคุณกับคุณท่านเพราะมีเรื่องสำคัญจะหารือค่ะ”
หลินหว่านชิวพูดโพล่งออกมา “ให้พวกเขาไปซะ! พวกเรากับพวกเขาไม่มีอะไรให้ต้องพูดดีกัน!”
เพิ่งจะพูดคำนี้จบ ก็ได้ยินน้ำเสียงเดือดดาลของคนคนหนึ่งเยาะเย้ยว่า “โอ้ พี่สะใภ้ ต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่เห็นต้องพูดจาไม่น่าฟังแบบนี้เลย? คุณท่านใหญ่จากไปไม่กี่ปี คุณก็ไม่ยอมให้ผมกับเจ้าสามเข้าประตูแล้ว หากนายท่านใหญ่ที่อยู่ในปรโลกรู้เข้าล่ะก็ สงสัยได้ถูกคุณทำให้โกรธจนฟื้นขึ้นมาแน่!”
เย่เฉินเหลือบตาไปมอง เห็นคนแปดเก้าคน สาวเท้าบุกเข้ามาด้วยท่าทางดุดัน
หลินหว่านชิวพลันมีสีหน้าท่าทางยากจะมองทันที ก่อนจะซักถามว่า “กู้เย้นเจิ้ง! นี่คือบ้านของฉัน! ไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน ใครให้พวกแกบุกเข้ามาโดยพลการ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...