ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1409

พวกกู้เย้นเจิ้งกับกู้เย้นกาง ตอนกำลังเข้ามา แม้จะมองเห็นเย่เฉินแล้ว แต่ก็ไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตา

วันนี้ที่พวกเขามาที่นี่ เป้าหมายทั้งหมดต่างมุ่งไปที่ตัวคนทั้งสามของตระกูลกู้ กับเย่เฉิน รวมถึงคนรับใช้คนอื่นต่างมองเห็นเป็นอากาศธาตุทั้งสิ้น

แต่ว่าพวกคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มคนนี้ถึงกับกล้าหาเรื่องพวกเขาอยู่ที่นี่ อีกทั้งยังบอกว่าพวกเขาเป็นอันธพาล ทำให้ไฟโกรธลุกท้วมขึ้นมาทันที

ตระกูลกู้ในเย่นจิง อำนาจเป็นรองเพียงตระกูลซูและตระกูลเย่เท่านั้น ทรัพย์สินโดยรวมก็มากกว่าระดับล้านล้าน แม้กู้เย้นเจิ้ง กู้เย้นกางสองคน จะได้ทรัพย์สินกันคนละ25%ของตระกูลกู้ แต่ทุกคนที่นำออกไป ก็ล้วนแต่เป็นระดับมหาเศรษฐีทั้งนั้น คนที่ได้ยินจนชินหูเหล่านั้นที่อยู่บนป้ายจัดอันดับมหาเศรษฐีตอนนี้ล้วนไม่มีค่าให้พูดถึงทั้งสิ้น

ดังนั้น พวกเขาจะรับได้อย่างไร ที่ถูกเด็กรุ่นหลังไร้ชื่อคนหนึ่งมาร้องตะโกนใส่พวกเขาอยู่ที่นี่

ดังนั้นกู้เย้นเจิ้งจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันที ชี้เย่เฉินพลางตวาดเสียงเย็นว่า “ไอ้หนู แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? พูดจาแบบนี้กับฉันกู้เย้นเจิ้ง แกไม่อยากมีชีวิตยืนยาวแล้วใช่ไหม?”

เย่เฉินยิ้มเย็นพลางกล่าวว่า “ฉันย่อมรู้อยู่แล้วว่าแกเป็นใคร อันธพาลไงล่ะ แกคืออันธพาลหมายเลขหนึ่ง หมอนั่นที่อยู่ข้างกายแกคืออันธพาลหมายเลขสอง ยังมีไอ้เด็กอมมือคนนั้นที่ตะโกนเมื่อกี้อีก แน่นอนว่าคืออันธพาลหมายเลขสาม ส่วนคนที่เหลือหากใครอยากให้จัดลำดับล่ะก็ ก็รีบเอ่ยปากให้เร็วหน่อย เดี๋ยวจะไล่ตามหมายเลขก่อนหน้านี้ไม่ทัน!”

กู้เย้นเจิ้ง กู้เย้นกางล้วนเป็นทายาทของตระกูลกู้ ได้รับการเลี้ยงดูอย่างประคบประหงมออกมาตั้งแต่เล็ก ทั้งสองต่างเป็นแบบอย่างที่ดีของบุคคลที่มีพฤติกรรมเยี่ยงสัตว์ที่ถูกเลี้ยงดูออกมาภายใต้การสั่งสอนของบุคคลอัจฉริยะ