ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1410

“ไอ้เวร!” กู้เหว่ยกวงเดือดดาลขึ้นมาทันที “มึงรนหาที่ตาย! มึงรู้ไหมว่ากูเป็นใคร? กูคือคุณชายรองตระกูลกู้! มึงกล้าไม่เคารพกู กูจะฆ่ามึงให้ตายเดี๋ยวนี้เลย!”

เวลานี้ ชายหนุ่มคนหนึ่งที่แก่กว่ากู้เหว่ยกวงเล็กน้อย และยังมีนิสัยใจเย็นมากกว่าก็เอ่ยปากขึ้นว่า “พี่ชายผู้นี้ เรื่องในวันนี้ เป็นเรื่องภายในตระกูลกู้ของเรา หวังว่าคุณจะไม่สอดมือเข้ายุ่ง”

คนที่พูด คือลูกชายของกู้เย้นเจิ้ง กู้เหว่ยเลี่ยงและเป็นชายหนุ่มที่โตที่สุด ในบรรดาลูกหลานตระกูลกู้

กู้ชิวอี๋เป็นบุตรสาว ดังนั้นเขาจึงนับเป็นหลานชายคนโตของตระกูลกู้

เย่เฉินมองกู้เหว่ยเลี่ยงก่อนจะกล่าวเสียงเรียบว่า “มีอะไรก็พูดจากันดีๆ อย่าอาศัยว่าตัวเองมีคนมากอยู่ที่นี่ ก็คิดจะมารังแกคนน้อย มาเอะอะโวยวาย เห่าหอนอยู่ที่นี่อย่างน่าไม่อาย ตระกูลกู้นับเป็นตระกูลมีหน้ามีตาในเย่นจิง อย่าทำตัวเหมือนขาดการอบรมสั่งสอนเช่นนี้!”

“แก...” พอกู้เหว่ยกวงได้ยินเช่นนี้ ก็กัดฟันกรอดคิดจะเข้ามาลงไม้ลงมือ

กู้เหว่ยเลี่ยงขวางเขาไว้ จากนั้นก็มองเย่เฉินอย่างเย็นเยียบแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยกับกู้เย้นเจิ้งที่อยู่ข้างกายว่า “พ่อ พวกเราเลิกพูดไร้สาระกันสักที พูดเข้าประเด็นเลยเถอะ”

กู้เย้นเจิ้งมองเย่เฉินด้วยสายตาเย็นชา ในใจตัดสินใจไว้แล้วว่าไม่ว่าไอ้หมอนี่จะเป็นใคร วันนี้หลังจากที่ตัวเองจัดการเรื่องหลักเสร็จแล้ว ก็ต้องให้ไอ้หมอนี่ชดใช้ด้วยเลือด ให้เขารู้ว่าคนตระกูลกู้ ไม่ใช่ให้เขามาพูดหยามกันได้ตามใจ!

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงวางความโกรธแค้นที่อยู่ในใจลงชั่วคราวก่อน มองไปทางพี่ใหญ่กู้เย้นจง แล้วเอ่ยปากขึ้นว่า “พี่ใหญ่ หนนี้ผมมาในฐานะทายาทของตระกูลกู้คนหนึ่ง มาเพื่อรักษาและคุ้มครองผลประโยชน์ของตระกูลกู้! ทรัพย์สมบัติ50%ของตระกูลกู้ล้วนอยู่ในชื่อของพี่ แต่ตอนนี้พี่เหลือเวลาไม่มากแล้ว หลังพี่จากไป ผมก็คือเจ้าบ้านตระกูลกู้ ย่อมไม่อาจนั่งมองดูทรัพย์สมบัติ50%ของตระกูลกู้ตกไปอยู่ใต้ชื่อของคนนอกได้ ดังนั้น ผมหวังว่าพี่จะเห็นแก่ผลประโยชน์ของตระกูลกู้เป็นหลัก แก้ไขพินัยกรรม อย่างน้อยเอาทรัพย์สิน80%ในชื่อพี่ แบ่งให้ผมกับน้องสาม”