ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1411
กู้เย้นเจิ้งที่อยู่ข้างๆรีบยิ้มพูดกับกู้เย้นกางว่า:"ไอ้หยาน้องสาม นายพูดแบบนี้กับพี่ใหญ่ได้ยังไง? ตอนนี้พี่ใหญ่อาจจะตายได้ทุกเมื่อ ถ้าตอนนี้นายทำให้เขาโกรธจนตาย เขาแก้พินัยกรรมไม่ทัน งั้นเราคงต้องสู้กับพี่สะใภ้และหลานสาวจริงๆน่ะสิ? ถ้าอย่างนั้น ฉันจะทนได้อย่างไร!"
กู้เย้นกางหัวเราะเบาๆ:"พี่รองพูดถูก ผมเกินไปเอง ผมขอโทษครับพี่ใหญ่!"
พูดจบ มองไปที่กู้เย้นจง และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:"พี่ใหญ่ ขอโทษนะ เมื่อกี้ผมพูดแรงเกินไปหน่อย พี่อย่าใส่ใจเลย"
กู้เย้นเจิ้งหัวเราะอยู่ข้างๆและพูดว่า:"แต่ว่าพี่ใหญ่ ถึงแม้ที่น้องสามพูดจะเกินไปหน่อย แต่เขาก็พูดความจริงทั้งนั้น พี่ลองคิดดูสิ ทรัพย์สินหลักแสนล้าน ใครจะอยากให้มันตกไปอยู่ในมือของคนนอกล่ะ? ถ้าพี่ร่วมมือกับพวกเรา พี่สะใภ้และหนานหนานที่อยู่ข้างหลังพี่ ก็ยังได้ตั้ง20% …..."
พูดถึงตรงนี้ จู่ๆสีหน้าของกู้เย้นเจิ้งก็ดูแย่มาก น้ำเสียงและเสียงของเขาก็ดูขรึมมาก กัดฟันพูดว่า:"แต่ถ้าพี่ใหญ่ไม่ให้ความร่วมมือ ผมอาจจะใจร้อน รอให้พี่ตายไม่ไหว ก็จะลงมือทำอะไรบางอย่างกับครอบครัวทั้งสามคนของพี่ ถ้าครอบครัวของพี่ทั้งสามคนตายไป ทรัพย์สินทั้งหมดในชื่อของพี่ จะเป็นของผมและน้องสาม พี่เข้าใจไหม?"
กู้เย้นจงโกรธจนไอออกมาอย่างแรง แล้วกระอักเลือดออกมาเต็มปากทันที ตัวของเขาโกรธมาก ทำให้จิงชี่ที่มีเพียงเล็กน้อยในร่างกายของเขาวุ่นวายไปหมด
เมื่อกู้ชิวอี๋และหลินหว่านชิวเห็นแบบนี้ ก็รีบก้าวเข้าไปพยุงเขา และตบหลังเบา ๆ
ณ ตอนนี้เย่เฉินทนไม่ไหวแล้ว มองไปที่กู้เย้นเจิ้ง แล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:"คุณหมายความว่าไง? ถ้าลุงกู้ไม่ตอบตกลง คุณก็จะลงมือกับครอบครัวเขาเหรอ?"
กู้เย้นเจิ้งขี้เกียจเสแสร้งแล้ว พูดอย่างเย่อหยิ่งและดุร้ายว่า:"ไอ้หนู ไม่ว่านายจะเป็นใคร นายไม่มีสิทธิ์พูด วันนี้ฉันมาทำธุระ ดังนั้นฉันจะไว้ชีวิตนาย แต่ฉันไว้ชีวิตแค่วันเดียว เวลานี้ของพรุ่งนี้ ถ้านายยังสามารถมีชีวิตอยู่ ถือว่าหลายปีมานี้ฉันกู้เย้นเจิ้งไม่ได้อะไรเลย!"
กู้เย้นกางกับกู้เย้นเจิ้ง และบอดี้การ์ดทั้งสองคนพามา ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กู้เย้นกางก็ลอยออกไปแล้ว!
เขาลอยออกจากห้องอาหาร และล้มลงบนพื้นห้องนั่งเล่นโดยตรง ได้ยินเพียงเสียงคร่ำครวญกลางอากาศของเขา หลังจากลงพื้น เขาก็หมดสติไปทันที!
กู้เหว่ยเลี่ยงเห็นพ่อของเขาถูกเตะขึ้นไปในอากาศจนหมดสติ จึงรีบเข้าไป อุ้มเขาขึ้นมา และถามอย่างร้อนรนว่า:"พ่อ พ่อ พ่อไม่เป็นไรใช่ไหม?!"
กู้เย้นเจิ้งโกรธมาก เขาชี้ไปที่เย่เฉิน และด่าว่า:"ไอ้หนู แกกล้ามาก แกไม่กลัว……"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...