ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1415

เมื่อเทพสงครามและเจ้าถิ่นที่คุกเข่าอยู่บนพื้นได้ยินเช่นนี้ ก็รีบคลานไปนั่งข้างๆ ไม่กล้าสร้างปัญหาใดๆ

สำหรับกู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกาง พอได้ยินเย่เฉินบอกว่าจะพูดคุยกับพวกเขา สีหน้าของสองพี่น้องนั้นแย่มาก และตื่นตระหนักสุดๆ

พวกเขาไม่นึกเลยว่า ในบ้านพี่ใหญ่จะมีดาวร้ายเช่นนี้อยู่

จากที่พวกเขารู้จักกู้เย้นจงมา ครอบครัวนี้เป็นเพียงบอดี้การ์ดสองสามคนที่ดูแลบ้าน แม้ว่าความสามารถของพวกเขาจะดี แต่ก็ต่างกับบอดี้การ์ดสองคนที่ตนพามามากจริงๆ เข้ามาเท่าไหร่ก็ร่วงทุกคน

แต่ว่า ใครจะไปรู้ว่าจะมีชายหนุ่มอีกคนในบ้านเขา ที่มีท่าทางน่ากลัวและดูเหมือนชูร่า!

เมื่อเห็นว่าเย่เฉินกำลังจะหาเรื่องพวกเขา ทั้งสองก็ถอยหลังทันที และกู้เย้นเจิ้งถามด้วยความตื่นตระหนก:"นาย…..นายจะทำอะไร?"

"ฉัน?" เย่เฉินยิ้ม:"คุณแกล้งทำเป็นอวดดีคนเดียวมาเป็นเวลานานแล้ว ควรให้ฉันแสร้งบ้างเถอะ? มา พูดมา เรื่องวันนี้ คุณจะแก้ปัญหายังไง?"

"แก้ยังไงอะไร!"กู้เย้นเจิ้งกัดฟันพูด:"นี่คือเรื่องครอบครัวของตระกูลกู้ ไม่เกี่ยวอะไรกับคนนอก! นายอย่ามายุ่ง!"

พูดจบ ก็เตือนด้วยสีหน้าบูดบึ้ง:"ไอ้หนู ฉันยอมรับว่านายสู้เก่ง แต่สู้เก่งก็ไม่มีประโยชน์ ถ้านายยั่วโมโหฉัน ฉันจะไม่ปล่อยนายไปแน่นอน!"

กู้เย้นจงตะโกนอย่างโกรธเคือง:"น้องสอง นายลองแตะต้องเย่เฉินสักนิดดู! นายคิดว่าฉันซึ่งเป็นพี่ใหญ่ตระกูลกู้นั้นไร้ประโยชน์เหรอ?"

กู้เย้นเจิ้งตื่นตระหนกมาก แต่ปากก็ยังอยากหาเรื่อง เขาพูดอย่างโกรธเคืองว่า:"ต่อให้พี่ไม่ไร้ประโยชน์ไม่ แล้วพี่จะอยู่ได้นานแค่ไหนกัน?"

พูดไป เขาก็พูดเสริมว่า:"แม้ว่าวันนี้ผมจะแพ้ แล้วพรุ่งนี้ล่ะ? วันมะรืนนี้ล่ะ? ผมว่านะ เรื่องวันนี้ช่างมันเถอะ ต่อไปพวกเราก็ต่างคนต่างอยู่ ถ้าพี่ยอมรับข้อเสนอก่อนหน้านี้ของผม ต่อไปเรายังเป็นพี่น้องที่ดีกัน พอพี่จากไป ผมกับน้องสามจะจัดงานศพที่ยิ่งใหญ่ให้พี่ ถ้าพี่ไม่เห็นตกลง พอพี่จากไป ก็อย่าโทษผมกับน้องสามไม่เห็นแก่หน้าพี่ เมื่อถึงเวลาพี่สะใภ้กับหนานหนานก็จะ……"

คำขู่ของกู้เย้นเจิ้งยังพูดไม่จบ จู่ๆเย่เฉินก็ยกมือขึ้น แล้วตบหน้าของเขาแรงๆ ทำให้เขาร่วงไปข้างๆด้วยความงุนงง!