แต่ว่า จู่ๆในใจเทพสงครามก็มีความดีใจเกิดขึ้น
ที่เป็นเช่นนี้ ก็เพราะว่าเขามักจะพกปืนไว้ที่ตัวตลอด
แม้ว่าเขาจะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ และไม่ชอบใช้ปืน แต่ไม่ว่ายังไงปืนก็ช่วยชีวิตได้ เขาทำหน้าที่เป็นผู้คุ้มกันของกู้เย้นเจิ้ง ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีอันตราย แต่เขาก็เผื่อไว้ไว้ด้วย
เพียงแต่ว่า เมื่อกี้ถูกเย่เฉินกดลงพื้น เลยไม่มีโอกาสใช้ปืน และเขาคิดไม่ถึงด้วยซ้ำ
แต่ตอนนี้สถานการณ์แตกต่างออกไปแล้ว
ความสนใจของเย่เฉิน ไม่ได้อยู่ที่ตัวของเขาแล้ว
ดังนั้นเขาจึงอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเย่เฉินเบนความสนใจทั้งหมดไปที่กู้เย้นเจิ้งกับกู้เย้นกาง เขาอาจมีโอกาสโจมตีเขา!
แข็งแกร่งแค่ไหนก็กลัวกระสุน ถ้าถูกยิงนัดเดียว อีกฝ่ายต้องเสียประสิทธิภาพการต่อสู้ไปทันที ถึงเวลาค่อยยิงเพิ่มอีก 2 นัด แม้แต่อาจารย์ศิลปะการต่อสู้ก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
ถึงตอนนั้น เขาไม่เพียงแต่จะแก้แค้นที่ถูกดูหมิ่นเท่านั้น แต่เขายังจะได้รับโบนัส100ล้านหยวนจากเจ้านายอีกด้วย! งั้นต่อไปเขาก็ไม่ต้องทำงานไปตลอดชีวิต และสามารถเกษียณไปสนุกกับความรุ่งโรจน์และความมั่งคั่งได้เลย!
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็ยกแขนขึ้นทันที อยากแอบไปเอาปืนข้างหลัง
แต่ว่า ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า แขนของเขาอ่อนมากจนแทบไม่สามารถใช้กำลังใดๆ ได้เลย
ก่อนหน้านี้แขนตกลงมา เขากลัวว่าเย่เฉินจะโกรธ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าขยับ เลยไม่รู้ว่าแขนของเขามีอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงเล็กน้อย
เขารู้สึกประหลาดใจในใจและพูดกับตัวเองว่า:"นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น?หรือว่าเมื่อกี้ตกใจเกิดเหตุ จนร่างกายอ่อนไปด้วย?"
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:"อยากหยิบปืน ก็ต้องเอามันออกมาให้ได้สิ!"
หลังจากที่เทพสงครามได้ยิน ตัวก็สั่นสะท้าน:"ทำไมเขาถึงรู้ว่าตนไม่สามารถเอามันออกมาได้? หรือว่า…...หรือว่าเขาทำอะไรบางอย่างให้กับตัวเอง?!"
เย่เฉินมองลึกๆ และพูดอย่างเย็นชาว่า:"ฉันแนะนำคุณอยู่นิ่งๆดีกว่า อย่างน้อยตอนนี้คุณก็ยังสามารถควบคุมกล้ามเนื้อหูรูดของคุณได้ ถ้าคุณกล้าบ้าบิ่นอีกครั้ง ฉันจะทำให้คุณควบคุมกล้ามเนื้อหูรูดไม่ได้ด้วยซ้ำ ถึงเวลาถ้าคุณปัสสาวะและอุจจาระทุกที่ทุกเวลาเหมือนเด็กอายุ 1 ขวบ ก็อย่าโทษฉันที่ไม่ให้โอกาสคุณ!"
ทันทีที่คนๆ นั้นได้ยินสิ่งนี้ ก็ตกใจจนวิญญาณล่องลอย!
ผู้ชายคนนี้ มีพลังเหนือธรรมชาติอะไรกันแน่?
เขาใช้วิธีไหนกันแน่ ถึงทำให้ตัวเองแทบจะกลายเป็นคนไร้ประโยชน์!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...