ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1429
เย่เฉินไม่สนใจฮวงจุ้ยและการย้ายสุสานตระกูลเย่มากนัก
เขาไม่สนใจผู้คนและเรื่องของตระกูลเย่
ตลอดมา สำหรับตระกูลเย่ เขาสนใจเพียงสองสิ่งเท่านั้น
หนึ่งคือ ที่ฝังศพพ่อแม่อยู่ไหน และเขาไปไหว้ได้หรือไม่
สองคือ ใครเป็นคนทำร้ายพ่อแม่ คนตระกูลเย่รึเปล่าและ
สำหรับเรื่องอื่นๆ ของตระกูลเย่ เขาไม่อยากจะไปนึกถึงมัน
ดังนั้น หลังจากฟังคำอธิบายเกี่ยวกับภูเขาเย่หลิงซานจากกู้เย้นจง เย่เฉินก็ถามว่า:"ลุงกู้ ผมสามารถไปไหว้ที่ภูเขาเย่หลิงซานได้ไหม?"
กู้เย้นจงพูดว่า:"ภูเขาเย่หลิงซาน เป็นสุสานบรรพบุรุษของตระกูลเย่ และเป็นสถานที่ของฮวงจุ้ย โดยปกติแล้วตระกูลเย่จะควบคุมมันอย่างเข้มงวด คนนอกไม่สามารถเข้าไปได้เลย ขนาดลุงจะไปยังต้องบอกกับคนตระกูลเย่ล่วงหน้า และนัดเวลา แต่ว่านายเป็นลูกหลานตระกูลเย่ แค่บอกสักคำก็น่าจะเข้าไปได้เลย"
เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า:"ลุงกู้ ขอบอกตามตรงเลย ผมไม่อยากให้คนตระกูลเย่รู้ว่าผมมาที่เย่นจิง ดังนั้นจึงไม่อยากมีการติดต่อกับพวกเขามากเกินไปก่อน"
กู้เย้นจงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า:"เดี๋ยวลุงโทรหาลุงใหญ่ของนายแล้วกัน บอกว่าลุงอยากไปไหว้พ่อแม่นาย ให้เขาบอกกับลูกน้อง แล้วนายก็ปลอมตัวเล็กน้อย แล้วตามลุงไปก็ได้แล้ว เพราะยังไงนายก็หน้าตาเหมือนพ่อนายมาก ถ้าผู้อาวุโสตระกูลเย่เห็นนาย ต้องจำได้แน่นอน"
เย่เฉินรีบลุกขึ้น และโค้งคำนับให้กู้เย่นจง:"ลุงกู้ ขอบคุณที่บรรลุผลความปรารถนาของผม!"
กู้เย้นจงรีบลุกขึ้นไปช่วยพยุง แล้วพูดเสียงสั่นว่า:"เฉินเอ๋อ นาย…..นายกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย นายเป็นผู้มีพระคุณของครอบครัวเรา แค่เรื่องเล็กๆ จะมาขอบคุณลุงทำไม…..."
พูดเสร็จก็ครุ่นคิดเวลา แล้วพูดว่า:"แบบนี้แล้วกัน ในตอนเช้า เฉินเอ๋อกับฉันจะไปที่คณะกรรมการของบริษัท พวกเธอทั้งสองรออยู่ที่บ้าน หลังจากการประชุมเสร็จเราจะกลับมารับพวกเธอไปด้วยกัน"
หลินหว่านชิวตอบตกลงทันที และพูดว่า: "โอเค!"
…….
ชั่วพริบตา เย่เฉินกับกู้เย้นจงก็ดื่มเหล้าหมาวถายหนักสี่กิโลจนหมด
พวกเขากินอิ่มดื่มหมดแล้ว อารมณ์ของทั้งสองคนก็คึกคักมาก ดังนั้นกู้เย้นจงได้พาเขาไปดูภาพถ่ายเก่าๆ มากมายในห้องหนังสือ
ภาพถ่ายเก่าเหล่านี้ ล้วนมีพ่อแม่ของเย่เฉิน ภาพถ่ายแรกสุดคือตอนที่พ่อแม่ของเย่เฉินเพิ่งแต่งงาน และยังไม่มีเย่เฉิน
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...