ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1430
พ่อแม่ของเย่เฉิน ดูจากรูปลักษณ์ของพวกเขาแล้ว ก็คือคนเด่นแน่นอน
พ่อของเย่เฉินหล่อเหลาและเท่ แม่ของเขามีเสน่ห์และใจกว้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความงามของแม่เย่เฉิน ขนาดหลินหว่านชิวยังไม่สามารถเปรียบเทียบได้ ไม่ว่ายุคไหน ก็มีความโดดเด่น
น่าเสียดายที่ชายหล่อหญิงงามที่เคยโด่งดังในเย่นจิงในตอนนั้น ได้จากไปแล้ว เหลือเพียงภาพรอยด่างพร้อยและความทรงจำที่ยังหลงเหลืออยู่
ในเวลานั้น กู้เย้นจงยังไม่ได้แต่งงาน ดังนั้นในงานแต่งงาน เขายืนอยู่ข้างพ่อของเย่เฉินคนเดียว และถ่ายรูปกับพ่อแม่ของเย่เฉิน
จากนั้น ก็มีภาพถ่ายงานแต่งงานของกู้เย้นจงกับหลินหว่านชิว
พ่อแม่ของเย่เฉินมาร่วมแสดงความยินดีกับงานแต่งงานของเขา
ทั้งสี่คนจึงถ่ายรูปหมู่กัน
จากนั้น เย่เฉินก็เกิด และสี่คนในภาพกลายเป็น5 คน เขาห่อด้วยผ้าอ้อม และอยู่ในอ้อมแขนแม่ของเขา
จากนั้น กู้ชิวอี๋ก็ถือกำเนิดขึ้น
ทำให้ในรูปถ่ายกลายเป็นหกคน
คนทั้งหกคนนี้ จากลูกสองคนในวัยเด็ก กลายเป็นเย่เฉินที่ยืนอยู่ข้างพ่อแม่ของพวกเขา จากนั้นกู้ชิวอี๋ก็ยืนอยู่ข้างพ่อแม่ของพวกเขาด้วย
จากนั้น ก็มีการถ่ายภาพหมู่ของเด็กทั้งสอง
"อย่าพูดอย่างนั้นสิ" กู้เย้นจงพูดอย่างจริงจัง:"พ่อแม่ของนายเป็นคนใจกว้างมาตลอดชีวิต และพวกเขาไม่เคยหวังว่าลูกจะต้องประสบความสำเร็จในชีวิต พวกเขาเป็นคนโดดเด่นในหมู่คนอยู่แล้ว ดังนั้นความคาดหวังที่มีต่อนาย แค่หวังว่านายจะสามารถเติบโตขึ้นอย่างมีสุขภาพแข็งแรง และมีความสุขตลอดไป ไม่มีความเศร้าโศกและปัญหาใด ๆ "
เมื่อพูดถึงนี้ กู้เย้นจงยิ้มพูดว่า:"นายรู้รึเปล่า ว่าแม่ของนายชอบชื่อลี้มกโช้ว ในนวนิยายของกิมยังมาก คิดว่ามันเป็นชื่อที่ดีมาก แต่ลี้มกโช้วในหนังสือไม่ใช่คนดี ตอนที่นายยังไม่เกิด แม่นายก็เคยพูดล้อเล่นว่า ถ้านายเป็นผู้หญิง จะต้องชื่อให้นายว่ามกโช้ว"
เย่เฉินยิ้มอย่างรู้เท่าทัน เมื่อนึกถึงแม่ของเขา ก็รู้สึกอุ่นๆในหัวใจของเขา
จริงอย่างที่กู้เย้นจงพูด แม่ไม่เคยหวังเลยว่าเขาจะต้องประสบความสำเร็จในชีวิต บอกกับเขาตั้งแต่อายุยังน้อยว่า คนเราต้องมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข แค่เป็นคนดีและซื่อตรง ความสำเร็จและ สถานะนั้นไม่สำคัญ
หลังจากคุยกับกู้เย้นจงมาทั้งวัน ตอนที่หลินหว่านชิวเข้ามาให้ผลไม้ เธอพูดกับเย่เฉินว่า:"เฉินเอ๋อ เตรียมห้องรับแขกเตรียมให้แล้วนะ ตรงชั้นสองห้องตรงข้ามหนานหนาน ตอนเที่ยงนายดื่มมากขนาดนั้น เดี๋ยวกลับห้องไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะ ถ้ามีอะไร ก็ไปหาหนานหนานได้เลย"
"ครับ"เฉินพยักหน้า:"ขอบคุณครับป้าหลิน"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...