ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1437
คำพูดของกู้เย้นเจิ้งไม่เพียงทำให้ทุกคนตกใจ แต่ยังทำให้เจ้าสามกู้เย้นกางที่อยู่ข้างกายหนีบขาแน่นโดยไม่ตั้งใจ
จากมุมมองของความน่าจะเป็นและหลักตรรกวิทยา ลูกชาย หลานชาย และพี่รองล้วนมีปัญหาเรื่องนั้นกันหมด มีโอกาสน้อยมากที่เขาจะโชคดีรอดพ้นได้โดยบังเอิญ
ดังนั้นเขาจึงรีบเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง แล้วบีบตรงส่วนซับในของกระเป๋ากางเกง ก่อนจะตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อเช่นกัน!
เพราะว่าเขา ไม่มีความรู้สึกใดๆ เลย...
เขาหน้าม่อยคอตกทันที แล้วคร่ำครวญว่า “ผมด้วย! ตรวจให้ผมด้วย ตอนนี้จู่ๆ ผมก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว…”
ภายในห้องตรวจรักษา เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความตกตะลึง...
เอ่อ...
มันเป็นเรื่องปาฏิหาริย์เกินไป?
คนสองรุ่นของตระกูลกู้ ชายหนุ่มสี่คน ล้วนสูญเสียสมรรถภาพในเรื่องอย่างว่า?!
เรื่องนี้จะเป็นไปได้อย่างไร?
หากเกิดจากโรค โรคจำพวกที่เกี่ยวกับการเสื่อมสมรรถภาพของร่างกายส่วนใหญ่จะไม่มีการติดต่อ อย่างเช่นโรคอัมพาต โรคลมชัก โรคพาร์กินสัน โรคALS และกล้ามเนื้ออ่อนแรง โรคจำพวกนี้ไม่เคยปรากฏการติดต่อมาก่อน
ดังนั้น ในสี่คนนี้ หากมีคนหนึ่งมีปัญหาดังกล่าว ก็ยังพอเข้าใจได้
ดังนั้นเขาจึงรีบถามว่า “ท่านรอง ท่านสาม ท่านทั้งสองได้โปรดช่วยนึกให้ดี ช่วงนี้พวกท่านได้ไปสถานที่แปลก ๆ กินของแปลกๆ และสัมผัสอะไรที่ผิดแผกไปหรือเปล่า? โดยเฉพาะของที่ปนเปื้อนกัมมันตภาพรังสี!”
“ไม่มี!” กู้เย้นเจิ้งโพล่งออกมาทันที “ช่วงนี้เราอยู่แต่ในเย่นจิง ไม่เคยไปที่ไหนเลย! และไม่ได้สัมผัสอะไรแปลกๆ เลย!”
กู้เย้นกางพยักหน้าซ้ำๆ เช่นกัน “ในแต่ละบ้านของเรา ล้วนมีอุปกรณ์ตรวจสอบที่สมบูรณ์แบบ คุณภาพของน้ำและอากาศได้รับการตรวจสอบอยู่เสมอ ไม่มีแหล่งกำเนิดมลพิษในบ้าน เรายังได้ทำการตรวจสอบกัมมันตภาพรังสีอย่างละเอียดแล้วด้วย ไม่มีวัตถุที่มีกัมมันตภาพรังสีอย่างแน่นอน”
“ถ้าอย่างนั้นก็แปลกมาก...” หัวหน้าแผนกบุรุษเวชศาสตร์ยืนกรานว่า “สถานการณ์ในตอนนี้ เราไม่สามารถหาสาเหตุของโรคได้เลย หากเราหาสาเหตุของโรคไม่ได้ เราก็ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้!”
กู้เย้นเจิ้งตวาดใส่ “ไร้ประโยชน์สิ้นดี! แม้แต่สาเหตุของโรคก็หาไม่ได้ด้วยซ้ำ แล้วผมจะจ้างคุณไว้ทำไม?!”
หัวหน้าแผนกบุรุษเวชศาสตร์กล่าวอย่างต่ำต้อย “ท่านรอง ไม่ต้องบอกท่านก็คงรู้ว่าเรื่องนี้แปลกประหลาดมาก มันอาจอยู่นอกเหนือขอบเขตทางการแพทย์ด้วยซ้ำ ดังนั้นไม่ว่าคุณจะทุบตีผมหรือด่าผมก็เปล่าประโยชน์! ตอนนี้เราต้องช่วยกันคิดหาทางค้นหาสาเหตุของโรค ตามเบาะแสเพื่อหาทางรักษา...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...