ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1438
กู้เย้นกางที่อยู่ข้างๆ กัดฟันด่าว่า “ทำไมคุณถึงมีข้อแก้ตัวมากมาย? ไม่ได้ก็คือไม่ได้สิ จะพูดให้เสียเวลาทำไม? ถ้าคุณทำไม่ได้ ก็รีบไสหัวออกไป แล้วหาคนที่ทำได้มาทำ!”
กู้เย้นเจิ้งห้ามกู้เย้นกางไว้ เขาขมวดคิ้วแน่น ครุ่นคิดเป็นเวลานาน
เขายังตระหนักได้ว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องแปลกประหลาดจริงๆ เกรงว่าจะไม่ได้อยู่ในขอบเขตทางการแพทย์
ในขณะนั้นเอง กู้เหว่ยเลี่ยงผู้เป็นลูกชายของเขาก็ตะโกนขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า “โอ๊ย! พ่อ! จะเป็นเพราะไอ้สารเลวของบ้านลุงใหญ่นั่นหรือเปล่า?!”
กู้เย้นเจิ้งโพล่งออกมา “แกหมายถึงเจ้าเด็กผู้ชายที่ลงมือกับฉันงั้นเหรอ!?”
“ใช่แล้ว!” กู้เหว่ยเลี่ยงกล่าว “ตอนนั้นเขาเอาแต่พูดถึงเรื่องทำหมันทิพย์ ยังบอกอีกว่าจะทำให้ฉันมีลูกไม่ได้ แถมยังบอกด้วยว่า ถ้าเรามีอะไรจะขอร้องเขา ก็ต้องไปคุกเข่าที่ประตูคฤหาสน์ของลุงใหญ่ เขาจะเล่นของใส่หรือเปล่า??”
หัวใจของกู้เย้นเจิ้งสั่นสะท้าน “บัดซบ! เรื่องนี้อาจจะเป็นเพราะเจ้าเด็กนั่นเล่นของก็ได้! อย่างไรเจ้าเด็กนั่นแค่กระดิกนิ้วก็ทำให้เทพสงครามและเจ้าถิ่นกล้ามเนื้ออ่อนแรงได้ ไม่แน่ว่าสภาพของพวกเราในตอนนี้ อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาก็ได้!”
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ กู้เย้นเจิ้งก็กัดฟันด่าทอ “บัดซบ! ถ้าเป็นไอ้สารเลวนั่นจริงๆ ฉันต้องฆ่าเขาให้ได้!”
กู้เย้นกางรีบพูดว่า “พี่ชาย เราจะฆ่าเขาได้อย่างไร? พี่ลืมไปแล้วเหรอว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน? แม้ว่าเราจะส่งเทพสงครามไปห้าคนและเจ้าถิ่นไปอีกห้าคน ก็เกรงว่าจะไม่สามารถเอาชนะเขาได้!”
กู้เหว่ยเลี่ยงยังบอกอีกว่า “ถูกแล้วครับพ่อ วันนี้เราไปที่บ้านลุงใหญ่ทำให้ลุงใหญ่รับมือไม่ทัน ตอนนี้ลุงใหญ่ต้องส่งคนมาคุ้มครองเขาอย่างใกล้ชิดแน่นอน แม้จะไม่มีเจ้าเด็กนั่น ก็เกรงว่าเราจะไม่ได้ประโยชน์อะไรเช่นกัน...”
เมื่อกู้เย้นเจิ้งได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมาทันที
มันเจ็บปวดมากเหลือเกิน
เมื่อถอดอำนาจของเขาออกจากกลุ่ม สถานการณ์ก็จะพลิกผันอย่างมาก พอถึงเวลานั้น กู้เย้นจงก็จะถูกกัดเซาะไปเรื่อยๆ!
เมื่อตัดสินใจแล้ว กู้เย้นเจิ้งก็บอกกับหัวหน้าแผนกบุรุษเวชศาสตร์ว่า “ตอนนี้คุณไปจัดการ เอาสเปิร์มบางส่วนของพวกเราทั้งสี่คนออกมาแช่แข็งไว้ก่อน!”
“แช่แข็งสเปิร์ม?!” คนอื่นๆ ก็ประหลาดใจเช่นกัน กู้เย้นกางถามว่า “พี่ใหญ่ นี่พี่คิดจะทำอะไรน่ะ?”
กู้เย้นเจิ้งทำหน้าเย็นชา “ฉันกลัวว่าถ้าพวกเรารักษาไม่หายจริงๆ สายเลือดของทั้งสองครอบครัวและสายเลือดของตระกูลกู้จะถูกตัดขาด จึงให้แช่แข็งสเปิร์มเอาไว้ก่อน ถ้ารักษาไม่หายขึ้น เราจะได้ใช้การผสมเทียมเพื่อสืบสายเลือดได้!”
กู้เย้นกางตระหนักขึ้นมาทันทีว่าพี่รองกำลังวางแผนการที่เลวร้ายที่สุด เขาต้องการทิ้งเมล็ดพันธุ์ไว้ให้ทั้งสองครอบครัวก่อน
เขาอดไม่ได้ที่จะแอบทอดถอนใจอยู่ภายใน “ต้องบอกว่าความคิดของพี่รองนั้นมองการณ์ไกลเหลือเกิน มองเห็นสถานการณ์โดยรวม! ถ้าเปลี่ยนเป็นเขา ย่อมคิดไม่ได้เช่นนี้แน่นอน พอถึงเวลานั้นเกิดตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ตระกูลซูก็จะไม่มีลูกหลานไว้สืบสกุลใช่ไหม?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...