ในบรรดาสิ่งเหล่านี้ สิ่งที่ลดทอนคะแนนของผู้ชายมากที่สุด คือการที่ไปมีลูกนอกกฎหมาย
การแต่งงานกับตระกูลใหญ่ ไม่ว่าชายหรือหญิง ล้วนเป็นลูกที่พ่อแม่ตามใจมาตั้งแต่เด็ก จะมีคุณหนูคนไหนที่เต็มใจแต่งงานเพื่อไปเป็นแม่เลี้ยงให้กับลูกนอกกฎหมายบ้าง? ไม่มีทาง
แม้แต่กู้ชิวอี๋ตอนแรกที่ได้พบเย่เฉิน เธอก็ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก อายุยังน้อย แถมยังสวยสง่า จะให้เต็มใจเป็นแม่เลี้ยงได้อย่างไร?
กู้เย้นเจิ้งยังหวังว่าลูกชายของเขาจะยังรักษาความแข็งแกร่งเอาไว้ได้ ดังนั้นจึงเตือนเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า สามารถไปมีนอกบ้านได้ แต่จะให้มีลูกไม่ได้
ในเวลานั้นเขาไม่เคยคิดว่าลูกชายจะสูญเสียความสามารถในการมีลูก!
ตอนนี้อัตราการรอดตายของอสุจิเป็นศูนย์ มีลูกนอกสมรสก็ทำแท้งไปแล้ว หรือว่าในอนาคตเขาจะไม่มีทายาทจริงๆ เหรอ?
กู้เหว่ยเลี่ยงรู้สึกทั้งเศร้าทั้งขุ่นเคือง
ตัวเองก็ไร้ประโยชน์แล้ว เมล็ดพันธุ์ก็ไม่มีโอกาสรอดอีก ในอนาคตไม่เพียงแต่จะไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับความงามเท่านั้น แต่ยังไม่มีโอกาสได้เป็นพ่อคนด้วย คงไม่ได้เป็นได้แค่ขันทีไปตลอดชีวิตหรอกนะ?!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขามองไปที่กู้เย้นเจิ้งด้วยความหวาดกลัว แล้วโพล่งออกมาว่า “พ่อครับ! เรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือของไอ้เวรในบ้านลุงใหญ่นั่นแน่ๆ ที่ทำอะไรกับพวกเรา เราไปขอร้องเขาเถอะ! ยังไงจะไม่มีทายาทไม่ได้นะ ผมยังเด็กอยู่ ยังไม่อยากเป็นขันทีไปตลอดชีวิต...”
กู้เหว่ยกวงที่อยู่ข้างๆ ก็กลัวแทบตายเช่นกัน เขาสะอื้นไห้พูดว่า “ลุงรอง พ่อ ผมก็ไม่อยากเป็นขันทีไปตลอดชีวิตเหมือนกัน...”
กู้เย้นเจิ้งหน้าบึ้ง “ถ้าไปขอร้องเขาตอนนี้ แล้วเรื่องประชุมคณะกรรมการวันพรุ่งนี้ล่ะ? วันนี้ตอนที่ฉันอยู่ที่บ้านของลุงใหญ่ของแก ฉันได้พูดเอาไว้แล้วว่า จะพบเขาที่การประชุมคณะกรรมการในวันพรุ่งนี้ ถ้าวันนี้เราไปขอร้องเจ้าเด็กนั่น พวกเขาจะเอาเรื่องประชุมคณะกรรมการมาข่มขู่เราอย่างแน่นอน!”
“ยิ่งไปกว่านั้น บางทีลุงใหญ่ของแกจะบังคับให้ฉันและอาสามของแกสละสิทธิ์ในการออกเสียงทั้งหมด ถ้าเป็นแบบนั้น เราจะไม่สามารถล้มลุงใหญ่ของแกได้ตลอดไป!”
หากผู้ถือหุ้นรายอื่นไว้วางใจเขา หรือไม่สามารถเอาชนะเขาได้ โอนสิทธิ์ในการออกเสียงให้กับเขา เขาก็จะมีอำนาจในการพูดอย่างเด็ดขาด
นั่นคือสิ่งที่กู้เย้นเจิ้งเป็นกังวล
เขากลัดกลุ้มมากจนอดคิดไม่ได้ว่า “ให้ตายสิ! ปากฉันไม่ดีเอง พูดถึงเรื่องการประชุมคณะกรรมการขึ้นมาก่อน แล้วพูดแสดงอำนาจกับพี่ใหญ่ ถ้าตอนนี้ไปอ้อนวอนพี่ใหญ่ จะต้องถูกพี่ใหญ่ตอบโต้กลับมาอย่างแน่นอน!”
“ดังนั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราต้องอดทนรอจนถึงพรุ่งนี้หลังจากที่เรายึดอำนาจได้สำเร็จ!”
“ถ้าทำไม่ได้จริงๆ หลังจากที่เรื่องราวเรียบร้อยแล้ว ก็สามารถใช้เงินซื้อเจ้าเด็กหนุ่มในครอบครัวของพี่ใหญ่มาได้เช่นกัน!”
“สิบล้านไม่พอก็ร้อยล้าน ร้อยล้านไม่พอก็หนึ่งพันล้าน อย่างไรบนโลกนี้ ไม่จ่ายเงินก็ไม่มีวันได้คน!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...