ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1441
เพราะไม่กล้าที่จะชะลอแผนการยึดอำนาจในการประชุมคณะกรรมการในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นกู้เย้นเจิ้งจึงตัดสินใจว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ต้องอดทนไว้ก่อนในคืนนี้
ในเวลาเดียวกัน เขาขอให้คณบดีของโรงพยาบาล รับปากว่าจะใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อค้นหาผู้เชี่ยวชาญชั้นนำในสาขาที่เกี่ยวข้องจากสหรัฐอเมริกาหลายคน ให้พวกเขามาดูว่าจะรักษาด้วยวิธีการทางการแพทย์ได้หรือไม่
มันจะดีมากถ้าเขาทำได้ พอถึงตอนนั้นก็ไม่จำเป็นต้องไปขอร้องเจ้าเด็กนั่นแล้ว สามารถฆ่าเขาได้เลย!
แต่ถ้าไม่...
เรื่องนี้ก็จะยุ่งยาก เพื่อให้มีทายาทสืบทอด อาจจะต้องคุกเข่าลงอ้อนวอนขอความเมตตาจากเจ้าเด็กนั่นจริงๆ!
เมื่อนึกถึงสีหน้าเย่อหยิ่งของเย่เฉิน กู้เย้นเจิ้งก็โมโหจนรู้สึกไม่สบายตัว
กู้เย้นกางที่อยู่ข้างกายกระซิบถาม “พี่รอง พรุ่งนี้เจ้าเด็กนั่นจะเข้าร่วมการประชุมคณะกรรมการไหม?”
“บัดซบ...” หัวใจของกู้เย้นกางสั่นระรัว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที
ถ้าพรุ่งนี้เจ้าเด็กนั่นเข้าการประชุมคณะกรรมการด้วย เขาคงจะอึดอัดมาก! ถ้าเขากับกู้เย้นจงช่วยกันกดขี่ข่มเหงตนล่ะ? พอถึงตอนนั้นเขาควรจะทำเช่นไร?
หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน เขาก็ไม่สามารถคิดหาวิธีแก้ไขใดๆ ได้เลย ทำได้เพียงถอนหายใจและพูดว่า “ตอนนี้คิดไปก็ไม่มีความหมาย แล้วก็คิดไม่ออกด้วย พอถึงตอนนั้นค่อยจัดการกับมันตามสถานการณ์จริง!”
กู้เย้นกางคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “พี่รอง จำได้ไหมว่า เจ้าเด็กนั่นในบ้านพี่ใหญ่เคยพูดถึงเซียวอี้เชียนจากเชียนเฉิงกรุ๊ป? ผู้ชายคนนั้นหลังจากกลับมาจากต่างประเทศ ได้พยายามหาโอกาสประจบสอพลอผม อยากมาร่วมงานกับเรา ให้ผมไปพูดคุยกับเขาดูไหม?”
“ดี!” กู้เย้นเจิ้งรีบบอก “นายโทรหาเขาตอนนี้ ให้เขามาพบฉันที่โรงพยาบาล!”
...
ในขณะที่เขากำลังกังวลว่าจะเอาชนะกู้เย้นกางได้อย่างไร ก็ได้รับโทรศัพท์จากกู้เย้นกาง
ดังนั้นเขาจึงรีบรับโทรศัพท์แล้วพูดเหน็บว่า “อ้าว ประธานกู้ มีเวลาว่างโทรหาผมด้วยเหรอครับ?”
กู้เย้นกางถามเขา “เหล่าเซียว คุณอยู่ในเย่นจิงใช่หรือเปล่า?”
“อยู่ครับ!” เซียวอี้เชียนรีบบอก “ผมไม่ได้ออกจากเย่นจิงเลยตั้งแต่กลับมาจากอเมริกา ประธานกู้มีอะไรให้รับใช้ครับ?”
กู้เย้นกางกล่าวว่า “ผมอยากจะถามอะไรคุณบางอย่าง แต่เรื่องนี้สำคัญมาก ตอนนี้คุณมาที่โรงพยาบาลของกู้ซื่อกรุ๊ปได้ไหม? เรามาคุยกันต่อหน้าเถอะ”
“ได้ครับ!” "เซียวอี้เชียนหัวเราะแล้วบอกว่า “ประธานกู้กรุณารอสักครู่ ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...