ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1449
หลังจากฟังคำอธิบายของกู้เย้นจงแล้ว ในที่สุดเย่เฉินก็เข้าใจจุดประสงค์ที่แท้จริงของน้องรองและน้องสามแห่งตระกูลกู้ ที่คอยชักใยอยู่เบื้องหลังให้สื่อเผยแพร่ข่าวเช่นนี้
เขายิ่งตั้งตารอคอย รอให้ไปถึงกู้ซื่อกรุ๊ป เมื่อขันทีสองคนนี้ได้เห็นกู้เย้นจงที่ยังหน้าตาสดใส ว่าจะมีความรู้สึกเช่นไร
ในเวลานี้ กู้ชิวอี๋ก็เดินลงมาด้วย พอเห็นพ่อกับเย่เฉินกำลังอ่านหนังสือพิมพ์กันอยู่ จึงถามด้วยความสงสัย “พ่อคะ พี่เย่เฉิน พวกคุณกำลังอ่านข่าวอะไรกันอยู่ ดูท่าทางสนใจเรื่องนี้จัง”
กู้เย้นจงยิ้มแล้วพูดว่า “พ่อของเธอขึ้นพาดหัวข่าววันนี้”
“จริงเหรอคะ?” กู้ชิวอี๋รีบเข้ามาดูชื่อ พอเห็นพาดหัวข่าวก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ แม้ว่าก่อนหน้านี้อาการป่วยจะแย่ลง แต่ก็แค่ต้องนอนโรงพยาบาลอีกครั้ง ยังห่างไกลจากคำว่าป่วยหนักมาก สื่อนี้เขียนอะไรไม่รับผิดชอบสักนิดเลยหรือ?”
กู้เย้นจงหัวเราะอย่างเบิกบาน “ตัวลูกเองก็อยู่ในวงการบันเทิง เธอไม่รู้เหรอว่าสื่อมวลชนส่วนตัวประเภทนี้จรรยาบรรณเป็นอย่างไร? ปั้นน้ำเป็นตัว ฟังไม่ได้ศัพท์จับมากระเดียด จนถึงขั้นนั่งเทียนเขียนไปเรื่อยเปื่อย? ว่าแต่ว่า เรื่องนี้ต้องมีใครบางคนคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง” ถ้าไม่เช่นนั้นก็คงไม่ปล่อยข่าวแบบนี้ออกมาโดยที่ไม่มีหลักฐานเลย”
กู้ชิวอี๋รู้แจ้งในทันใด หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็โพล่งถามว่า “พ่อคะ จะเป็นฝีมือของอารองกับอาสามหรือเปล่าคะ?”
กู้เย้นจงพยักหน้า “นอกจากพวกเขาแล้ว ก็ไม่มีใครอื่น ทั้งหมดนี้ต้องทำเพื่อการประชุมกรรมการในวันนี้ เพื่อให้จัดการพ่อได้ง่ายขึ้น”
จากนั้นกู้เย้นจงก็พูดเสริมว่า “เท่าที่พ่อรู้เกี่ยวกับพวกเขา วันนี้พวกเขาจะเชิญนักข่าวมาด้วย เพื่อถ่ายรูปพ่อในสภาพที่อ่อนแอและป่วยหนัก แสดงให้คนทั้งประเทศเห็น!”
“นี่มันมากเกินไปแล้ว!” กู้ชิวอี๋พูดอย่างโกรธเคือง “ถ้าอย่างนั้นพ่อก็ไปที่นั่น และบอกกับสื่อโดยตรงว่าพ่อหายดีแล้ว พอถึงเวลานั้นพวกเขาจะต้องโกรธมาก!”
กู้เย้นจงยิ้มแล้วพูดว่า “พ่อเพิ่งทักทายหวังเหลียงไปแล้ว ก่อนการประชุมกรรมการในวันนี้จะเสร็จสิ้น จะไม่มีนักข่าวคนใดได้รับอนุญาตให้เข้าไปในอาคารของกู้ซื่อกรุ๊ป รอจนเสร็จสิ้นจากการประชุม เราจะจัดงานแถลงข่าวอีกครั้ง พ่อต้องการแสดงอำนาจต่อหน้ากรรมการพวกนี้”
หวังเหลียง เป็นผู้ช่วยของกู้เย้นจง และเป็นบุคคลที่ไว้วางใจได้มากที่สุดในกู้ซื่อกรุ๊ป ได้รับการฝึกฝนจากเขาโดยตรง เชื่อมั่นได้
ขบวนรถขับเข้ามายังลานจอดรถใต้ดินของอาคารกู้ซื่อกรุ๊ป
ที่นี่มีลิฟต์พิเศษสำหรับประธาน สามารถขึ้นมาถึงชั้นบนสุดของอาคารได้จากลานจอดรถใต้ดิน
ลิฟต์ตัวนี้ มีเพียงกู้เย้นจงและผู้ติดตามของเขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์ใช้ แม้แต่กู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกางก็ไม่มีสิทธิ์ใช้
นอกจากนี้ ทางเข้าลิฟต์พิเศษสำหรับประธานในลานจอดรถชั้นใต้ดินยังอยู่ในช่องจอดรถที่ปิดแยกต่างหาก พูดอีกอย่างก็คือ คนทั่วไปไม่มีทางใช้ลิฟต์พิเศษของเขา แม้กระทั่งจะเข้าไปในช่องจอดรถที่ปิดอยู่ ก็ยังเป็นไปไม่ได้
หลังจากที่ลิฟต์ไปถึงชั้น 58 พวกเขาก็มาถึงบริเวณห้องทำงานของประธานที่ปิดกั้นไว้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...