บริเวณนี้ครอบคลุมพื้นที่เกือบหนึ่งพันตารางเมตร ประกอบด้วยห้องทำงานของประธาน เลานจ์พักผ่อน ห้องประชุมส่วนตัว รวมถึงห้องออกกำลังกายและสันทนาการ
ในบริเวณนี้ คนทั่วไปไม่มีโอกาสเข้ามา
พูดอีกอย่างก็คือ นับตั้งแต่วินาทีที่กู้เย้นจงเข้าไปในช่องจอดรถปิดของลานจอดรถใต้ดิน เขาได้เข้าไปในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีใครสามารถรบกวนเขาได้ ผู้คนที่สามารถปรากฏตัวที่นี่คือคนสนิทของเขาทั้งหมด
ทันทีที่กู้เย้นจงพาเย่เฉินพร้อมด้วยบอดี้การ์ดมาถึงที่ทำงานของตัวเอง เขาก็หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมาแล้วบอกว่า “ให้หวังเหลียงมาที่นี่”
ไม่นาน ชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปีก็เคาะประตูแล้วเข้ามา
เมื่อชายคนนั้นเห็นกู้เย้นจง เขาก็ตกตะลึง หลังจากนั้นไม่นาน ก็รู้สึกตัวแล้วพูดขึ้นมา “ท่านประธาน วันนี้คุณดูดีขึ้นกว่าเดิมมาก! อีกอย่าง ผมรู้สึกว่าจะดีขึ้นกว่าตอนก่อนคุณป่วยเสียอีก…”
กู้เย้นจงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “หมอบอกผมว่า เนื้องอกในร่างกายของผมสลายไปหมดแล้ว”
หวังเหลียงถามด้วยความประหลาดใจ “จริงเหรอครับท่านประธาน?! เนื้องอกในร่างกายของคุณสลายไปหมดแล้ว?”
“ใช่” กู้เย้นจงพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ “จากนี้เป็นต้นไป ผมเป็นคนที่มีสุขภาพดีอีกครั้ง”
“ดีจังเลยครับ!” หวังเหลียงพูดอย่างตื่นเต้น “นี่ถือเป็นปาฏิหาริย์จริงๆ!”
กู้เย้นจงพยักหน้าแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมก็รู้สึกเหมือนกัน”
หวังเหลียง ตื่นเต้นจนอดกลั้นไม่ไหว “ท่านประธาน ท่านรองประธานทั้งสอง รวมถึงกรรมการเหล่านั้นกำลังคุยกันถึงอาการป่วยของคุณอยู่ที่ห้องประชุมใหญ่ด้านนอก ตลาดหุ้นเพิ่งเปิด หุ้นของบริษัทจดทะเบียนของเราทั้งหมดตกลงไปจนถึงจุดลิมิต พวกเขายังบอกว่า ถ้าคุณไม่สละตำแหน่งประธาน พรุ่งนี้หุ้นคงร่วงลงไปจนถึงจุดลิมิตอย่างแน่นอน ดีแล้ว! คุณไปตบหน้าพวกเขาได้เลย! แล้วค่อยประกาศให้ประชาชนทั่วประเทศทราบอย่างเป็นทางการว่าคุณหายเป็นปกติแล้ว!”
พวกเขาเตรียมการในวันนี้มาอย่างเต็มที่
ไม่เพียงได้รับการสนับสนุนจากผู้ถือหุ้นรายย่อยเท่านั้น แต่ยังอาศัยข่าวพาดหัวข่าวเมื่อเช้านี้อีกด้วย ทำให้สาธารณชนคิดว่ากู้เย้นจงพี่ใหญ่ของพวกเขากำลังจะตาย ตอนนี้ราคาหุ้นตกลงอย่างรวดเร็ว และผู้ถือหุ้นรายย่อยคนอื่นๆ ก็ตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก กลัวว่าราคาหุ้นจะยังคงตกลงเรื่อยๆ เพราะกู้เย้นจง
ดังนั้นในช่วงเวลาสั้นๆ กรรมการทุกคนในห้องประชุมจึงมีแนวโน้มเอนเอียงไปทางสองพี่น้อง
กู้เย้นเจิ้งเคยคิดแม้กระทั่งแผนปฏิบัติการเฉพาะ หลังจากที่พี่ใหญ่มาถึง เขาจะโยนหนังสือพิมพ์ที่เตรียมไว้ลงตรงหน้าเขา แล้วโยนความผิดเรื่องหุ้นราคาตกต่ำทั้งหมดให้เขา
จากนั้น ก็จะไม่รอคำอธิบายของเขา จะขอให้คณะกรรมการลงคะแนนอีกครั้งและเสนอประธานคนใหม่ทันที โดยอ้างว่าประธานคนปัจจุบันไม่มีคุณสมบัติในการดำรงตำแหน่งอันสำคัญนี้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...