ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1450

บริเวณนี้ครอบคลุมพื้นที่เกือบหนึ่งพันตารางเมตร ประกอบด้วยห้องทำงานของประธาน เลานจ์พักผ่อน ห้องประชุมส่วนตัว รวมถึงห้องออกกำลังกายและสันทนาการ

ในบริเวณนี้ คนทั่วไปไม่มีโอกาสเข้ามา

พูดอีกอย่างก็คือ นับตั้งแต่วินาทีที่กู้เย้นจงเข้าไปในช่องจอดรถปิดของลานจอดรถใต้ดิน เขาได้เข้าไปในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีใครสามารถรบกวนเขาได้ ผู้คนที่สามารถปรากฏตัวที่นี่คือคนสนิทของเขาทั้งหมด

ทันทีที่กู้เย้นจงพาเย่เฉินพร้อมด้วยบอดี้การ์ดมาถึงที่ทำงานของตัวเอง เขาก็หยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมาแล้วบอกว่า “ให้หวังเหลียงมาที่นี่”

ไม่นาน ชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปีก็เคาะประตูแล้วเข้ามา

เมื่อชายคนนั้นเห็นกู้เย้นจง เขาก็ตกตะลึง หลังจากนั้นไม่นาน ก็รู้สึกตัวแล้วพูดขึ้นมา “ท่านประธาน วันนี้คุณดูดีขึ้นกว่าเดิมมาก! อีกอย่าง ผมรู้สึกว่าจะดีขึ้นกว่าตอนก่อนคุณป่วยเสียอีก…”

กู้เย้นจงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “หมอบอกผมว่า เนื้องอกในร่างกายของผมสลายไปหมดแล้ว”

หวังเหลียงถามด้วยความประหลาดใจ “จริงเหรอครับท่านประธาน?! เนื้องอกในร่างกายของคุณสลายไปหมดแล้ว?”

“ใช่” กู้เย้นจงพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ “จากนี้เป็นต้นไป ผมเป็นคนที่มีสุขภาพดีอีกครั้ง”

“ดีจังเลยครับ!” หวังเหลียงพูดอย่างตื่นเต้น “นี่ถือเป็นปาฏิหาริย์จริงๆ!”

กู้เย้นจงพยักหน้าแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมก็รู้สึกเหมือนกัน”

หวังเหลียง ตื่นเต้นจนอดกลั้นไม่ไหว “ท่านประธาน ท่านรองประธานทั้งสอง รวมถึงกรรมการเหล่านั้นกำลังคุยกันถึงอาการป่วยของคุณอยู่ที่ห้องประชุมใหญ่ด้านนอก ตลาดหุ้นเพิ่งเปิด หุ้นของบริษัทจดทะเบียนของเราทั้งหมดตกลงไปจนถึงจุดลิมิต พวกเขายังบอกว่า ถ้าคุณไม่สละตำแหน่งประธาน พรุ่งนี้หุ้นคงร่วงลงไปจนถึงจุดลิมิตอย่างแน่นอน ดีแล้ว! คุณไปตบหน้าพวกเขาได้เลย! แล้วค่อยประกาศให้ประชาชนทั่วประเทศทราบอย่างเป็นทางการว่าคุณหายเป็นปกติแล้ว!”