ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1452
เย่เฉินที่ฟังอยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะชื่นชมกู้เย้นจง
คำพูดของกู้เย้นจงในตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นการแสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอ แต่ที่จริงแล้วเขากำลังแสดงให้พวกเขาเห็นความแกร่ง
เขาจงใจพูดถึงวิธีที่เขานำกรุ๊ปให้ก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดดในช่วงยี่สิบที่ผ่านมา ดูเหมือนเขาจะอยากให้ทุกคนคิดถึงความรู้สึกเก่าๆ แต่โดยพื้นฐานแล้วเขากำลังเตือนคนกลุ่มนี้ว่ายี่สิบปีที่ผ่านมา เขาได้นำพากรุ๊ปให้ก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด และในอีกยี่สิบปีข้างหน้า เขาจะปล่อยให้กรุ๊ปนี้พัฒนาอย่างรวดเร็วต่อไป
หากคนกลุ่มนี้ต้องการกีดกันเขา พวกเขาต้องพิจารณาสถานการณ์ที่แท้จริงของการพัฒนาของกรุ๊ปในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา และใครจะทำได้ดีกว่ากู้เย้นจง
คนกลุ่มนี้ตระหนักได้ทันที
เดิมทีพวกเขาต้องการเลือกกู้เย้นเจิ้งลูกคนที่สองเป็นประธาน
แต่หลังจากการเตือนของกู้เย้นจง พวกเขาอดไม่ได้ที่จะทบทวนสถานการณ์ในใจ
ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาที่กู้เย้นเจิ้งอยู่ในนี้ หุ้นส่วนต่างพบว่าบุคคลนี้ไม่ได้ทำผลงานที่โดดเด่นใดๆเลย และพูดได้เพียงว่าอยู่ตรงกลางของมาตรฐานเท่านั้น
ดังนั้นความสามารถโดยรวมของเขาจึงแย่กว่าพี่ชายของเขามาก
ในกรณีนี้ทำไมทุกคนควรบีบประธานคณะกรรมการคนปัจจุบันออกไป แล้วปล่อยให้น้องรองที่มีความสามารถไม่ดีเข้ารับตำแหน่ง?
ก่อนหน้านี้น้องรองหลอกทุกคนว่าพี่ใหญ่กำลังจะตายแล้ว
แต่ตอนนี้สภาพพี่ใหญ่ดูดีมาก ดูยังไงก็ไม่เหมือนคนที่กำลังจะตาย
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขาระงับความโกรธในใจแล้วถามว่า “ท่านประธาน แม้ว่าฉันจะเป็นน้องชายของท่าน แต่ด้วยความรับผิดชอบของทั้งกรุ๊ป ฉันต้องถามอีกว่าตอนนี้อาการของท่านเป็นอย่างไรบ้าง?”
กู้เย้นกางที่อยู่ข้างๆก็เข้ามาช่วย "ใช่ประธานอย่างที่คุณทราบกู้ซื่อกรุ๊ปเป็นกรุ๊ปที่มีมูลค่าตลาดที่ครอบคลุมมากกว่าหนึ่งล้านล้านหยวน มีกลุ่มจดทะเบียนจำนวนมากภายใต้นั้นส่วนใหญ่ ซึ่งมีมูลค่าตลาดนับหมื่นล้านหรือกว่าแสนล้านเราต้องรับผิดชอบต่อผู้ถือหุ้นและนักลงทุนทุกคน! ถ้าวันหนึ่งท่านตาย กรุ๊ปจะเป็นไง? เราจะทำอย่างไร? นักลงทุนล่ะ?”
กู้เย้นจงแสยะยิ้มและพูดอย่างใจเย็น "เป็นคำถามที่ดี ที่จริงฉันอยากจะรายงานให้ทุกท่านทราบเกี่ยวกับสภาพร่างกายของฉันอย่างจริงจัง"
ขณะที่พูด เขากระแอมในลำคอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ฉันเคยเป็นมะเร็งตับอ่อนมาก่อน โรงพยาบาลในประเทศมีประวัติการตรวจร่างกาย และโรงพยาบาลในต่างประเทศก็มีประวัติโรคของฉันด้วย นี่ไม่ใช่ของปลอมแน่นอน"
ทันใดนั้น เขาก็ถอนหายใจและพูดต่อว่า “เดิมทีฉันก็มีเวลาไม่มากแล้ว แต่บางครั้งชีวิตของคนเราก็แบบนี้แหละ เนื้องอกในร่างกายของฉันหายไปอย่างอัศจรรย์ ดังนั้นตอนนี้ฉันก็กลับมามีสุขภาพที่ดีอีกครั้ง และทุกคนสามารถเห็นได้ว่าอาการของฉันดีขึ้นกว่าเดิมมาก ดังนั้นไม่ต้องกังวล ฉันจะนำกู้ซื่อกรุ๊ปไปสู่ความรุ่งโรจน์ต่อไปอย่างแน่นอน!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...