เมื่อกู้เย้นจงพูดคำฮึกเหิมจบ คนอื่นๆได้ยินสิ่งนี้ราวกับว่าพวกเขากินยาสร้างความมั่นใจในทันที ไม่เพียงแต่พวกเขาโล่งใจอย่างมาก และแม้แต่รอยยิ้มที่ตื่นเต้นก็เต็มบนใบหน้าของพวกเขา
บางคนถึงกับปรบมือโดยไม่ตั้งใจ
ส่งผลให้ทุกคนปรบมือและเห็นด้วยอย่างมีความสุข
ทุกคนมีส่วนร่วมในกู้ซื่อกรุ๊ปสุดท้ายก็เพื่อจุดประสงค์ในการทำเงิน พวกเขาไม่ต้องการมีส่วนร่วมในกลุ่มและอุบาย พวกเขาเพียงต้องการติดตามบุคคลที่สามารถนำพวกเขาไปสู่การทำเงินได้ดีที่สุด ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้
เนื่องจากปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับกู้เย้นจงและอาการป่วยร้ายแรงของเขาหายดีแล้ว แต่ทำไมไม่สนับสนุนเขาต่อไป ยืนเคียงข้างเขาและทำเงินมากขึ้นภายใต้การชี้นำของเขาล่ะ? จริงมั้ย?
แต่สีหน้ากู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกางก็ไม่สู้ดีทันที
หลังจากเตรียมแผนอย่างพิถีพิถันมาเนิ่นนาน หรือว่าเพิ่งเริ่มได้ไม่นานก็จบลงแล้ว?
ความรู้สึกนี้มันอึดอัดจริงๆ
ราวกับว่าตัวเองได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาหลายสิบปีเพื่อท้าทายปรมาจารย์ โดยคิดว่าตัวเองนั้นไร้ผู้ต่อกร
สรุปว่าเมื่อมาถึงตรงหน้าปรมาจารย์ เพียงแค่การเคลื่อนไหวเดียวของปรมาจารย์ก็พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์
เป็นการโจมตีทั้งสองที่ยิ่งใหญ่มาก
ในเวลานี้ กู้เย้นเจิ้งยังคงไม่เต็มใจที่จะยอมรับความพ่ายแพ้!
กู้เย้นเจิ้งประคองเขา กุมหัวแล้วลุกขึ้นตะโกนด้วยความโกรธ "พี่ใหญ่คุณหมายความว่ายังไง? ทำไมคุณถึงทุบตีฉัน? ประธานที่สง่างามอย่างคุณตีคนในคณะกรรมการ คุณไม่กลัวที่ถูกคนภายนอกหัวเราะเยาะเหรอ?”
กู้เย้นจงยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "น้องรองนายต้องการรู้ว่าฉันหายดีแล้วหรือยังไม่ใช่เหรอ? เมื่อกี้ถูกตบจนหูวิ้งนายรู้สึกอย่างไร? ดูเหมือนคนป่วยตบหรือเปล่า?"
“คุณ…” กู้เย้นเจิ้งไม่คิดว่าเขาจะทุบตีตัวเองไม่พอ แถมตีวัวกระทบคราดอีกทันใดนั้นเขาก็รู้สึกโกรธ!
แต่ ณ เวลานี้เขาก็ทำอะไรไม่ได้สู้พี่ชายไม่ไหวด้วย เขาได้แต่กัดฟันพลางพูดว่า “พี่ใหญ่ พูดแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าจะให้ผมและนักลงทุนมั่นใจ คุณควรเผยแพร่รายงานการตรวจสุขภาพล่าสุดของคุณ และต้องเป็นรายงานที่ออกโดยหน่วยงานตรวจสุขภาพที่มีอำนาจ"
กู้เย้นจงเยาะเย้ย "ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาใช่มั้ย? ได้หลังจากประชุมเสร็จฉันจะเรียกนักข่าวที่รออยู่ข้างนอกและจัดงานแถลงข่าว หลังจากงานแถลงข่าวฉันจะไปโรงพยาบาลเซี๋ยเหอเพื่อตรวจร่างกายและทำซีทีสแกนทั้งตัว ผลลัพธ์ออกมาเร็วมาก ถ้าเร็วที่สุดผลตรวจจะได้ในบ่ายวันนี้”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...