ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1456
เมื่อได้ยินคำถามสุดท้ายของพี่ใหญ่ เขาก็พูดโดยไม่รู้ตัวว่า "ฉันจำเขาได้ นามสกุลของเขาคือเย่ ตระกูลเย่ตอนนั้นเก่งที่สุด..."
เมื่อพูดถึงตรงนี้เขาตกตะลึงในทันที ดวงตาของเขาเบิกกว้างจนสุดขั้วจ้องมองไปที่เย่เฉินไม่หยุด!
ในขณะนี้ ร่างสองร่างเมื่อยี่สิบปีก่อนทับซ้อนอยู่ในหัวสมองของเขา
ตอนนั้นเองที่เขารู้ตัวว่าที่แท้เป็นว่าชายหนุ่มผู้ร่าเริงที่อยู่ตรงหน้าเขา ดูคล้ายกับชายหนุ่มผู้กระฉับกระเฉงมากในตอนนั้น!
ชวนให้นึกถึงนามสกุลเย่เฉินคือเย่ และความสัมพันธ์ของเขากับพี่ใหญ่นั้นสนิทกันมาก ดูเหมือนว่าเขาโดนฟ้าผ่า เขาชี้ไปที่เย่เฉินอย่างสั่นๆและถามกู้เย้นจงด้วยเสียงที่สั่นเทา "พี่ใหญ่ หรือเขา... เขา... เขาเป็นลูกชายของพี่ฉางอิงแห่งตระกูลเย่?!"
ท่านรองของตระกูลเย่ กำลังพูดถึงพ่อของเย่เฉินเย่ฉางอิง!
คำว่าฉางอิงมาจากบทกวีเก่าแก่ของชายผู้ยิ่งใหญ่ "วันนี้แส้ยาวอยู่ในมือเรา เมื่อไหร่จะมังกรพยัคฆ์เทาให้อยู่หมัด!"
และความหมายของเย่ฉางอิงคือตระกูลเย่มีลูกชาย สามารถมัดได้อยู่หมัด!
และเขาเป็นลูกคนที่สองของทายาทตระกูลเย่ในตอนนั้น
แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ลูกชายคนโต แต่ความสามารถของเขาแข็งแกร่งที่สุดในตระกูลเย่ ตั้งแต่อายุยังน้อยเขาสามารถวางแผนกลยุทธ์และชนะ!
ภายใต้การนำของเขา ตระกูลเย่ได้ต่อสู้กับตระกูลรอธส์ไชลด์ในยุโรปและสหรัฐอเมริกาซึ่งมีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายร้อยปีในตลาด และทำให้อีกฝ่ายต้องยอมประนีประนอมในที่สุด!
ในสมัยนั้นคนร่ำรวยในเย่นจิงนับไม่ถ้วน และเขาเป็นไอดอลแห่งการใช้ชีวิต!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ กู้เย้นเจิ้งก็สามารถสรุปได้ว่าเย่เฉินเป็นลูกชายของเย่ฉางอิง!
เขานึกถึงท่าทางที่กล้าหาญของเย่ฉางอิงและหัวใจของเขาก็ตื่นตระหนกทันที เมื่อมองไปที่เย่เฉินเขาก็คุกเข่าลงข้างหนึ่งและโพล่งออกมาเต็มหน้าว่า “คุณชายเย่ โปรดยกโทษให้ฉันที่มองไม่ออกว่าคุณเป็นลูกของพี่ฉางอิง!”
แม้ว่ากู้เย้นกางไม่ได้พูดมาสักพักแล้ว เมื่อเขาเห็นพี่รองคุกเข่าข้างหนึ่ง เขาก็เดินตามไปทันทีและคุกเข่าข้างหนึ่ง
กู้เหว่ยเลี่ยงและกู้เหว่ยกวงต่างตกตะลึง พวกเขายังเด็กและไม่รู้จักการกระทำอันรุ่งโรจน์ของเย่ฉางอิงในตอนนั้น เมื่อเห็นว่าพ่อของพวกเขาคุกเข่าเพื่อเย่เฉินพวกเขาก็ตกใจ
กู้เหว่ยกวงอยากจะประท้วงเสียงดังแต่ถูกกู้เหว่ยเลี่ยงคว้าตัว ซึ่งมีวิสัยทัศน์ที่สูงกว่าและปิดปากของเขา
นี่คือกู้เย้นเจิ้งที่คุกเข่าลงข้างหนึ่ง สำลักและถอนหายใจพลางพูด “เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก แอบมีความทะเยอทะยานในใจและก้มศีรษะเพื่อบูชาฉางอิง! น่าเสียดายที่พี่ฉางยิงเสียชีวิตไว ดังนั้นฉันไม่เคยมีโอกาสเรียนรู้อยู่ข้างเขาเลย หากฉันมีโอกาสเรียนรู้เคียงข้างเขาเพียงเล็กน้อย ฉันก็คงไม่โง่เหมือนในวันนี้...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...