ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1457

การเอ่ยถึงชื่อของเย่ฉางอิงนั้น ยังคงทำให้คนวัยกลางคนหลายคนในตระกูลเย่นจิงถอนหายใจ

เพราะสำหรับตระกูลใหญ่เหล่านี้ ไม่มีความมั่งคั่งใดที่สำคัญเท่ากับลูกหลานที่มีอำนาจที่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้

ห้างสรรพสินค้าเป็นเหมือนสนามรบ บางครั้งการเบี่ยงเบนเล็กน้อยอาจนำไปสู่การทำลายล้างของกองทัพทั้งหมด นี่คือเหตุผลที่หลายตระกูลเย่มีขึ้น ๆ ลง ๆ และหลายคนถึงกับเปิดฉากของประวัติศาสตร์โดยตรง

หากแต่ละตระกูลต้องการมั่งคั่งไม่สำคัญว่าเงินจะอยู่ในมือมากแค่ไหน มีที่ดินอยู่ในมือมากเท่าไหร่ สิ่งสำคัญคือลูกหลานของเขาจะสามารถสร้างคนที่โดดเด่นออกมาได้เรื่อยๆหรือไม่

ตระกูลเย่ในปัจจุบันมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก และไม่สามารถแยกออกจากรากฐานที่มั่นคงที่ เย่ฉางอิงได้วางไว้เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว

นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้คนจำเย่ฉางอิง และถือว่าเขาเป็นพระจันทร์ที่สดใสในหัวใจของพวกเขา

เย่เฉินไม่คาดคิดมาก่อนว่าพี่น้องกู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกางจะคุกเข่าลง เมื่อได้ยินชื่อพ่อของเขา เมื่อเห็นว่าการแสดงความเคารพของคนสองคนที่ไม่ได้เสแสร้ง ความโกรธที่มีต่อทั้งสองคนก็หายไปในไม่กี่นาที

ในขณะนี้ กู้เย้นเจิ้งหันศีรษะมองไปที่กู้เหว่ยเลี่ยงลูกชาย และลูกชายคนที่สามกู้เหว่ยกวง พลางพูด "พวกนายทั้งสอง เห็นสายเลือดเดียวกันของพี่ฉางอิงยังไม่คุกเข่ายอมรับผิดอีก!"

กู้เหว่ยเลี่ยงเข้าใจแล้ว

แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเย่ฉางอิงมากนัก แต่เขาเดาว่าเย่เฉินเป็นลูกหลานของตระกูลเย่ในเย่นจิง

อย่าไปสนใจว่าตระกูลกู้และตระกูลเย่จะเป็นหนึ่งในสามตระกูลหลักในเย่นจิง แต่ตระกูลที่อ่อนแอกว่านั้นไม่ใช่แม้แต่น้อย

บางคนพูดติดตลกว่าสามตระกูลใหญ่ในเย่นจินอันที่จริงก็แค่ "สองมังกรชิงแก้ว"

มังกรทั้งสองหมายถึงตระกูลเย่และตระกูลซู สำหรับตระกูลกู้เป็นเพียงลูกแก้ว