ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 1457
การเอ่ยถึงชื่อของเย่ฉางอิงนั้น ยังคงทำให้คนวัยกลางคนหลายคนในตระกูลเย่นจิงถอนหายใจ
เพราะสำหรับตระกูลใหญ่เหล่านี้ ไม่มีความมั่งคั่งใดที่สำคัญเท่ากับลูกหลานที่มีอำนาจที่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้
ห้างสรรพสินค้าเป็นเหมือนสนามรบ บางครั้งการเบี่ยงเบนเล็กน้อยอาจนำไปสู่การทำลายล้างของกองทัพทั้งหมด นี่คือเหตุผลที่หลายตระกูลเย่มีขึ้น ๆ ลง ๆ และหลายคนถึงกับเปิดฉากของประวัติศาสตร์โดยตรง
หากแต่ละตระกูลต้องการมั่งคั่งไม่สำคัญว่าเงินจะอยู่ในมือมากแค่ไหน มีที่ดินอยู่ในมือมากเท่าไหร่ สิ่งสำคัญคือลูกหลานของเขาจะสามารถสร้างคนที่โดดเด่นออกมาได้เรื่อยๆหรือไม่
ตระกูลเย่ในปัจจุบันมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก และไม่สามารถแยกออกจากรากฐานที่มั่นคงที่ เย่ฉางอิงได้วางไว้เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว
นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้คนจำเย่ฉางอิง และถือว่าเขาเป็นพระจันทร์ที่สดใสในหัวใจของพวกเขา
เย่เฉินไม่คาดคิดมาก่อนว่าพี่น้องกู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกางจะคุกเข่าลง เมื่อได้ยินชื่อพ่อของเขา เมื่อเห็นว่าการแสดงความเคารพของคนสองคนที่ไม่ได้เสแสร้ง ความโกรธที่มีต่อทั้งสองคนก็หายไปในไม่กี่นาที
ในขณะนี้ กู้เย้นเจิ้งหันศีรษะมองไปที่กู้เหว่ยเลี่ยงลูกชาย และลูกชายคนที่สามกู้เหว่ยกวง พลางพูด "พวกนายทั้งสอง เห็นสายเลือดเดียวกันของพี่ฉางอิงยังไม่คุกเข่ายอมรับผิดอีก!"
กู้เหว่ยเลี่ยงเข้าใจแล้ว
แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเย่ฉางอิงมากนัก แต่เขาเดาว่าเย่เฉินเป็นลูกหลานของตระกูลเย่ในเย่นจิง
อย่าไปสนใจว่าตระกูลกู้และตระกูลเย่จะเป็นหนึ่งในสามตระกูลหลักในเย่นจิง แต่ตระกูลที่อ่อนแอกว่านั้นไม่ใช่แม้แต่น้อย
บางคนพูดติดตลกว่าสามตระกูลใหญ่ในเย่นจินอันที่จริงก็แค่ "สองมังกรชิงแก้ว"
มังกรทั้งสองหมายถึงตระกูลเย่และตระกูลซู สำหรับตระกูลกู้เป็นเพียงลูกแก้ว
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชา “เห็นว่าพวกคุณนั้นเคารพพ่อของฉัน เรื่องที่คุณเพิ่งดูถูกฉัน ฉันจะไม่เอาเรื่อง”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทั้งสี่คนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในเวลาเดียวกัน
แต่เย่เฉินกล่าวทันทีว่า “อย่างไรก็ตาม พวกคุณสองพี่น้องสมรู้ร่วมคิด พยายามยึดทรัพย์สินของลุงกู้ของฉันและยังได้เผยแพร่ข่าวว่าลุงกู้ป่วยหนัก กรรมการหลายคนรวมตัวกันเพื่อแสวงหาอำนาจในคณะกรรมการบริหาร เรื่องนี้คุณต้องให้ทางออกที่ชัดเจนแก่ลุงกู้ไม่เช่นนั้นฉันจะไม่ปล่อยคุณไป!”
กู้เย้นเจิ้งรู้อยู่ในใจว่าแผนการแสวงหาอำนาจในครั้งนี้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง
ไม่เพียงแต่จะเอาชนะพี่ชายคนโตไม่ได้แล้ว แถมยังแตกหักจากกรรมการด้วย พึ่งตัวเองและน้องชายคนที่สาม อยากสู้กับพี่คนโตต่อไปก็เป็นแค่ความฝัน ทางออกที่ดีที่สุดคือการตระหนักถึงคำแนะนำทันทีและพยายามที่จะสามารถกลับสู่สถานะก่อนหน้า
ดังนั้นเขาจึงมองไปที่กู้เย้นจงทันทีและกล่าวอย่างจริงใจว่า "พี่ใหญ่ เรื่องนี้เป็นความปรารถนาของฉันเพื่อผลกำไร ฉันยอมรับความผิดพลาดของฉันและการลงโทษฉัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะกำจัดความพยายามทั้งหมดที่จะกลับไปโดยสิ้นเชิง และช่วยเหลือพี่ชายคนโตของฉันในการบริหารกู้ซื่อกรุ๊ปด้วยใจจริง!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...