น้องสามกู้เย้นกางสารภาพความผิดพลาดอย่างรวดเร็ว "พี่ใหญ่ฉันขอโทษพี่เหมือนพี่รอง! ถ้าคุณมีคำแนะนำใด ๆ ในอนาคต ผมน้องสามจะปรนนิบัติอย่างแน่นอน ไม่กล้าไม่รับฟัง!"
ร่องรอยของความเศร้าโศกและความลังเลใจปรากฏขึ้นบนการแสดงออกของกู้เย้นจง
อันที่จริง เขาไม่คิดว่าน้องรองและน้องสามจะเลิกต่อต้านอย่างรวดเร็ว
คิดว่าพวกเขาจะต่อต้านอย่างดื้อรั้น แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือเย่เฉิน ตัวตนของเย่ฉางอิง พ่อของเขาทำให้พวกเขาหวาดกลัวอย่างสมบูรณ์
ดังนั้นชัยชนะอย่างสมบูรณ์จึงเกิดขึ้นพร้อมกันและน้องชายทั้งสองสารภาพความผิดพลาดด้วยสมาธิอย่างมากและเขาไม่ได้คิดว่าจะจัดการกับพวกเขาอย่างไร
ในตอนนี้ เย่เฉินกล่าว “ในเมื่อพวกคุณยอมรับความผิดพลาด อย่างน้อยก็ต้องพูดอะไรสักอย่างแม้ว่าข้าจะเป็นคนนอก ฉันก็เสนอข้อเสนอแนะเล็กน้อย ทุกคนฟังผมได้มั้ยครับ”
กู้เย้นจงรีบพูดว่า "เฉินเอ๋อว่ามาเลย!"
เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ลุงกู้ ทั้งสี่คนนี้เป็นญาติสายเลือดของตระกูลเดียวกัน ในความคิดของผม แก้ไขความผิดพลาดเป็นสิ่งที่ดี”
เมื่อกู้เย้นเจิ้งและกู้เย้นกางได้ยินสิ่งนี้ พวกเขามีความสุขและรีบพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ พี่ใหญ่ พวกเราเป็นพี่น้องกันเพื่อประโยชน์ของความสัมพันธ์ทางสายเลือดและความเสียใจอย่างจริงใจของเรา คราวนี้ยกโทษให้พวกเราเถอะ!”
เย่เฉินกล่าวอีกครั้ง “อย่าเพิ่งรีบ สามารถยกโทษให้ฉันได้แต่การให้อภัยก็ต้องมีเงื่อนไขเช่นกัน”
แน่นอนกู้เย้นเจิ้งรู้ว่าเย่เฉินไม่ดีขนาดนั้น และริเริ่มที่จะบอกพวกเขาจะต้องมีเงื่อนไขอื่น ๆ เพื่อแลกกับพวกเขา ดังนั้นเขาจึงกำหมัดทันทีและพูดว่า "คุณท่านเย่ เชิญพูดเลยครับ!"
เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย "คุณเป็นทั้งผู้ถือหุ้นของกู้ซื่อกรุ๊ปและคุณมีหุ้นในกู้ซื่อกรุ๊ป ในเมื่อคุณอยากติดตามลุงกู้ งั้นคุณต้องผูกพันกับเขาอย่างมั่นคง ดังนั้นคำแนะนำของฉันคือ คุณสองคนโอนสิทธิ์การลงคะแนนที่ตรงกับหุ้นทั้งหมดในมือของคุณให้ลุงกู้ตลอดไปทันที!”
สิ่งที่เย่เฉินต้องการคือสิทธิในการออกเสียงที่สอดคล้องกับหุ้นของพวกเขา แต่ไม่ใช่หุ้นของพวกเขา
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้กู้เย้นจงนอกจากจะรู้สึกขอบคุณแล้ว ก็ถอนหายใจกับพี่ชายคนโตของเขา!
เย่เฉินอยู่ที่จินหลิงมาหลายปี เขายังไม่ได้รับการศึกษาที่ดีหรือมีประสบการณ์ดีๆ มาก่อน เขาพยายามดิ้นรนที่จะลุกขึ้นจากบ่อโคลนรากหญ้าด้วยตัวเอง แต่เขาไม่คิดว่าเขาจะมีความเป็นผู้นำอยู่แล้ว
หากพี่ใหญ่ยังมีชีวิตอยู่ในหลายปีมานี้ และหากเย่เฉินสามารถถูกปลูกฝังจากเย่ฉางอิงผู้ที่เป็นพ่อของเขา แม้ว่าเย่เฉินในตอนนี้เกรงว่าจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ส่องแสงในโลก!
น่าเสียดายที่วิสัยทัศน์ที่สวยงามนี้ สามารถแลกเปลี่ยนได้ด้วยการถอนหายใจเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขามองไปที่เย่เฉินมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกพอใจมากขึ้นเท่านั้น
ถ้าเขาสามารถเป็นลูกเขยได้ในอนาคต เขาจะสามารถมอบความสุขให้ลูกสาวตลอดชีวิต และเขาและภรรยาก็โล่งใจได้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...